Θα έχουμε κανονικότητα στην... κανονικότητα;

Με βάση τις εξελίξεις, η φετινή σεζόν θα ξεκινήσει με την παρουσία οπαδών και των φιλοξενουμένων. Όχι βέβαια με 50, αλλά με βάση το 10% της χωρητικότητας κάθε σταδίου. Δηλαδή κανονικότητα. Με εισαγωγικά η λέξη κανονικά. Αν το δούμε ξερά, με βάση την παγκόσμια ποδοσφαιρική λογική, αυτό είναι το σωστό. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα για θέαση, όσο περισσότερη γίνεται και από τους φίλους των δύο ομάδων στο γήπεδο. Το ζητούμενο είναι, όμως, στη νήσο Κύπρο να μπορούμε να έχουμε κανονικότητα στα κανονικά. Η ΚΟΠ πήρε την πρωτοβουλία, ανακοίνωσε επιστροφή και έθεσε στους κανονισμούς νέα δεδομένα. Με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως να μη συμφωνεί και να εκφράζει ανησυχίες. Ας προσπεράσουμε, όμως, αυτό το σημείο. Ας πάμε στα πρακτικά. Η ΚΟΠ αποφάσισε, αλλά πρακτικά πάσαρε την ευθύνη παρακάτω. Στα σωματεία.

Καμπάνες, αλλά...

Δεδομένο πως οι ποινές είναι αυστηρές και κωδικοποιημένες. Ας αφήσουμε έξω τις χρηματικές, αν και υπάρχουν κάποια τσουχτερά ποσά. Οι ποινές για περιστατικά βίας και αντιαθλητικής συμπεριφοράς είναι αυτές που καίνε. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται: Είσοδος ή απόπειρα εισόδου στον αγωνιστικό χώρο φιλάθλων είτε πριν είτε κατά τη διάρκεια είτε μετά το τέλος του αγώνα, ρίψη αντικειμένων μέσα στον αγωνιστικό χώρο, στις κερκίδες και οποιονδήποτε άλλο χώρο, βιαιοπραγίες, πρόκληση επεισοδίων και πρόκληση ζημιών από τις βιαιοπραγίες ή τα επεισόδια, πυροδότηση μολότοφ ή άλλων εμπρηστικών μηχανισμών, κροτίδων μεγάλης ισχύος, φωτοβολίδων με πιστόλι, αλλά και πυροδότηση βεγγαλικών κροτίδων και οποιαδήποτε άλλης μορφής πυροτεχνημάτων. Οι ποινές αρχίζουν από την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών σε έναν αγώνα και φτάνουν μέχρι και απαγόρευση για όλη τη σεζόν. Υπάρχουν ποινές για αγώνες κεκλεισμένων των θυρών. Η έκταση της ποινής είναι ανάλογη με την επανάληψη των πταισμάτων. Σημαντικό πως θα τιμωρείται πλέον ο φταίχτης και όχι όλοι. Γιατί αυτό είναι το σωστό. Έσφαλες, πλήρωνε. Θα υποστείς τις συνέπειες

Οι περισσότερες ομάδες έσπευσαν να χαιρετίσουν την πρωτοβουλία της ΚΟΠ. Φυσιολογικά, οι μεγάλες γιατί θα μπορούν να κουβαλούν κόσμο στα εκτός έδρας ματς και θα έχουν υποστήριξη, οι μικρομεσαίες διότι θα έχουν έσοδα από την παρουσία των οπαδών των μεγάλων. Το θέμα είναι ότι, πλέον, όλα εξαρτώνται από τους φιλάθλους. Η συντριπτική πλειοψηφία το αντιλαμβάνεται. Έτσι κι αλλιώς δεν δίνει αφορμές για ποινές και οι νορμάλ οπαδοί βασικά είναι που πληρώνουν τα σπασμένα από τις ενέργειες των «ανεγκέφαλων». Που δεν μπορούσαν να πάνε στα εκτός.

Πάσα στην εξέδρα

Εδώ είναι το θέμα. Ότι όλα θα εξαρτώνται από τους οπαδούς. Από τη συμπεριφορά τους. Με τα όσα παρακολουθούμε τόσα χρόνια, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Σε κάθε εξέδρα υπάρχουν οι «καμένοι», που δεν λογαριάζουν τίποτα. Οπότε, με τις παραστάσεις τόσων ετών στο μυαλό μας, μπορεί εύκολα να μιλήσουμε για κακούς οιωνούς. Ότι δηλαδή θα πέφτουν οι ποινές αντάρα και στο τέλος θα μας προκύψει το αντίθετο αποτέλεσμα, με τις εφαρμογές, τις αυτόματες εφαρμογές των ποινών. Είναι έτοιμες οι ομάδες να αντιμετωπίσουν τις πιθανές τιμωρίες, ρίχνοντάς τα σε αυτόν που ευθύνεται, τον οπαδό τους δηλαδή ή θα αρχίσουν τις γενικότερες κατηγορίες; Ότι φταίνε όλοι οι άλλοι δηλαδή. Αστυνομία, κράτος, Αρχές, αλλά όχι οι οπαδοί. Το ξαναζήσαμε...

Ούτε και η τάση του ξεκινούμε χωρίς μετακίνηση και βλέπουμε στην πορεία είναι ορθή. Είτε το εφαρμόζεις με κάποιον τρόπο είτε όχι. Άντε να πας σε σταδιακη επιστροφή. Ας πουμε 300 (δηλωμένοι) στην αρχή, 400 αν όλα πάνε καλά και βλέπουμε αναλόγως αγώνα και σταδίου. Ούτε αυτό όμως είναι λύση, είναι κάτι προσωρινό. Η αλήθεια είναι πως, πέρα από γενικότητες και αποσπασματικές λύσεις, ουδέποτε έγινε μία σοβαρή, εμπεριστατωμένη προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το θέμα της παραβατικότητας στα γήπεδα. Δεν είναι πρόβλημα ποδοσφαιρικό, αλλά στο ποδόσφαιρο εμφανίζεται όλο κα περισσότερο. Η κάρτα φιλάθλου εφαρμόστηκε. Πολλοί λένε ότι απέτυχε. Δεν απέτυχε, αλλά ως μεμονωμένο μέτρο μπορεί να φέρει αποτελέσματα μέχρις ενός σημείου. Είναι πολλά άλλα πράγματα που θα έπρεπε να τρέξουν ταυτόχρονα. Το θέμα της παραβατικότητας είναι πολύπλευρο. Αρχίζει από τη νομοθεσία, την ταχύτητα στην εφαρμογή της, τις υποδομές, την ισχύ της Αστυνομίας και καταλήγει στην κοινωνική νοοτροπία, που θέλει τους οπαδούς να λατρεύουν (σε επίπεδο κολλήματος) την ομάδα τους και να μη γουστάρουν (φανατικά) την αντίπαλο. Συμβαίνει και αλλού, αλλά σε μία κοινωνία 800 χιλιάδων ψυχών, υπάρχει υπερβολή. Το έχω ξαναγράψει, το σπίτι και η διαπαιδαγώγηση είναι άκρως σημαντικά. Η στάση των γονέων είναι κομβική. Γιατί το πρόβλημα αρχίζει από μικρές ηλικίες. Ωραία η μπάλα, σπουδαίο να είσαι πρωταγωνιστής, αλλά δεν μπορεί να είναι το σημείο αναφοράς της ζωής μας.

Οπότε ας επιστρέψουν οι οπαδοί στα εκτός. Ελπίζοντας πως η κανονικότητα του ποδοσφαίρου θα υπάρξει και στα δικά μας γήπεδα.