Φιρφιρής

Να πω από την αρχή πως σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ και δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου θεατρόφιλο, υπό την έννοια του να παρακολουθεί κανείς από κοντά τα δρώμενα στον χώρο και να έχει ιδίαν άποψη για το τι εστί καλή και τι κακή παράσταση, να μπορεί να κρίνει έναν καλλιτέχνη (ηθοποιό στην προκειμένη περίπτωση), με κριτήρια που μόνο όσοι έχουν εξειδικευμένες γνώσεις επί του αντικειμένου μπορούν να το κάνουν. Ίσως, μάλιστα, να έχω να βρεθώ σε θεατρική αίθουσα εδώ και περισσότερο από μια δεκαπενταετία-εικοσαετία, οπόταν ό,τι και να ήξερα τότε περί θεάτρου, πιθανότερο σήμερα να μην ισχύει.

Όμως, όσο... άσχετος κι αν παραδέχομαι ότι είμαι σε ό,τι αφορά τις θεατρικές μου γνώσεις, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να διαφωνήσει μαζί μου πως ο θάνατος του Γιάννη Μεντώνη αποτελεί μια τεράστια απώλεια για τον κόσμο της παραδοσιακής κυπριακής επιθεώρησης, έτσι τουλάχιστον όπως εγώ προσωπικά τη βίωσα, κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τότε, που θυμάμαι τον εαυτό μου στα εκδοτήρια του «Μιμόζα», αν δεν κάνω λάθος και τ’ όνομα, για ένα εισιτήριο στις παραστάσεις του... Φιρφιρή, της Δώρας Κακουράτου, της Αγγελικής Φιλιππίδου και της «Πομηλορούς».

Αλλά και λίγο πιο πέρα στη Μακεδονίτισσα, για ένα εισιτήριο στις παραστάσεις-επιθεωρήσεις του Ανδρέα Αργυρίδη, του Παπαμαρκίδη, του Ανδρέα Μαυρομάτη. Γύρισε αυτομάτως πίσω το μυαλό σ’ εκείνα τα ωραία ομολογουμένως, τουλάχιστον για εμένα, χρόνια του κυπριακού θεάτρου, όταν άκουσα χθες πως ο Γιάννης Μεντώνης έφυγε από τη ζωή.

Ο Γιάννης Μεντώνης, ο Φιρφιρής, που τόσες και τόσες παραστάσεις γεμάτες από άφθονο γέλιο μου χάρισε από το σανίδι κατά τα παιδικά μου χρόνια, μέσα από τις κλασικές βιντεοκασέτες που σήμερα αποτελούν απλώς, περίπου, αρχειακό υλικό. Ζωντάνεψε στο δικό μου μυαλό τις αναμνήσεις η είδηση του θανάτου του Γιάννη Μεντώνη, τότε που για να βρεις ένα εισιτήριο Σάββατο βράδυ στις παραστάσεις του έπρεπε να κάνεις τηλεφωνική κράτηση από το πρωί, τότε που ως περιοδεύων θίασος τα καλοκαίρια στα ορεινά τουριστικά θέρετρα του νησιού, αποτελούσαν οι επιθεωρήσεις του το γεγονός του καλοκαιριού.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Μεντώνη για το γέλιο που μου χάρισε, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αγαπημένο Φιρφιρή.
ploutarchoug@simerini.com