Η ζωή μας σε όλες τις εκφάνσεις της δεν είναι τίποτα άλλο από κύκλοι. Κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν, κύκλοι τους οποίους βιώνουμε με τις καλές και τις κακές τους στιγμές, αλλά που πάντοτε κάτι έχουν να μας δώσουν, κάτι μας αφήνουν ως παρακαταθήκη όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, η ώρα η αρχή να συναντήσει το τέλος τους και να κλείσουν.
Το θέμα είναι όταν έρθει αυτή η στιγμή, να είναι ο εσωτερικός σου κόσμος απόλυτα συμβιβασμένος με την ιδέα του κλεισίματος του όποιου κύκλου στη ζωή σου, να είσαι βέβαιος μέσα σου πως σε όλη τη πορεία αυτού του κύκλου έδωσες και πήρες όλα όσα θα μπορούσες-όχι σε υλικά αγαθά-αλλά στ’ αγαθά της ψυχής, των εμπειριών, της γνώσης, των σχέσεων σου με τους ανθρώπους γύρω σου.
Βέβαια, όσο συνειδητοποιημένος και να θέλεις να είσαι, όσο και αν για σένα αποτελεί «αξίωμα» πως είναι η ζωή κύκλοι που ανοίγουν και κλείνουν, σαφώς και δεν είναι το ευκολότερο πράγμα να λειτουργήσεις απαλλαγμένος των συναισθημάτων και της φόρτισης που δημιουργούν την ώρα του τέλους, τη στιγμή της ολοκλήρωσης του κύκλου.
Πολύ περισσότερο, όταν μιλάμε για ένα κύκλο διάρκειας μιας σχεδόν ολάκερης ζωής, μιας διαδρομής που ξεκίνησες κάπου στα είκοσί σου χρόνια και σε βρίσκει να τον ολοκληρώνεις στα 35 σου, έχοντας περάσει μέσα απ’ όλα τα στάδια που θα μπορούσε να εμπερικλείει μια τέτοια διαδρομή, ένας τέτοιος κύκλος.
Είναι γι’ αυτόν και χίλιους άλλους δυο λόγους, που τα συναισθήματα δεν θα μπορούσαν να μην είναι ανάμικτα τη στιγμή που αντιλαμβάνεσαι πως περνάς τις τελευταίες σου ώρες σ’ ένα χώρο όπου ανδρώθηκες επαγγελματικά, σ’ ένα χώρο που σου έδωσε τις ευκαιρίες να προσφέρεις απ’ όλα τα πόστα του δημοσιογραφικού οργανογράμματος, σ’ ένα χώρο που σ’ εμπιστεύτηκε, που τον αγάπησες και έβαλες στοίχημα με τον εαυτό σου να φανείς αντάξιος της εμπιστοσύνης που σου επέδειξε.
Σήμερα, λοιπόν, που ένας δικός μου κύκλος ολοκληρώνεται, τώρα που οι τίτλοι του τέλους μιας δεκαπεντάχρονης επαγγελματικής διαδρομής πέφτουν, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, είναι ο αποχαιρετισμός μου στο χώρο αυτό και τους ανθρώπους του. Ένα ευχαριστώ, για έναν κύκλο που μπορεί σήμερα να κλείνει οριστικά, αλλά που η σφραγίδα του στη ζωή μου θα τον έχει για πάντα ανοικτό. Στην καρδιά μου...