Ακυβερνησία

Κάτι περισσότερο από εμφανής είναι τις τελευταίες ημέρες η προσπάθεια του κυβερνώντος ΔΗΣΥ ν’ αποστασιοποιηθεί από αποφάσεις του Προεδρικού, να εμφανιστεί ότι δεν τις συμμερίζεται πλήρως, πως δεν εκφράζουν κατ’ απόλυτο τρόπο το κόμμα. Κλασικά παραδείγματα αποτελούν οι περιπτώσεις Φώτη Φωτίου, με τη σύσταση του περιβόητου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, αλλά και το ζήτημα των διορισμών από την προσφάτως διορισθείσα Επιτροπεία του Συνεργατισμού...
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν, με αποτέλεσμα η Πινδάρου να τηρεί αυτήν τη στάση. Είτε το Προεδρικό αποφασίζει χωρίς να διαβουλεύεται με την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος είτε διαβουλεύεται, αλλά οι όποιες διαφορετικές απόψεις εκφράζει, δεν λαμβάνονται υπόψη. Ό,τι από αυτά τα δύο και να ισχύει, το θέμα είναι πως αν η Κυβέρνηση άρχισε πλέον να μην ασχολείται καν με τις θέσεις και τις απόψεις της μοναδικής πολιτικής δύναμης που τη στηρίζει, και που ουσιαστικά αποτελεί τη μοναδική συνιστώσα της, τότε σίγουρα οδεύει προς λανθασμένη κατεύθυνση.

Γιατί πολύ απλά, αν το Προεδρικό διαλέγει τον δρόμο της εφαρμογής των δικών του και μόνο δικών του αποφάσεων, αν χάνει την επικοινωνία με το κυβερνών κόμμα και δεν το νοιάζει γι’ αυτό, ε, τότε, προφανώς, έχουν δίκαιο όλοι όσοι προ καιρού κατηγορούσαν την Κυβέρνηση για εκδήλωση αυταρχικών και αλαζονικών συμπεριφορών. Ενώ, την ίδια ώρα, κινδυνεύει σύντομα να περιέλθει σε πλήρη απομόνωση, χωρίς φυσικά να προβλέπουμε πως η Πινδάρου θα έρθει ποτέ σε απόλυτη ρήξη με τον... λόφο.
Αν βεβαίως από την άλλη, και για να είμαστε δίκαιοι, ο ΔΗΣΥ αποστασιοποιείται από αποφάσεις του Προεδρικού στην προσπάθειά του να μην υποστεί αυτό που λέμε φθορά της εξουσίας, ε τότε και το ίδιο το κυβερνών κόμμα κινείται προς λανθασμένη κατεύθυνση. Γιατί, μια παράταξη που θέλει να λέγεται σοβαρή και έχει να καυχιέται πως πολιτεύεται με γνώμονα το καλό του τόπου, χωρίς να υπολογίζει κόστος σε ψήφους και ποσοστά, δεν γίνεται να βγάζει την ουρά της απ’ έξω και λίγο ή πολύ να κάθεται... στην κλούβα.

Το πρόβλημα και στα δύο σενάρια είναι πως η διακυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ έχει μπροστά της ακόμα τεσσεράμισι χρόνια. Κι αν από τώρα δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, οι αποστάσεις τους όχι απλώς θα μεγαλώνουν, αλλά θα οδηγήσουν σε κάποια φάση τη χώρα σε κατάσταση απόλυτης ακυβερνησίας. Με ό,τι αυτό μπορεί να φανταστεί κανείς ότι θα συνεπάγεται...