Ενόψει της επερχόμενης συνάντησης Αναστασιάδη-Έρογλου την προσεχή Δευτέρα και της νέας κινητικότητας που αναμένεται να υπάρξει γύρω από το Κυπριακό, οι Τούρκοι φροντίζουν να δημιουργήσουν κλίμα, κάνοντας λόγο για διαδικασία «πάρε-δώσε», που είναι δυνατό ν’ αρχίσει άμεσα και συγκεκριμένα από τον Απρίλιο. Την ίδια ώρα, ο Ντερβίς Έρογλου μιλά για δημοψηφίσματα πριν από το 2015, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά μια φόρμουλα κατάληξης σε λύση-εξπρές.
Μια φόρμουλα, δηλαδή, η οποία προοιωνίζεται αρνητικά τετελεσμένα για τη δική μας πλευρά, μέσα από ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, τα οποία άπαντες απορρίπτουν ως μέρος της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού. Φυσικά, η Κυβέρνηση απαντά στις τουρκικές μεθοδεύσεις, διαμηνύοντας ότι βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή.
Το θέμα, όμως, έγκειται στο πόση αξιοπιστία μπορούν να έχουν οι διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης και σε ποιο βαθμό μπορούν να εκληφθούν ως σαφής θέση, από την οποία δεν πρόκειται να παρεκκλίνει, δεδομένου του γεγονότος ότι η προϊστορία της καταδεικνύει πως δύσκολα μπορεί να αντιστέκεται στις όποιες έξωθεν πιέσεις τής ασκούνται.
Η απάντηση είναι πως, ναι μεν η Κυβέρνηση δείχνει να ξεκαθαρίζει ότι βρισκόμαστε ακόμη μακριά από την έναρξη του «πάρε-δώσε», ωστόσο, αυτό δεν είναι αρκετό για να καθησυχάσει τους φόβους και τις ανησυχίες που γεννώνται μέσα από τις εκφρασθείσες προθέσεις ή μεθοδεύσεις της τουρκικής πλευράς.
Είναι γι’ αυτό που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την επερχόμενη συνάντηση που θα έχει με τον Ντερβίς Έρογλου, επιβάλλεται να βάλει από νωρίς τα πράγματα στη θέση τους, να καταστήσει σαφές, τόσο στον Τουρκοκύπριο ηγέτη όσο και στον διεθνή παράγοντα, πως συνομιλίες κάτω από τετελεσμένα και ενδεχομένως προειλημμένες αποφάσεις, δεν μπορούν να υπάρξουν και πολύ περισσότερο δεν μπορούν ν’ αποδώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Σε διαφορετική περίπτωση, αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δείξει και σε αυτό το ζήτημα την περιβόητη ευελιξία και ελαστικότητα, προκειμένου, δήθεν, να δώσει τόπο στην προοπτική των διαπραγματεύσεων, θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια καταστροφική διαδικασία, όχι «πάρε-δώσε», αλλά αυτού που συνήθως γίνεται κάθε φορά που ως ελληνοκυπριακή πλευρά εισερχόμαστε σε ένα τέτοιου είδους σκηνικό. Δηλαδή, μόνο... δώσε. ploutarchoug@simerini.com