Ανεξάρτητα

Στόχευση

Είναι δεδομένο πως η διαπραγματευτική διαδικασία για το Κυπριακό προχωρεί -ή κατ’ ακρίβειαν δεν προχωρεί-, χωρίς να διαφαίνονται στον ορίζοντα οποιαδήποτε σημάδια επιτυχούς κατάληξης και επίτευξης του στόχου εξεύρεσης μιας λύσης, που να μπορεί να γίνει αποδεκτή και από την ελληνοκυπριακή πλευρά.


Οι πάντοτε καλά μελετημένες από τους ίδιους τουρκικές θέσεις, σε συνδυασμό με τους δικούς μας λανθασμένους χειρισμούς σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, έχουν οδηγήσει τα πράγματα στο έσχατο δυνατό σημείο, με αποτέλεσμα οι πιθανότητες κάπου να «συναντηθούν» οι επιδιώξεις των δύο μερών να φαντάζει, αυτήν τη στιγμή, απομακρυσμένο μέχρι ανύπαρκτο σενάριο.


Του λόγου το αληθές, άλλωστε, επιβεβαιώνουν σχεδόν καθημερινά οι δηλώσεις των Τούρκων και Τ/κ πολιτικών, μέσα από τις οποίες διαφαίνεται πως όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν στα σοβαρά τη λύση του Κυπριακού, αντιθέτως, φροντίζουν διαρκώς να ρίχνουν περισσότερο λάδι στη φωτιά και ν’ απομακρύνουν την όποια προοπτική επίτευξης συμφωνίας.


Υπό αυτό το πρίσμα και το σκηνικό αδιεξόδου που ήδη δημιουργείται, ακούμε από μέρους πολιτικών δυνάμεων στη δική μας πλευρά φωνές, περί της ανάγκης εκπόνησης σχεδίου Β’ για το Κυπριακό. Κανείς, όμως, δεν έχει εξηγήσει μέχρι σήμερα, πώς αντιλαμβάνεται και τι εννοεί ζητώντας σχέδιο Β’, δεν έχει πει κανείς ποια στόχευση θα πρέπει να θέσουμε ως μέρος αυτού του σχεδίου. Μήπως να εγκαταλείψουμε ως ελληνοκυπριακή πλευρά τον ομόφωνα αποδεχτό από το Εθνικό Συμβούλιο στόχο επίλυσης του προβλήματος μέσα από τις συνομιλίες;


Και ξεκαθαρίζουμε: Άλλο είναι η ανάγκη για πιθανή επαναχάραξη τής ούτως ή άλλως χρεοκοπημένης έως τώρα στρατηγικής μας, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της λύσης, και άλλο είναι να ζητείται η διαμόρφωση σχεδίου Β’, χωρίς ν’ αποδίδεται σε αυτό απτό περιεχόμενο.


Και το κυριότερο, επαναλαμβάνουμε, χωρίς όσοι εκ των πολιτικών μας ηγετών το ζητούν, να εξηγούν σε τι αυτό θ’ αποσκοπεί και ποιο στόχο θα έχει. Στη δική μας αντίληψη, με βέβαιο το αδιέξοδο στην παρούσα εν εξελίξει διαδικασία, στόχος θα πρέπει να είναι η επίρριψη της ευθύνης του προδιαγραφόμενου ναυαγίου στην τουρκική πλευρά. Αν αυτό εννοούν μιλώντας για σχέδιο Β’, μιλάνε για το αυτονόητο. Αν εννοούν κάτι άλλο, θα πρέπει το οριοθετήσουν συγκεκριμένα και πολύ περισσότερο να εξηγήσουν στον λαό το βασικότερο. Τη στόχευση...