Περί της... επιστροφής στο... μέλλον

Έχει ενδιαφέρον ο χάρτης των προπονητών πρώτης κατηγορίας για την περίοδο 2024-25. Μετά την τελευταία ανατροπή στη νεοφώτιστη ομάδα του Ακρίτα (Γαρπόζης αντί Πάντσεον) και οι 14 ομάδες έχουν αποφασίσει και ανακοινώσεi με πoιο αφεντικό στον πάγκο θα αρχίσουν τη νέα σεζόν. Σαφέστατα ξεχωρίζουν οι περιπτώσεις εμπιστοσύνης στο παρελθόν για να προκύψει καλύτερο μέλλον. Τα φώτα έπεσαν βέβαια στους Μπεργκ και Ιντιακέθ, αλλά είναι και άλλες επιλογές που πλησιάζουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ας τα πάρουμε ένα-ένα.

Μπορεί ο Νορβηγός και ο Βάσκος να επέστρεψαν φέτος στις πρώην ομάδες τους, αλλά χρονικά ο πρώτος που έκανε βήμα ελπίδας για αλλαγή ήταν ο Απόλλωνας. Ο οποίος πέρσι, στο 3ο μέρος της σεζόν, σήκωσε τον Σωφρόνη Αυγουστή από τον πάγκο της Εθνικής και τον μετακόμισε στο Κολόσσι. Ξέροντας πως επί ημερών του Κυπρίου τεχνικού ο Απόλλωνας μπορεί να μην πήρε πρωτάθλημα (με βάση την απόδοσή του μπορούσε να πάρει ένα), έπαιξε όμως καταπληκτική μπάλα. Σε ποιότητα και διάρκεια. Βέβαια άλλο καθεστώς υπήρχε στο ποδόσφαιρό μας τότε (δεν υπήρχαν στον χάρτη της ελίτ η Πάφος και ο Άρης, ενώ η Ομόνοια είχε χίλια προβληματα), αλλά η μαγιά υπάρχει

Ντόμινο

Η Ομόνοια στράφηκε λογικά στον Μπεργκ. Από την ημέρα που ο Νορβηγός αποχώρησε, οι «πράσινοι» δεν βρήκαν ησυχία στον πάγκο. Έκαναν και λάθος επιλογές, με εξαίρεση τον Αυγουστή. Ο Μπεργκ ήταν αυτός που άλλαξε τη ροή της ομάδας την περίοδο 2019-21 και πέρασε μία διαφορετική κουλτούρα. Η οποία έσβησε. Αφού η συνταγή υπήρχε και ήταν άκρως επιτυχής, γιατί να μην αξιοποιηθεί. Ειδικά στην αγωνιστική ισορροπία. Η Ομόνοια μπορούσε ειδικά την τελευταία διετία να κερδίσει τους πάντες, αλλά οι αμυντικές της αδυναμίες ήταν επαναλαμβανόμενες. Αν έμαθε να παίζει με κάποιον άμυνα, αυτό έγινε επί εποχής Μπεργκ.

Η ΑΕΚ κατέκτησε το αμέσως προηγούμενο Κύπελλο επί Ιντιακέθ. Αμέσως μετά την πρόσφατη κατάκτηση της κούπας, ο Μπεργκ αποχώρησε. Σε μία τέτοια περίπτωση η μεγάλη αλλαγή μπορεί να φέρει ζόρια. Συν το ότι ο χρόνος πίεζε αφόρητα. Στις 10 Ιουλίου η ΑΕΚ έχει ευρωπαϊκό αγώνα. Οπότε φέρνεις κάποιον δοκιμασμένο, που θα κατέβει στην «Αρένα» και θα την ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά. Δύο φορές στο παρελθόν έκανε πολύ καλή δουλειά ο Βάσκος. Οπότε, ρίσκο σχεδόν μηδέν.

Υπάρχει και άλλος που επιστρέφει σε γνώριμα μέρη. Ο Μαρίνος Σατσιάς θήτευσε ξανά στην Ομόνοια Αραδίππου. Υπό άλλα δεδομένα, τότε ήταν στη 2η κατηγορία, αλλά πάλι την αύρα την γνωρίζει. Ο μέχρι πρότινος τεχνικός των «Περιστεριών», ο Μαρτίνς, μετακόμισε στο Δασάκι και τον Εθνικό. Που και αυτός πάει λοιπόν σε δοκιμασμένη στο νησί λύση.

Πάολο Τραμετσάνι

Η ΑΕΛ είχε τρεις καλές επιλογές στο τραπέζι πριν πάρει την απόφαση. Αλλά οι δύο υποψήφιοι δεν είχαν πρακτική επαφή με το ντόπιο πρωτάθλημα. Ο Τραμετσάνι, αντίθετα, γνώριζε καλά τι εστί κυπριακό ποδόσφαιρο. Είχε και στο βιογραφικό του τον τίτλο με τον ΑΠΟΕΛ, είδαμε καλά το επίπεδο από τακτικής άποψης . Όσοι δε τον ξέρουν, μιλάνε για άνθρωπο-προσωπικότητα. Οπότε, μία ομάδα που θέλει να γυρίσει σελίδα και αναβαθμίζεται, είχε ανάγκη από προπονητή τέτοιου στάτους.

Ίδια χώρα

Ο Σπιλέφσκι έκλεισε μία επιτυχημένη πορεία στον Άρη και αποχώρησε. Η ομάδα της Λεμεσού αποτάθηκε στην ίδια αγορά, την Λευκορωσική. Στον επίσης νεαρό και φιλοδοξο Αρτέμ Ριάτκοφ. Θα πει κάποιος, δεν έχει ιδέα από Κύπρο. Αλλά πολλές φορές η εμπιστοσύνη σε προπονητές ίδιας σχολής και φιλοσοφίας πιάνει

ΑΠΟΕΛ

Ο Πάμπλο Γκαρσία ξέρει το ελληνικό πρωτάθλημα. Από Κύπρο, στην πράξη, όσα κοινά υπάρχουν στο δικό μας και το ελληνικό. Αλλά ας δούμε την άλλη παράμετρο. Όσες φορές η ομάδα του ΑΠΟΕΛ εμπιστεύτηκε προπονητή που δούλεψε στη Σούπερ Λιγκ έκανε συνήθως επιτυχίες. Πιο παλιά ο Γιοβάνοβιτς και ο Ουζουνίδης (στην 1η θητεία), ακολούθως ο Δώνης, αλλά και ο Σα Πίντο. Βέβαια, ο Πάμπλο Γκαρσία θα δουλέψει υπό άλλες συνθήκες, κυρίως οικονομικές. Αναλαμβάνει ίσως στην πλέον δύσκολη φάση της σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΟΕΛ.

Η «εξαίρεση»

Αυτή είναι η Ανόρθωση. Ναι, από τις ομάδες που άλλαξαν προπονητή (9 συνολικά) και ο Άρης φέρνει τεχνικό που δεν ξαναπέρασε απ’ εδώ ή έστω την Ελλάδα, αλλά είπαμε, στην «Ελαφρά Ταξιαρχία» υπάρχει ο παράγοντας της συνέχειας σε χώρα. Η Ανόρθωση πάει πίσω στην ισπανική σχολή. Η οποία δεν της έφερε επιτυχίες, αλλά κάποια καλά φεγγάρια. Ο Χοακίν Γκαρθία έρχεται μάλιστα από πρωτάθλημα παντελώς διαφορετικό από το δικό μας. Μιλούμε για Ινδονησία. Άλλη νοοτροπία, άλλο επίπεδο, άλλα μεγέθη. Ιδιαίτερα έμπειρος δεν είναι, το μπάτζετ θα είναι πολύ σφιχτό, οπότε η περίπτωσή του έχει ενδιαφέρον