Οι τρεις Eυρωπαίοι και ο Νορβηγός

Σε έξι μέρες αρχίζει το πρωτάθλημα. Βέβαια θα δούμε κουτσουρεμένη πρεμιέρα, ενώ προηγουμένως θα παρακολουθήσουμε και ευρωπαϊκά ματς με ΑΠΟΕΛ, Πάφο και Ομόνοια. Είναι οι μόνες ομάδες, μαζί με την ΑΕΚ, για τις οποίες έχουμε επίσημο δείγμα. Άρα και για τις μόνες που μπορεί κάποιος να κάνει κάποια εκτίμηση. Για τις άλλες δέκα ομάδες, ας περιμένουμε. Τα φιλικά δεν είναι ποτέ καλός οδηγός. Έχουμε δει ομάδες να εντυπωσιάζουν στα τεστ και μετά να πατώνουν. Όπως και το αντίθετο.

Θα αναρωτηθεί βέβαια κάποιος, μερικά επίσημα ευρωπαϊκά είναι δείγμα; Ειδικά η ΑΕΚ των δύο αγώνων; Γενικά σου προσφέρεται μία βάση, για δε την ΑΕΚ είναι πιο ενδιαφέρον το νέο στάτους με την πρόσληψη Μπεργκ. Ας αρχίσουμε απ’εδώ. Σε δύο αγώνες είδαμε μόνο αρνητικά, μία ομάδα που λες και στην προετοιμασία δεν… προετοιμαζόταν. Ο Ρόκα έκανε λάθος στον προπονητή (την έχει ξαναπάθει τα τελευταία χρόνια), αλλά και στον καταρτισμό του ρόστερ. Τώρα άλλαξε τον Φερνάντο και τρέχει να αλλάξει αρκετά και σε έμψυχο υλικό. Ας μείνουμε στα του Μπεργκ. Έχει τέσσερεις πτυχές η υπόθεση πρόσληψής του. Η πρώτη αφορά τη γνώση του πρωταθλήματος. Το ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά μετά τα 2,5 χρόνια στην Ομόνοια και τα 2/3 της σεζόν στην Πάφο. Η δεύτερη είναι η αξία του, ουδεμία αμφιβολία. Η 3η πτυχή αφορά στην έναρξη. Αναλαμβάνει ομάδα στην οποία δεν είχε καμία συμμετοχή στον προγραμματισμό και την προετοιμασία. Τέταρτη πτυχή, η… ΑΕΚ. Μαθημένη χρόνια να παίζει ένα μοντέλο παιχνιδιού, καθαρά ισπανικού, θα πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτό που εφαρμόζει ο Μπεργκ. Έχει αρκετή διαφορά. Περισσότερη υπομονή και επιμονή, μικρό ρίσκο, τα νώτα πριν από όλα κ.λπ. Για να δούμε. Αναλαμβάνει την ΑΕΚ, που άγγιξε, αλλά έχασε το πρωτάθλημα από δικές της γκάφες και μετά έκανε τεράστια γκάφα στην Ευρώπη.

Στην Ευρώπη είτε περνάς είτε πας σπίτι σου. Το βράδυ μετά τον επαναληπτικό, δεν πα να πετούσες στο γήπεδο, αν δεν έχεις το εισιτήριο για την επόμενη φάση, καληνύχτα. Ή πάλι να είσαι μέτριος, αλλά να έχεις περάσει. Η ουσία μετρά. Συν το ότι δεν έχει εύκολο έργο κ.λπ.. Δείτε το χουνέρι της ΑΕΚ Αθηνών με τη Νόα Αρμενίας. Δέστε και την Πάφο. Πώς στο καλό έγιναν θρίλερ δύο παιχνίδια με Ζάλγκιρις και ΤΣΣΚΑ 1948, ομάδες συγκεκριμένου επιπέδου. Πώς για μερικά δευτερόλεπτα βρέθηκε από έναν οδυνηρό αποκλεισμό σε μία νίκη. Η ομάδα του Καρσέδο έχει τεράστιες δυνατότητες και εξαιρετικούς παίκτες. Είναι στιγμές που βγάζουν μάτια. Αλλά και στιγμές που βγάζουν τα μάτια τους με την επιπολαιότητα. Στο τελείωμα των φάσεων, αλλά πολύ περισσότερο στον τρόπο που αμύνονται. Δώδεκα γκολ παθητικό σε έξι ευρωπαϊκά ματς, τέσσερεις ήττες και δύο προκρίσεις σε παράταση δείχνουν κάποιαν αδυναμία. Θα πρέπει να βρει λύση ο Ισπανός τεχνικός, η Κλουζ έχω την αίσθηση είναι καλύτερη όχι μόνο από τους Λιθουανούς και τους Βούλγαρους, αλλά και από την Έλφσμποργκ.

Πάει Αζερμπαϊτζάν η Ομόνοια. Η γενικώς πολύ καλή και αλάνθαστη Ομόνοια. Όπως σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκό σύλλογο, έτσι και στη Ζίρα υπάρχουν μπόλικοι αλλοδαποί ποδοσφαιριστές. Δεν είμαστε πλέον οι μετρ της ιστορίας. Ναι, ήδη υπάρχει σκάουτινγκ, αλλά το ερωτηματικό σε ό,τι αφορά την πραγματική ισχύ των Αζέρων υπάρχει. Σε ό,τι αφορά τους «πράσινους». Θεωρητικά έχουν τον πρώτο λόγο. Έχουν μια εικόνα που όμοια δεν ξαναείχαν τα τελευταία χρόνια. Σε μοντέλο παιχνιδιού. Είναι δε σίγουρα καλοκουρδισμένη όσο ποτέ πριν τέτοια εποχή. Μοντέρνα μπάλα, γρήγορη ροή, πιέσεις, με την τριάδα της μεσαία γραμμής (άλλαξε τρεις φορές το τρίτο μέλος, αλλά δεν άλλαξε η εικόνα) να είναι σημείο αναφοράς. Ένα άλλο σημείο είναι η ισορροπία στο βάθος του ρόστερ. Ποσοτικά και ποιοτικά. Επίσης, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Από τους τέσσερεις Ευρωπαίους η Ομόνοια έχει δείξει τα περισσότερα, σε ό,τι αφορά επίπεδο απόδοσης και ουσία. Εξαιρετικά σημαντικό; Είναι εμφανής μέχρι τώρα η σφραγίδα του προπονητή της, με τον Νταμπράουσκας να έχει βάλει πολλά και όμορφα πράγματα.

Ο ΑΠΟΕΛ έχει μία τεράστια διαφορά. Έχει ήδη στο τσεπάκι συμμετοχή σε τελική φάση διοργάνωσης, αυτό είναι το μεγάλο μπόνους για τους πρωταθλητές (μία πρόκριση αρκεί). Αλλά επειδή κάθε εκατοντάδα χιλιάδων ευρώ που μπαίνει επιπλέον στο ταμείο (όλων) μετρά, θα πρέπει (αφού έχει την ευκαιρία) να μπει στο Γιουρόπα Λιγκ και να πάρει περισσότερα χρήματα. Δεν ξέρω τι επιπέδου είναι η Ρίγκα, δεν νομίζω ότι θα πρέπει ούτε να υποτιμηθεί, ούτε να υπερεκτιμηθεί. Σίγουρα μία ομάδα που σκόραρε 9 γκολ στην προηγούμενη φάση, θέλει προσοχή. Με όποιον και να τα έβαλε. Οι ενδείξεις μιλάνε για επίπεδο ανάμεσα σε Πετροκούμπ και Σλόβαν. Πάντα το ζητούμενο είναι όμως πώς θα παρουσιαστεί ο ΑΠΟΕΛ. Χρειάζεται κάτι παραπάνω και σε δημιουργία (κυρίως σε σετ παιχνίδι) και φυσικά στην αποτελεσματικότητα. Είδα αρκετά από τα θετικά της περσινής χρονιάς (σφριγηλή και πιεστική ομάδα), είδα εκρήξεις με την μπάλα. Αυτό που περιμένω (και νομίζω όλοι) είναι περισσότερες πινελιές από τον Γκαγιέγο, από το στυλ του. Έχει βάλει κάποιες, αναμένω τις επόμενες. Υλικό έχει, καλό και μπόλικο.

Περί… ομίλων

Ατού, δεν ξεκολλά κανενός η βελόνα από την λέξη ομίλους. Δεν υπάρχουν πλέον, ας το υπενθυμίσουμε. Τέρμα το γκρουπ των τεσσάρων ομάδων. Πλέον έχουμε τελική φάση (league phase)σε κάθε διοργάνωση. Στο Τσάμπιονς Λιγκ 8 ματς, στο Γιουρόπα επίσης 8 και στο Κόνφερενς 6. Τα μισά εντός και τα μισά εκτός με 8 ή 6 διαφορετικούς αντιπάλους. Αναλόγως δυναμικότητας θα υπάρχουν καπέλα. Θα υπάρχει στο τέλος βαθμολογία με όλες τις ομάδες.