Μπαίνουμε στη ζώνη του… Euro

Mπήκαμε για τα καλά σε ρυθμούς Γιούρο. Από την Παρασκευή, 14 Ιουνίου και για 31 μέρες (14 Ιουλίου είναι ο τελικός), θα έχουμε μπάλα. Μπόλικη μπάλα, ποιότητας. Με ματς για όλα τα γούστα. Το Γιούρο (Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου), όπως μάθαμε να το λέμε, έχει μία ξεχωριστή θέση στη ζωή μας. Για αρκετούς λόγους. Πάνω απ' όλα, είναι εκείνη η επική πορεία της Ελλάδας μέχρι το τρόπαιο, το 2004. Προσωπικά, το προτιμώ από το Μουντιάλ και ας απουσιάζουν οι υπερδυνάμεις της Νοτίου Αμερικής. Προσωπικά, έχω επιπλέον συναισθηματική σύνδεση. Είναι η πρώτη μεγάλη διοργάνωση που είδα συνολικά στην τηλεόραση, πίσω στα 1980. Συν μία καταπληκτική εμπειρία, να βρεθώ στον τελικό του 1996, βλέποντας μέσα στο Γουέμπλεϊ την εφαρμογή του κανονισμού του χρυσού γκολ. Φαντάζομαι πως όλοι έχουν τις δικές τους ξεχωριστές στιγμές από το Γιούρο. Αλλά ας φύγουμε από το χθες και ας πάμε στο σήμερα. Γερμανία, 2024. Σέντρα την Παρασκευή.

Η συζήτηση είναι πάντα η ίδια, όταν πλησιάζει η ώρα. Ποια είναι τα φαβορί, ποια ομάδα πιθανόν να κάνει την έκπληξη και θα ξεπεράσει τις προβλέψεις, ποια θα είναι αρνητική έκπληξη;

Κοιτάζοντας τις στοιχηματικές εταιρείες, βλέπουμε πως καταλήγουν στην ακόλουθη σειρά ως φαβορί για την κατάκτηση: Αγγλία (4/1), Γαλλία (5/1), Γερμανία (6/1), Πορτογαλία (9/1), Ισπανία (9/1), Ιταλία (15/1), Βέλγιο (17/1) και Ολλανδία (17/1). Στην παρένθεση είναι η κατά προσέγγιση απόδοση σε περίπτωση κατάκτησης. Πάνω-κάτω είναι λογικές. Η Αγγλία πρώτο φαβορί; Ναι, αν σκεφτεί κάποιος το υλικό που έχει, τη γραμμή πυρός που διαθέτει. Ίσως το καλύτερο όλων των εποχών, με βάση βέβαια ολόκληρο το ποδοσφαιρικό σκηνικό. Αλλά θα πετάξουν από πάνω τους οι Άγγλοι αυτήν τη νοοτροπία του loser; Θα πιστέψουν πραγματικά (εντός των τεσσάρων γραμμών) με πρώτο τον προπονητή τους ότι αυτό το υλικό είναι «χρυσάφι»; Απόλυτα λογική και η δεύτερη θέση της Γαλλίας. Με ταλέντο, βάθος, νιάτα. Με έναν σούπερ σταρ στα ντουζένια του από τη μετεγγραφή στη Ρεάλ και πολλούς εξαιρετικούς παίκτες. Όπως και η Πορτογαλία, που στοιχηματικά είναι στα ίδια επίπεδα με τους Ισπανούς. Θα είναι ενδιαφέρον πώς θ' ανταποκριθούν οι δύο ιβηρικές χώρες. Κυρίως οι Ισπανοί με τους νεαρούς παίκτες. Η κάτοχος Ιταλία είναι ένα ερωτηματικό. Κανένας δεν την υπολόγιζε το 2021, αλλά παρουσίασε ένα καλοκουρδισμένο σύνολο. Αυτό αναμένουμε και τώρα. Τη Γερμανία, που είναι 3ο φαβορί, την αφήσαμε πίσω. Είναι ειδική περίπτωση. Έχει πάθει απίστευτα χουνέρια στα δύο τελευταία Μουντιάλ και στο Γιούρο 2020 (21) βγήκε εκτός από τη φάση των 16. Είναι βέβαια γηπεδούχος και αυτό της δίνει δυναμική. Έχει και καλό υλικό. Είχε και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά για κάποιο λόγο τα έκανε μαντάρα. Θα θέλει να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο και αν μια χώρα μάς έδειξε ότι ξέρει να το κάνει, αυτή είναι η Γερμανία Προσωπικά, η Ολλανδία μού φαίνεται πιο ισχυρή από το Βέλγιο, αλλά πιθανότατα οι εταιρείες στοιχημάτων κοιτάνε και τους ομίλους. Περί έκπληξης; Εξαρτάται πώς διαβάζει κάποιος τη λέξη. Να έρθει κάποια άλλη ομάδα να το κατακτήσει; Μπα... Όπως και να 'χει, Κροατία και Δανία είναι οι επόμενες σε απόδοση, αλλά πολύ μακριά στο 40/1. Γενικά, όμως, εκπλήξεις μπορεί να ψάξει κάποιος σε πολλά μεμονωμένα ματς, κυρίως στην 1η αγωνιστική, αλλά και σε κάποια ομάδα που μπορεί να πάει μακριά.

Όμιλοι-διαδικασία

Είναι η ίδια με το 2020 (21). Οι 24 ομάδες χωρίζονται σε 6 ομίλους. Στην επόμενη φάση θα περάσουν οι δύο πρώτες από κάθε όμιλο και οι τέσσερεις καλύτερες τρίτες των έξι ομίλων. Οπότε δημιουργείται η 16άδα για την 1η φάση νοκ άουτ. Μετά προημιτελικά, ημιτελικά, τελικός. Αν δούμε λίγο τους ομίλους, η αλήθεια είναι πως με τον κανονισμό των τεσσάρων καλύτερων τρίτων είναι εξαιρετικά δύσκολο μία από τις ισχυρότερες ομάδες να μείνει εκτός από τα νοκ άουτ. Ακόμη και στον σκληρό όμιλο Ιταλίας, Ισπανίας, Κροατίας, υπάρχει η δυνατότητα να περάσουν και οι τρεις. Ακόμη και με τρεις βαθμούς. Θυμίζουμε ότι το 2016 η μετέπειτα τροπαιούχος Πορτογαλία προκρίθηκε με τρεις βαθμούς. Ένας όμιλος έχει δύο επίδοξες πρωταθλήτριες (Γαλλία, Ολλανδία). Το Βέλγιο και η Πορτογαλία έχουν μάλλον τον πιο βατό όμιλο.

Η προϊστορία

Δέκα χώρες, μεταξύ αυτών η Ελλάδα, σήκωσαν το βαρύτιμο τρόπαιο. Η Γερμανία (τα δύο ως Δυτική Γερμανία) και η Ισπανία έχουν από 3 τρόπαια. Η Σοβιετική Ένωση και η Τσεχοσλοβακία δεν υφίστανται πλέον. Η Αγγλία είναι η μοναδική μεγάλη ποδοσφαιρικά χώρα που δεν σήκωσε ακόμη το τρόπαιο. Από το 1960 μέχρι το 1976, οι ομάδες της τελικής φάσης ήταν τέσσερεις. Έγιναν οκτώ το 1980 (1η φορά με ομίλους στην τελική φάση) και παρέμειναν έτσι μέχρι το 1992. Το 1996 αυξήθηκαν σε 16. Το 2016, οι φιναλίστ έγιναν 24. Αναλυτικά οι νικήτριες

Γερμανία 3 (1972, 1980, 1996)

Ισπανία 3 (1964, 2008, 2012)

Ιταλία 2 (1968, 2020)

Γαλλία 2 (1984, 2000)

ΕΣΣΔ 1 (1960)

Τσεχοσλοβακία 1 (1976)

Ολλανδία 1 (1988)

Δανία 1 (1992)

Ελλάδα 1 (2004)

Πορτογαλία 1 (2016)

Η «κατάρα» της οικοδέσποινας

Σε 16 διοργανώσεις μόνο τρεις φορές η διοργανώτρια χώρα κατέκτησε το τρόπαιο. Η Ισπανία το 1964, η Ιταλία το 1968 και η Γαλλία το 1984. Η Πορτογαλία το 2004, η Γαλλία το 2016 και η Αγγλία το 2020 (21) έχασαν ως οικοδέσποινες στον τελικό.