Ούτε διακοπές

Ούτε διακοπές δεν σου επέτρεψαν να χαρείς, Πρόεδρε. Συσκέψεις και κόντρα συσκέψεις για εκείνες τις ευλογημένες τις εκποιήσεις. Ολημερίς το συνέτασσες το νομοσχέδιο και το βράδυ κάποιος το χαλούσε. Και ξανά από την αρχή.
Καλά οι άλλοι. Όμως οι δικοί σου; Μα όλοι να έχουν άποψη, όλοι να θέλουν να προστατέψουν τους δανειολήπτες και να αφήνουν εσένα εκτεθειμένο, ως τον μοναδικό που θέλει να πουλήσει τα σπίτια του κόσμου...
Ευτυχώς δηλαδή που ο Χάρης παραμένει ακόμα στο πλευρό σου.
Όμως κι εσύ δεν φέρθηκες σωστά έναντι των κομμάτων. Δεν ήταν fair αυτό που τους έκανες. Μα να τους βάλεις το πιστόλι στον κρόταφο; Ξέχασες δηλαδή τι υπέφερες όταν άλλοι το έκαναν σ' εσένα;
Εγώ σε ήξερα για μεγαλόψυχο. Ότι ποτέ δεν καταφεύγεις σε τέτοιες μεθόδους. Ότι ποτέ δεν θα έσπρωχνες τον άλλο στην άκρη του κρεμού. Και τώρα βλέπω να εκβιάζεις τα καημένα τα κόμματα.
Εσύ, καλός χριστιανός, που συναγελάζεσαι με Αρχιεπισκόπους και βάλε, ξέχασες το βιβλικό «ο συ μισείς ετέρω μη ποιήσεις»; Γιατί τους το κάνεις, Πρόεδρε; Λυπήσου τους. Έχουν κι αυτοί τα δικά τους, τα εσωτερικά τους που δεν είναι και εύκολο να αντιμετωπίσουν.
Αλλά, Πρόεδρέ μου, δεν είναι μόνο αυτό που ήθελα να σου πω. Είναι και το άλλο. Εκεί που πήγαμε να ξεχάσουμε εκείνο το ευλογημένο «δεσμεύομαι», ήρθες να μας το θυμήσεις. Ποια ανάγκη το επέβαλε να το ανασύρεις και πάλι;
Σφάλμα, μέγα σφάλμα. Μα να λες πως όσο κι αν έχεις λοιδορηθεί για το δεσμεύομαι, εσύ επιμένεις ότι θα δεσμευτείς και πάλι; Ξέχασες το δις εξαμαρτείν; Μα τι κάνουν οι επικοινωνιολόγοι σου; Ή έπαψες να τους εμπιστεύεσαι;
Πάντως εγώ προσφέρομαι για συμβουλές επικοινωνιακού τύπου. Και μάλιστα αμισθί, αφού τα ταμεία που διαχειρίζεσαι έχουν αδειάσει. Αν και άρχισα να αμφιβάλλω και γι' αυτό. Όχι γιατί είμαι δύσπιστος. Κάθε άλλο.
Μόλις πριν από λίγες μέρες, όμως, μας είπες ότι λεφτά υπάρχουν. Κι έγινε η δήλωση μετά από εκείνες τις συσκέψεις στο Τρόοδος. Τρόοδος, ξεκούραση, καθαρός αέρας, καθαρά μυαλά, δικαιολογία και άλλοθι δεν υπάρχουν. Αφού το είπες, έτσι πρέπει να είναι.
Αλλά, Πρόεδρε, είπα Τρόοδος και να πάλι που βρήκα αφορμή για μεμψιμοιρία. Μάζεψες εκεί στη δροσιά όλους τους δικούς σου. Μα για να τους καλοπιάσεις; Αυτοί είναι δεδομένοι. Τους άλλους έπρεπε να τραπεζώσεις στη δροσιά του βουνού.
Αντ' αυτού, τους άφησες στο καμίνι της Λευκωσίας. Να θέλουν να λουστούν λίγο και να το σκέφτονται μια και δυο φορές. Όταν ακούνε συνεχώς ότι δεν έχουμε νερό και πρέπει να κάνουμε οικονομία, είναι ένα πρόβλημα.
Το καλό που σου θέλω, πάντως, φρόντισε έγκαιρα να λύσεις το πρόβλημα όσο είναι καιρός. Μην περιμένεις να στεγνώσουν οι υδατοφράκτες και οι πηγές, για να αρχίσεις να σκέφτεσαι πώς το αντιμετωπίζεις.
Αν έχεις δυσκολίες, η λύση είναι δίπλα σου. Ακούει στο όνομα Φώτης Φωτίου. Αυτός γνωρίζει. Ήταν κάπου εκεί στο 2007, όταν είχαμε παρόμοιο πρόβλημα και έβαλε το χεράκι ως αρμόδιος Υπουργός. Μείναμε τότε χωρίς νερό. Αλλά...
Αλλά αμέσως μετά ήρθε εκείνος ο λαϊκός ηγέτης και τι έκανε, παρακαλώ; Μας πότιζε εισαγόμενο νερό. Μάλιστα, Πρόεδρε. Εισαγόμενο πανάκριβο νερό. Ποτέ προηγουμένως τα λαϊκά στρώματα δεν είχαν τέτοιο προνόμιο.
Κι αυτό χάρις, πρωτίστως, στον Φώτη Φωτίου. Γι' αυτό σε θερμοπαρακαλώ, Πρόεδρε. Μην αδικείς το παιδί. Εντάξει, δεν έχει το εκτόπισμα του Κενεβέζου, αλλά κρίμα είναι κι αυτός. Εξίσου άξιος και ικανός.