Η τουρκική «νότα προς ναυτιλλομένους» τερματίστηκε χθες βράδυ. Δεν είναι ένδειξη... ανακούφισης για τους Έλληνες της Κύπρου. Η τουρκική εισβολή και κατοχή μέγιστου τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ είναι μία μνημειώδης παρανομία της κατοχικής Τουρκίας, ισότιμης προς εκείνην του 1974. Τα τουρκικά σχέδια σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν αναιρέθηκαν. Η επιθετικότητα τής Άγκυρας δεν αμβλύνθηκε. Η Τουρκία δεν ανταποκρίθηκε στην από 9ετίας και πρόσφατη έκκληση της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου να αναγνωρίσει, επιτέλους, ένα κράτος-μέλος της Ένωσης, την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η χώρα του Αττίλα δεν απέσυρε το από 23/6/2014 105σέλιδο προσβλητικό και απαξιωτικό έγγραφο Νταβούτογλου-Τσαβούσογλου, διά του οποίου, στην καρδιά της Ευρώπης μας, ισχυριζόταν πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι θανούσα. Η Τουρκία για τρεις σχεδόν μήνες όχι μόνο παραβίασε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά τα αμφισβήτησε και τα ποδοπάτησε με την εισβολή και κατοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με πολλή καθυστέρηση, αποφάσισε ορθά να αναστείλει τη συμμετοχή του στις συνομιλίες. Η Λευκωσία κατήγγειλε την πειρατική ενέργεια της Τουρκίας σε όλα τα διεθνή φόρα και στις μεγάλες καγκελαρίες. Εισέπραξε ανέξοδη θεωρητική υποστήριξη και εξίσου ανέξοδες εκκλήσεις προς την Τουρκία αλλά και προς εμάς, να τερματιστούν «οι εντάσεις στην περιοχή» και τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη να επιστρέψουν στις συνομιλίες. Ως εάν η τουρκική εισβολή και κατοχή μέγιστου τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ και οι παράνομες έρευνες να ήταν απλή παρωνυχίδα.
Γιατί; Διότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν τόλμησε να απαιτήσει από την ΕΕ κυρώσεις και άλλα τιμωρητικά μέτρα κατά του Τούρκου εισβολέα. Υπάρχει ξεκάθαρο προηγούμενο: Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε κυρώσεις και μέτρα κατά της Ρωσίας για την εισβολή της στην Ουκρανία και για την προσάρτηση της Κριμαίας. Αντίθετα, η κυπριακή κυβέρνηση θέλησε να κρατήσει την πόρτα των συνομιλιών ανοικτή, με τη φρούδα ελπίδα ότι η Τουρκία θα συμπεριφερόταν ως πολιτισμένο κράτος και όχι ως αδίστακτος πειρατής και εισβολέας. Ο Πρόεδρος και οι πολιτικοί αρχηγοί καλούνται να συνειδητοποιήσουν, επιτέλους, πως όσο επιχειρούν να κατευνάσουν το τουρκικό θηρίο τόσο περισσότερο αυτό εξαγριώνεται και αδίστακτα επιπίπτει κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δύο κόμματα, πρώτιστα το ΑΚΕΛ όπως και ο συγκυβερνών ΔΗΣΥ, εκβιαστικά απαιτούν από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να επιστρέψει στις συνομιλίες. Μάλιστα, το ΑΚΕΛ απαιτεί όπως αναλάβει και πρωτοβουλίες προς αυτόν τον σκοπό, ως εάν η Κύπρος να ευθύνεται για την πρωτοφανή κρίση.
Η τουρκική ηγεσία, με επικεφαλής τον σουλτάνο και τον χαλίφη του, μας πέταξαν κατάμουτρα ότι απαιτούν μισά-μισά τα αέρια και τα πετρέλαια, και ότι αυτά πρέπει να συζητηθούν στο τραπέζι των συνομιλιών. Ορθά, πάλι, ο Πρόεδρος υπέδειξε έντονα πως μετά τη λύση του Κυπριακού, τα όποια κέρδη θα μοιραστούν ανάλογα στους νόμιμους κατοίκους. Ορθά επίσης, Πρόεδρος, Κυβ. Εκπρόσωπος και κόμματα διαμηνύουν πως η εισβολή του «Βάρβαρου» πρέπει να τερματιστεί και η Τουρκία να σεβαστεί έμπρακτα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στην αντίληψη και στη συνείδηση του απλού πολίτη, «έμπρακτος σεβασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας», σημαίνει ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της από την κατοχική Τουρκία. Αν δεν το πράξει, τότε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν μπορεί και δεν δικαιούται να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών. Να το καταλάβουν όλοι και πρώτος ο Πρόεδρος και οι πολιτικοί: Η Κυπριακή Δημοκρατία και η διεθνής νομιμότητα και αναγνώρισή της, η συμμετοχή της στον ΟΗΕ και δη στην ΕΕ, είναι ο πανίσχυρος πολιτικός, διπλωματικός θώρακάς της.
Επανέναρξη συνομιλιών, χωρίς την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, ως πρώτη από πολλές προϋποθέσεις, θα ισοδυναμεί με μεγαλύτερη από το 1974 ήττα της ελληνικής πλευράς. Η Τουρκία, ατιμώρητη και χωρίς κανένα κόστος, θα επελάσει εναντίον μας. Κανένας δεν θα κουνήσει το δακτυλάκι του για ένα κράτος που, έμφοβο, δεν αντιδρά και αυτοχειριάζεται.
