Διάσπαση

Στις 2 του περασμένου Δεκέμβρη, δηλαδή την αμέσως επόμενη μέρα των εκλογών στο ΔΗΚΟ για την ανάδειξη νέου προέδρου του κόμματος, γράφαμε σε αυτήν εδώ τη στήλη, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Οι χθεσινές εκλογές στο ΔΗΚΟ, μέσα από τις οποίες προέκυψε ο νέος ηγέτης του κόμματος, από μιαν άποψη αποτελούν παρελθόν. Από μιαν άλλη άποψη, ωστόσο, ίσως η χθεσινή εκλογική διαδικασία να ήταν απλώς η αφετηρία...

Η αφετηρία μιας ακόμη πολύ πιο δύσκολης και επίπονης διαδρομής για το κόμμα, μιας νέας δοκιμασίας, μέσα από την έκβαση της οποίας θα διαφανούν οι αντοχές, το πόσο ικανό είναι το ΔΗΚΟ ν’ απορροφήσει τους κραδασμούς που αφήνει πίσω της η σφοδρή προεκλογική διαμάχη Μάριου Καρογιάν - Νικόλα Παπαδόπουλου...»
Σήμερα, περίπου τρεις μήνες μετά και χωρίς να θέλουμε να παρουσιαστούμε ως μετά Χριστόν προφήτες, διαπιστώνουμε -δυστυχώς για το ΔΗΚΟ- να επιβεβαιώνεται η πρόβλεψή μας εκείνη.Σε μια μορφή, μάλιστα, πολύ πιο επώδυνη για το κόμμα, μια μορφή που ακόμη και ο πλέον απαισιόδοξος υποστηρικτής του ενδεχομένως δεν θα ανέμενε. Τρεις μήνες μετά, ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποδεικνύεται πως απέτυχε να διασφαλίσει τις συνθήκες ενότητας τις οποίες προεκλογικά επεκαλείτο, πορεύθηκε ακριβώς στον βηματισμό της απελθούσας ηγεσίας του ΔΗΚΟ...

Την ίδια ώρα, ο τέως πρόεδρος Μάριος Καρογιάν, τρεις μήνες μετά και χωρίς να έχει «χωνέψει» ακόμη την εκλογική του αποτυχία, βαδίζει με τη σειρά του ακριβώς στον βηματισμό της πρώην αντιπολευτικής κατάστασης μέσα στο ΔΗΚΟ, που σήμερα αποτελεί την ηγεσία του. Αντιπολιτευτικά και υπονομευτικά, με σαφή στόχο τη φθορά των εσωτερικών του αντιπάλων.

Με αυτά τα δεδομένα και με αυτά τα μυαλά από τις δύο πλευρές, τείνει να καταστεί ανέκδοτο (κάτι σαν τις δεσμεύσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας) η συνεχής επίκληση, από μέρους και των δύο στρατοπέδων στο ΔΗΚΟ, της «απάντησης που θα δώσει ο περήφανος Δηκοϊκός κόσμος σε όσους ονειρεύονται διάσπαση του κόμματος».

Γιατί, πολύ απλά, έχουν απλώς οι ρόλοι αντιστραφεί και μόνοι τους οι ηγήτορες τού ή των ΔΗΚΟ, εξακολουθούν να οδηγούν το κόμμα τους σε εκείνο το οποίο απεύχονται. Τη διάσπαση...
ploutarchoug@simerini.com