Πανηγύρια

Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των κατά καιρούς Προέδρων της χώρας μας και γενικότερα των εκάστοτε Κυβερνήσεών της, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια επίσημη επίσκεψη σε άλλο κράτος, να συνοδεύεται η ολοκλήρωση των επαφών που γίνονται με διθυραμβικές δηλώσεις του τύπου «στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία», «λάβαμε πλήρη στήριξη στις προσπάθειές μας...» κτλ.

Αυτό ακριβώς συνέβη και κατά την τελευταία επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας και της κυβερνητικής αντιπροσωπίας της χώρας μας στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου, ανάμεσα σε άλλα, υπογράφηκε και η συμφωνία για ένταξη του 78% του εδάφους των βρετανικών βάσεων σε πολεοδομικές ζώνες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στους κατοίκους των βάσεων να χρησιμοποιούν τις περιουσίες τους για λόγους ανάπτυξης. Η συμφωνία αυτή παρουσιάστηκε ως μεγάλη επιτυχία για την Κυβέρνηση και «πανηγυρίστηκε» αναλόγως, ενδεχομένως και -εκ πρώτης όψεως- δικαίως.

Ωστόσο, θα κριθεί και αυτή από την υλοποίησή της στην πράξη, από το πόσο και σε ποιο βαθμό η επίτευξή της αποτέλεσε ή όχι αποτέλεσμα παροχής... ανταλλαγμάτων, που θα έρθουν μελλοντικά στην επιφάνεια. Άλλωστε, είναι άτυπο αξίωμα στον κόσμο της διπλωματίας, πως κάθε διακρατική συμφωνία, για να υπογραφεί, πρέπει να προϋποθέτει και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη οφέλη, και καμία διμερής συμφωνία δεν επιτυγχάνεται απλώς και μόνο επειδή το ένα κράτος τρέφει αισθήματα «συμπάθειας» προς το άλλο.

Πολύ περισσότερο στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, οι θέσεις της οποίας δεν είναι λίγες οι φορές που βρέθηκαν σε πλήρη αντίθεση με αυτές της Κυπριακής Δημοκρατίας, κυρίως σε ό,τι αφορά το Κυπριακό. Το Κυπριακό, για το οποίο, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Νίκος Αναστασιάδης «έτυχε πλήρους στήριξης» από τον Πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, ως να υπήρχε πιθανότητα να μεταβεί στο Λονδίνο για να τον συναντήσει και να του πει ο οικοδεσπότης Πρωθυπουργός κάτι διαφορετικό από εκείνο που ήθελε ν’ ακούσει... Δεν μηδενίζουμε και δεν αφορίζουμε τα όποια θετικά ενδεχομένως προκύπτουν από την επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στη Βρετανία.

Όμως, την ίδια ώρα, είμαστε της άποψης πως τέτοιου είδους επαφές και τα όποια αποτελέσματά τους δεν προσφέρονται για θριαμβολογίες και μεγάλα λόγια. Για τον απλούστατο λόγο πως συνήθως -όπως αποδεικνύει η ιστορία- αντιλαμβανόμαστε, όταν έρθει η στιγμή των δύσκολων αποφάσεων και της ανάγκης για παροχή έμπρακτης στήριξης από τους φίλους μας, πως μάλλον κάναμε με τον νου μας... πανηγύρια.
ploutarchoug@simerini.com