Πώς έκανε φτερά το τρίπτυχο Βασιλείου

ΚΑΠΟΙΟΙ ΞΕΧΑΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ...
Μέσα σε μία νύκτα, το σημαντικό έγγραφο έκανε φτερά από το Υπουργείο Εξωτερικών, πήγε στα χέρια του Δημοκρατικού Συναγερμού και χρησιμοποιήθηκε προεκλογικά κατά του Γιώργου Βασιλείου, προκειμένου να διευκολύνει αναρρίχηση στην εξουσία του Γλαύκου Κληρίδη
Έξι μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές του 1993, ο ΔΗΣΥ απέρριψε τις Ιδέες Γκάλι, αφόρισε τη φιλοσοφία του και κατέστη ο απορριπτικότερος των απορριπτικών
Έσχισε τα ιμάτιά της η Κυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, για την τελευταία περίπτωση διαρροής ενός ασήμαντου εγγράφου το οποίο είχε κατατεθεί στο Εθνικό Συμβούλιο. Μιλούμε για ασήμαντο και σχεδόν μηδενικής σημασίας έγγραφο, το οποίο επέδωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον Γ.Γ. του ΟΗΕ, παρουσία και του Μουσταφά Ακιντζί, κατά την τελευταία συνάντησή τους στο Νταβός. Το περιεχόμενο του εγγράφου εκείνου ήταν, ήδη, γνωστό στον κατοχικό ηγέτη.

Συνεπώς, ουδεμία διαρροή απόρρητων διαπραγματευτικών θέσεων της πλευράς μας περιείχε, ώστε να ισχυρισθεί κανείς ότι έλαβαν γνώση οι Τούρκοι. Επίσης, βρισκόταν στην κατοχή της Γενικής Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών και ασφαλώς όλων των ξένων πρεσβειών. Συνεπώς, όλοι, εκτός Κύπρου, εγνώριζαν το περιεχόμενό του. Όλοι, εκτός των Ελληνοκυπρίων πολιτών.
Εξ αυτού, ίσως, δυσανασχέτησαν και οργίστηκαν κυβέρνηση και ΔΗΣΥ. Ίσως, πάλιν, η διαρροή του εγγράφου να αποτελούσε και προβοκάτσια για να δικαιολογήσει την άρνηση του Προέδρου Αναστασιάδη, να ενημερώνει με έγγραφα τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων στο Εθνικό Συμβούλιο.
Οργίστηκε η Κυβέρνηση, οργίστηκε ο Δημοκρατικός Συναγερμός, μίλησαν για ανευθυνότητα, για πλήγμα κατά της διαπραγματευτικής τακτικής της πλευράς μας, για εξυπηρέτηση κομματικών και προεκλογικών συμφερόντων. Πρωτοφανής λαϊκισμός και απίστευτος φαρισαϊσμός για όσους γνωρίζουν ιστορία και μάλιστα ιστορία του Δημοκρατικού Συναγερμού...
Πριν από μερικές μέρες, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Μπούτρος Γκάλι, πρώην Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, το όνομα του οποίου είναι συνδεδεμένο με την ιστορία του εθνικού μας προβλήματος. Ο Μπούτρος Γκάλι, ως Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, είχε καταθέσει, επί προεδρίας Γιώργου Βασιλείου, σχέδιο λύσης του Κυπριακού, το οποίο έμεινε γνωστό ως «Δέσμη Ιδεών Γκάλι». Αυτό το σχέδιο έγινε αποδεκτό ως βάση συζήτησης από τον Πρόεδρο Βασιλείου, το ΑΚΕΛ και τον Δημοκρατικό Συναγερμό του Γλαύκου Κληρίδη.

Παρεμπιπτόντως, αξίζει να αναφέρουμε, για λόγους ιστορίας, ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός είχε στηρίξει με όλες τις δυνάμεις του, μέσα και έξω από το Εθνικό Συμβούλιο, την ακολουθούμενη, τότε, πολιτική, παρά την αντίδραση μερίδας στελεχών και της βάσης του κόμματος. Ο Γλαύκος Κληρίδης συνήθιζε να καθησυχάζει, όμως, τους διαφωνούντες συναγερμικούς, υποστηρίζοντας ότι «η πολιτική Βασιλείου είναι πολιτική Κληρίδη». Αντίθετα, το ΔΗΚΟ του Σπύρου Κυπριανού αντιπολιτευόταν έντονα τον Βασιλείου και κυρίως την πολιτική του στο εθνικό θέμα, και απαιτούσε την απόρριψη των Ιδεών Γκάλι.
Τι έγινε, όμως, έξι μήνες πριν από τη λήξη της προεδρικής θητείας του Γιώργου Βασιλείου; Ο Γλαύκος Κληρίδης αποφάσισε να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας. Και προκειμένου να εξασφαλίσει την υποστήριξη της υποψηφιότητάς του από το ΔΗΚΟ, προχώρησε σε στροφή 180 μοιρών, αφόρισε τις Ιδέες Γκάλι και αφού πέρασε στον Β ́ γύρο των προεδρικών εκλογών, συνήψε προεκλογική συμφωνία με τον Σπύρο Κυπριανού, δεσμευόμενος να απορρίψει τις Ιδέες Γκάλι και να συμπαραταχθεί με το απορριπτικό στρατόπεδο. Προσέξτε τις ομοιότητες που παρουσιάζει η πολιτική συμπεριφορά του Νίκου Αναστασιάδη, με εκείνη του Γλαύκου Κληρίδη. Δύο συμφωνίες με το ΔΗΚΟ, προς υποστήριξη συναγερμικού υποψηφίου, με πλήρη εγκατάλειψη της φιλοσοφίας ΔΗΣΥ στο Κυπριακό και πλήρη αποδοχή των απορριπτικών θέσεων του ΔΗΚΟ.
Και φθάνουμε στο κεντρικό σημείο της σημερινής αναφοράς μας. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, υπεξαιρέθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών το λεγόμενο τρίπτυχο Βασιλείου. Επρόκειτο για έγγραφο στο οποίο κατεγράφοντο οι θέσεις των Ηνωμένων Εθνών, οι θέσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς και οι θέσεις της τουρκικής πλευράς επί του σχεδίου Γκάλι. Επρόκειτο για σοβαρό πολιτικό έγγραφο, με άγνωστο τότε περιεχόμενο, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες δημοσιεύθηκαν τότε, χωρίς να διαψευσθούν, το υπεξαίρεσε από το Υπουργείο Εξωτερικών άτομο προσκείμενο στον Δημοκρατικό Συναγερμό, και το χρησιμοποίησε ο Γλαύκος Κληρίδης, στην προεκλογική του εκστρατεία κατά του Βασιλείου.
Η Κυβέρνηση και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, οι οποίοι σήμερα σχίζουν τα ιμάτιά τους για τη διαρροή ενός μηδενικής σημασίας εγγράφου, φέρονται ως υποκινητές υπεξαίρεσης εγγράφου πολύ μεγαλύτερης πολιτικής σημασίας. Και ενώ σήμερα κατηγορούν άλλους για άσκηση πολιτικής στο εθνικό θέμα, στη βάση προεκλογικών σκοπιμοτήτων ο ΔΗΣΥ, την περίοδο 1992-93, χρησιμοποίησε απόρρητο έγγραφο για το Κυπριακό, ως εφαλτήριο για να καταλάβει την εξουσία.
Τσιμέντωσε πέντε χρόνια τα τετελεσμένα
Αλλά υπάρχει και μία άλλη παράμετρος στην όλη ιστορία: Συχνότατα, κατηγορούνται οι «πατριώτες» (έτσι αποκαλούνται οι διαφωνούντες με τη λύση που προκρίνει η Κυβέρνηση), ότι υπονόμευσαν και απέρριψαν όλα τα έγγραφα που υπεβάλλοντο στο Κυπριακό. Και είναι αλήθεια ότι τα περισσότερα σχέδια, τα οποία παρέπεμπαν σε διχοτομικές λύσεις, απερρίφθησαν από Προέδρους του λεγομένου απορριπτικού μετώπου. Αλλά ουδέποτε λέγεται ότι ένα από τα τελευταία σχέδια που κατέθεσαν οι Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, όπως εκείνο της Δέσμης Ιδεών, απερρίφθη από τον αυθεντικότερο εκπρόσωπο του «Ναι» σε όλα τα ξενόφερτα σχέδια. Τον Δημοκρατικό Συναγερμό του Γλαύκου Κληρίδη. Και απερρίφθη χάριν προεκλογικών σκοπιμοτήτων, προκειμένου ο Δημοκρατικός Συναγερμός να πατήσει πόδι στο Προεδρικό.

Δεν υπάρχει ίσως προηγούμενο κατά το οποίο πολιτικό κόμμα θυσίασε τόσο βάναυσα το εθνικό θέμα και τις προοπτικές λύσης του, χάριν της αναρρίχησής του στην εξουσία. Θυσίασε την ίδια τη φιλοσοφία του και ενετάχθη στο απορριπτικό στρατόπεδο, προκειμένου να ικανοποιήσει την αρχομανία του. Με τη λογική που χρησιμοποιούν σήμερα οι θιασώτες της λύσης, της επαναπροσέγγισης και της πολιτικής εξημέρωσης του θηρίου, ο Γλαύκος Κληρίδης έχασε μοναδική ευκαιρία να λύσει το Κυπριακό και σπατάλησε πέντε χρόνια, ηφαιστειοποιώντας το πρόβλημα, παίζοντας με τους S300, απομακρύνοντας τη λύση, τσιμεντώνοντας τα τετελεσμένα.
Αλλά, τουλάχιστον, ο Γλαύκος Κληρίδης ετήρησε, για μία πενταετία, την προεκλογική συμφωνία με τον Σπύρο Κυπριανου, και απέρριψε τις Ιδέες Γκάλι, φορώντας τον σκούφο του Στρατηλάτη. Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν τήρησε λεπτό την προεκλογική συμφωνία με τον Μάριο Καρογιάν, και προτού πάρει το «μύρον» του απορριπτικού, επέστρεψε στη φιλοσοφία του Ανάν...
Μέσα σε όλη αυτή την περιπετειώδη φάση και την πολιτική συμπεριφορά του καθενός κατά την περίοδο που σημάδεψαν οι Ιδέες Γκάλι, δύναται ο καθένας να αντιληφθεί τα πολιτικά παιγνίδια που παίζει ο Δημοκρατικός Συναγερμός, προκειμένου να αναρριχηθεί στην εξουσία. Το εθνικό θέμα είναι το τελευταίο που το ενδιαφέρει, πέραν φυσικά της εναγώνιας προσπάθειάς του να απελευθερωθεί από το στίγμα του 2004...