Αναλύσεις

Στο 23ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας – «Ευαγόρας Παλληκαρίδης»: Ένα Σχολείο Πρότυπο!

Εκεί που επιμένουν να κρατούν το φως αναμμένο!

Βρέθηκα ξανά, δυο φορές, το τελευταίο διάστημα, στο 23ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας – «Ευαγόρας Παλληκαρίδης». Την πρώτη φορά για να παρακολουθήσω τις εκδηλώσεις επί τη ευκαιρία της λήξεως της σχολικής χρονιάς 2024-2025. Και τη δεύτερη για να παρευρεθώ στην εκδήλωση με συνδιοργανωτές τον Σύλλογο Διδασκόντων, τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων και τους μαθητές της Στ΄ τάξης (η τελευταία τους γιορτή σε αυτό το υπέροχο από κάθε άποψη Σχολείο), με τίτλο «Αποχαιρετούμε το ΔΗΜΟΤΙΚΟ».

Η αυλαία μιας υπέροχης σχολικής διαδρομής έπεσε, φέροντας στη μνήμη μας τις μεγάλες στιγμές που αυτά τα παιδιά μας χάρισαν πέρσι και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Μουσικά αφιερώματα, εκδρομές σε μέρη ιστορικά, επισκέψεις σε μουσεία, βιβλιοθήκες ...... Αποκορύφωμα όλων αυτών ήταν οι περσινές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της ονοματοδοσίας του Σχολείου σε "Ευαγόρας Παλληκαρίδης", με την παρουσία της Υπουργού Παιδείας της Κύπρου κ. Αθηνάς Μιχαηλίδου. Όμως, η σχέση του Σχολείου με τη μαρτυρική Μεγαλόνησο πάει αρκετά χρόνια πίσω, όταν στο 23ο Δημοτικό Λάρισας «Ευαγόρας Παλληκαρίδης», δημιουργήθηκε ειδικό τμήμα στη βιβλιοθήκη του -που φέρει το όνομα της μεγάλης Ελληνίδας πεζογράφου και συγγραφέως Άλκης Ζέης-, αφιερωμένο στη Μεγαλόνησο.

Στην πρώτη εκδήλωση έλαβαν μέρος όλα τα παιδιά του Σχολείου. Ήταν μια εκδήλωση γεμάτη παράδοση. Τα παιδιά χόρεψαν και τραγούδησαν υπέροχα! Μια εξαιρετική μουσικοχορευτική παράσταση που καθήλωσε όσους την παρακολούθησαν. Όλοι οι συντελεστές της δούλεψαν με μεράκι και αυταπάρνηση. Δεν εξηγείται διαφορετικά, πως τόσο μικρά παιδιά απέδωσαν υπέροχα τους ρόλους που τους ανατέθηκαν. Ας μη ξεχνάμε πως μιλάμε για μικρά παιδιά, επτά έως δώδεκα ετών!

Η επιλογή των δασκάλων να παρακινήσουν τους μικρούς μαθητές τους να ασχοληθούν με την παράδοση είναι σίγουρα μια ενέργεια που δίνει πολλές ελπίδες για την επόμενη μέρα. Διότι η παράδοση, ο αθλητισμός και κάθε είδους πολιτιστική δραστηριότητα αποτελούν βασικές προϋποθέσεις που προστατεύουν τους νέους μας από τους πολυάριθμους κινδύνους που ελλοχεύουν σήμερα παντού.

Η δεύτερη εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στα παιδιά που τον Σεπτέμβριο θα ανοίξουν τα φτερά τους για να πετάξουν σε άλλους πιο μακρινούς ουρανούς! Περίμενα να τα δω χαρούμενα και χαμογελαστά. Ωστόσο πίσω από το χαμόγελο τους είδα μάτια δακρυσμένα, καθώς ένοιωθαν ότι θα αποχωριστούν το αγαπημένο τους Σχολείο και τους ξεχωριστούς τους δάσκαλους. Τους δασκάλους τους που ήταν πραγματικά κάτι περισσότερα από δεύτεροι γονείς τους. Είναι τα παιδιά που δούλεψαν για να μας παρουσιάσουν ένα υπέροχο καλλιτεχνικό πρόγραμμα αφιερωμένο στον Ήρωά τους (όπως δηλώνουν τα ίδια), τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη και την Κύπρο μας. Τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, ο οποίος μέσα στη σύντομη ζωή του που κράτησε μόλις δεκαοκτώ χρόνια, έκανε τόσα πολλά, που άλλοι δεν προλαβαίνουν να κάνουν ακόμα κι αν ζήσουν δεκαοκτώ αιώνες….. Τον Ευαγόρα που ανακάτεψε τον ιδρώτα και το αίμα του με το χώμα και το μετέτρεψε σε λίπασμά Λευτεριάς.

Τους είπα πως η στεναχώρια δεν έχει θέση σε τέτοιες στιγμές της ζωής μας. Ότι η ζωή είναι ένας μεγάλος δόμος με πολλές μικρές και μεγάλες διαδρομές, σε μια διαρκή πορεία, που θέλουμε δεν θέλουμε, είτε μας αρέσει είτε όχι, εύκολα ή δύσκολα θα την περπατήσουμε: Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο Λύκειο, Πανεπιστήμιο, ύστερα βουτιά στη βιοπάλη και η δημιουργία της δικής μας οικογένειας. Κάθε αρχή δύσκολη και κάθε τέλος η αρχή μιας νέας δοκιμασίας. Τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα ονειρευόμαστε. Τίποτε δεν γίνεται από μόνο του, τίποτε δεν μας χαρίζεται … Σίγουρα όμως όλα τα εμπόδια διαλύονται και συντρίβονται μπροστά στον αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία ….

Μόνο συγκίνηση και υπερηφάνεια νοιώθουμε γι' αυτά τα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους τους!! Πορεύονται για το Γυμνάσιο, παίρνοντας μαζί τους όχι μόνο τις γνώσεις, αλλά και τα ανεπανάληπτα βιώματα που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα τους. Είμαι βέβαιος πως στο μέλλον θα μας χαρίσουν κι άλλες πολλές μεγάλες επιτυχίες!

Υστερόγραφο: Δώσαμε την υπόσχεση πως δεν θα χαθούμε. Το Σχολείο, είπα στα παιδιά είναι ένα ακόμα Σχολείο της Κύπρου. Γιατί και η Κύπρος είναι Ελλάδα!

*Ακαδημαϊκός - Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Από το Μονάγρι Λεμεσού

av.avgoustiνοs@gmail.com