«Κι εγώ τον ψήφισα»

Γίνομαι το τελευταίο διάστημα, από φίλους και γνωστούς, αποδέκτης του εξής ερωτήματος ή απορίας αν προτιμάτε: Γιατί και πού οφείλεται η έντονη κριτική την οποία από αυτήν εδώ τη στήλη ασκώ στην Κυβέρνηση και ειδικότερα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεδομένου, όπως μου υποδεικνύουν, ότι «κι εσύ τον ψήφισες». Κατ’ αρχάς, ποτέ δεν απέκρυψα πως όντως ψήφισα τον Νίκο Αναστασιάδη στις τελευταίες προεδρικές εκλογές.
Άλλωστε, και να ήθελα να το αποκρύψω δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, καθότι είχα προεκλογικά τοποθετηθεί δημόσια (πάλι από αυτήν εδώ τη στήλη), τασσόμενος υπέρ της εκλογής του. Αλλά και για να το τραβήξω ένα βήμα παραπέρα, λέω σήμερα πως αν γύριζε ο χρόνος πίσω και υπήρχαν τα ίδια δεδομένα με τότε, πολύ πιθανόν -ή και σίγουρα για να είμαι απολύτως ειλικρινής- την ίδια επιλογή θα έκανα, τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι που θα ψήφιζα.
Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα «γιατί του ασκείς κριτική, αφού κι εσύ τον ψήφισες», βγαίνει αβίαστα για όσους έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίζουν αντικειμενικά και χωρίς παρωπίδες τις εξελίξεις και τις καταστάσεις, μέσα από την ίδια την ουσία της συγκεκριμένης ερώτησης. Ακριβώς επειδή «κι εγώ τον ψήφισα», θεωρώ και είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως έχω όχι απλώς το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να απαιτώ από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη την υλοποίηση των όσων προεκλογικά δεσμεύτηκε, να απαιτώ από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη όπως φανεί αντάξιος των προσδοκιών που δημιούργησε στους χιλιάδες των πολιτών, ανάμεσα στους οποίους κι εγώ προσωπικά, που τον τίμησαν με την ψήφο τους.

Γιατί πολιτικά συνειδητοποιημένος πολίτης, δεν είναι αυτός που λειτουργεί ως χειροκροτητής αυτών ή αυτού που ψήφισε, ανεξαρτήτως τού πώς ο τελευταίος, έπειτα από τη... λήψη της ψήφου σου, πολιτεύεται. Αντιθέτως, πολιτικά συνειδητοποιημένος πολίτης είναι εκείνος που θέλει και απαιτεί η εμπιστοσύνη την οποία επιδεικνύει προς τον οποιονδήποτε πολιτικό, να του επιστρέφεται μέσα από την αρμονία λόγου και πράξεων του δεύτερου. Και, δυστυχώς, εντός αυτού του ενός χρόνου διακυβέρνησής του, ο Νίκος Αναστασιάδης δεκάδες είναι οι φορές που πιάστηκε να βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία, σε απόλυτη διάσταση μεταξύ λόγων και έργων. Δεδομένων τούτων, η έντονη κριτική προς το πρόσωπό του είναι αναπόφευκτη, ακόμη και αν... «κι εγώ τον ψήφισα».