Τα πρώτα σημάδια για την επερχόμενη περίοδο

Είμαστε ήδη στα πρώτα... μέτρα της αγωνιστικής περιόδου 2024-25. Οι ομάδες που θα παίξουν στην Ευρώπη είναι ήδη σε προετοιμασία, η Πάφος σε καμιά δεκαριά μέρες δίνει και το πρώτο ματς. Οπότε, με τα πρώτα βήματα μπορούν να έρθουν και οι πρώτες σκέψεις. Σημάδια υπάρχουν άλλωστε. Για το τι μπορεί να δούμε το 2024-25; Πολλά ίδια και πολλά καινούργια.

Δεν αλλάζει πολύ, ας πούμε, η ομάδα του ΑΠΟΕΛ. Το ρόστερ του, δηλαδή. Αυτό που σαφώς θα αλλάξει αρκετά, είναι ο τρόπος παιχνιδιού. Τι έκανε ο Γκαγιέκο και πως το έκανε, το ξέρουμε. Η Ανόρθωση έπαιζε την πιο στρωτή μπάλα, με συνεχείς πάσες, εναλλαγή θέσεων, κάθετα, με δημιουργία. Το... δημιουργία, θα το τονίσω. Είναι αυτό που έλειπε όλη σχεδόν τη χρονιά από τον ΑΠΟΕΛ. Αναμένω με ανυπομονησία το πώς ο βραχύσωμος Ισπανός θα περάσει τον τρόπο ανάπτυξης, αλλά και πώς θα κρατήσει (πώς θα ισορροπήσει) στο δικό του μοντέλο, τη φοβερή ανασταλτική λειτουργία και ικανότητα που κληρονόμησε από τον Σα Πίντο. Θεωρητικά ο ΑΠΟΕΛ θα είναι καλύτερος, αναβαθμισμένος... Ειδικά αν μπροστά, στην κορυφή, βρει ένα φορ ΑΑ, που να υπηρετεί καλά το μοντέλο Γκαγιέκο.

Μεγάλο «X»

Για μένα αυτή θα είναι η χρονιά «Χ» για την ΑΕΚ. Όπως ήλθαν πέρσι τα πράγματα, με βάση τις ευκαιρίες, ήταν αποτυχία η μη κατάκτηση του τίτλου. Η αλήθεια είναι πως ο τρόπος με τον οποίο ο σύλλογος απορρόφησε από την πρώτη στιγμή τους κραδασμούς, ήταν αξιοθαύμαστος. Δείχνει μία σωστή κουλτούρα. Βέβαια, το πολύ… «σηκώνουμε κεφάλι, του χρόνου πάλι» δεν είναι πάντα η σωστή δίοδος. Αν κρίνω από τις πολλές, άμεσες κινήσεις (αλλαγές στο ρόστερ) που έκαναν οι ιθύνοντες, δείχνουν πως αντιλαμβάνονται ότι τα χρόνια περνάνε και η πρωτιά πρέπει να έρθει άμεσα. Στέκομαι στην απόκτηση του Εκπολό. Τον ήθελαν 2-3 ομάδες (και 2-3 εκτός Κύπρου), η ΑΕΚ βρήκε τρόπο (δεν αναφέρομαι στα χρήματα) να τον πείσει. Αναβαθμισμένη και η ΑΕΚ, μοναδική πλέον επιλογή η κορυφή.

Μικρό, αλλά «χ»

Χρονιά «χ», το βάζω όμως με μικρό γράμμα, είναι για την Πάφο. Σαφέστατα το πρώτο τρόπαιο και η ευρωπαϊκή συμμετοχή, της δίνει ένα εφαλτήριο για το επόμενο στάδιο. Που μεταφράζεται σε πρωτάθλημα. Είναι ώριμη η Πάφος να κάνει κάτι τέτοιο, να κατακτήσει την κορυφή; Κουβαλά έναν πολύ ποιοτικό κορμό, ίσως τον ποιοτικότερο. Παίρνει πολύ καλούς Κύπριους παίκτες, άρα αυξάνει και το βάθος στην ομάδα. Δημιουργεί ποσότητα στο υλικό της. Θα κάνει σίγουρα και άλλες προσθήκες από το πάνω ράφι. Οπότε, όλο το κλειδί είναι η διαχείριση. Των δύο ταμπλό (Ευρώπη, Κύπρος), της πρόωρης έναρξης προετοιμασίας, της πίεσης που φέρνει ένας τίτλος (όση πίεση σού δημιουργεί η ανάγκη κατάκτησης του πρώτου, άλλη τόση προκύπτει μετά το τρόπαιο) και των απαιτήσεων. Δεν λέω ότι η Πάφος πρέπει ντε και καλά να πάρει πρωτάθλημα. Αλλά με τη δυναμική που έχει (και τις δυνατότητες) πρέπει να το διεκδικήσει.

Είμαι ακόμη επιφυλακτικός για την Ομόνοια. Όχι για τον προπονητή, νομίζω ότι το στυλ Νταμπράουσκας θα ταιριάξει στους «πράσινους». Αλλά για την αναβάθμιση του ρόστερ, το σοβαρότερο θέμα που είχαν τα προηγούμενα χρόνια. Η πληροφόρηση λέει ότι τα καλά τα «προϊόντα» δεν εισήχθησαν ακόμη. Μιλάνε για κινήσεις, α λα Σεμέδο... Ίδωμεν. Όμως το ρεπορτάζ των «πρασίνων» έχει και άλλα ενδιαφέροντα. Όπως αυτό του Λοΐζου. Ο μικρός πήρε την ευκαιρία του στην Ολλανδία. Μικρής διάρκειας όμως παραμονή, ήταν δύσκολο ν’ ανταποκριθεί. Επιστρέφει; Πώς ανταποκρίνεται αγωνιστικά; Πόσο ποντάρει η Ομόνοια πάνω του; Βάζω και ένα άλλο όνομα. Στεπίνσκι. Προαίσθημα έχω, για... εσωτερική μετεγγραφή.

Πάμε και στον Άρη, που έγινε εκτός από... «γουστάρεις» και «σούπερ μεταπωλητής». Η ικανότητα να βρίσκει νεαρούς παίκτες, να τους αγοράζει με ελάχιστα χρήματα και να τους πωλεί για πολλαπλάσια είναι επιπλέον δείγμα ενός οργανωμένου συνόλου. Νομίζω στην περίπτωση του Άρη ξέρουμε τι θα δούμε στη νέα χρονιά. Μία από τα ίδια και ωραία των τριών προηγούμενων. Με ίσως μία διαφορά. Καλύτερη εναλλαγή ταχύτητας. Ο Σπιλέφσκι πήγαινε συνεχώς με την 6η στην τελευταία χρονιά, χωρίς φρένα. Αγωνιστικά, πνευματικά, συναισθηματικά. Σε όλα χρειάζεται λίγο μέτρο. Τα περί έναρξης κάμψης (δηλαδή ότι ίσως ο Άρης να ήταν φωτοβολίδα), είναι το ανέκδοτο του καλοκαιριού.

Αναμονή....

Ώς εδώ καλά. Με τις τέσσερεις ομάδες της Ευρώπης και τον Άρη, έχεις μια εικόνα. Πολύ καλή ή έστω καλή. Απ’ εκεί και πέρα; Θα είναι ένα ερωτηματικό ο Απόλλωνας. Ακούω καλά πράγματα για τον προπονητή του. Από ανθρώπους που ξέρουν από μπάλα στις περιοχές του Αντριάν Γκούλα. Ότι είναι ένας τεχνικός που ξέρει να αξιοποιήσει νεαρούς, που πρωτοτυπεί στις τακτικές του, που είναι θετικά απρόβλεπτος. Θα αναμένω. Θα έρθουν πολλές αλλαγές στο ρόστερ, εκτεταμένο λίφτινγκ και αυτό συνήθως παραπέμπει σε ανάγκη χρόνου για χημεία κ.λπ. Σχετικά είναι όλα. Ο Απόλλωνας πήρε τα δύο του τελευταία πρωταθλήματα με σχεδόν καινούργια ομάδα.

Έχω την αίσθηση ότι η ΑΕΛ κάνει μία νοικοκυρεμένη δουλειά. Δημιουργώντας ένα κορμό 7-8 Κυπρίων, θα μπορεί να είναι στιβαρή και να λειτουργήσει σε μία χρονιά ίσως και μεταβατική. Θα έχει ενδιαφέρον.

Άφησα τελευταία την Ανόρθωση. Αφήνω τα διοικητικά και τα οικονομικά των διοικητικών. Η «Κυρία», αν κρίνω από τα όσα λένε οι ιθύνοντές της, αλλά και από τις πρώτες κινήσεις στο μετεγγραφικό πλαίσιο, θα πάει σε χρονιά «αντοχής». Με πολύ χαμηλό, για το μέγεθος της ομάδας, μπάτζετ. Δεν έκλεισε ξένο τεχνικό (και όχι ιδιαίτερα ακριβό) λόγω χρημάτων, έτσι; Οπότε ο «Φοίνικας» να ετοιμάζεται για χαμηλές πτήσεις και μόνο; Για να σχολιάσει όμως κάποιος με αντικειμενικότητα, θα πρέπει να αναμένει λίγο ακόμη. Οπότε, ας αναμένουμε.