Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν, κ. Κέρι;

Πρόσφατα ο κ. Τζον Κέρι, ΥπΕξ των Ηνωμένων Πολιτειών, απευθύνθηκε στις κυβερνήσεις αλλά κυρίως στους πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών, μέσω του Τύπου, για συστράτευση κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).
Πολύ ορθά τόνισε ότι το ISIS αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη ενωμένη απειλή για πολλές χώρες, τονίζοντας τις βαρβαρότητες που διαπράττουν κατ' «απίστων» καθώς και ομοθρήσκων τους, έχοντας μιαν ατζέντα γενοκτονίας.
Ορθότατα έπραξε ο κ. Κέρι, διότι όντως αυτά που συμβαίνουν είναι φρικαλεότητες, μας παραπέμπουν σε ναζιστικές μεθόδους και αποτελούν όνειδος για το ανθρώπινο είδος. Όμως ο ΥπΕξ, πιστεύω, γνωρίζει πολύ καλά από ποιον εμπνεύστηκε ο Χίτλερ για να διαπράξει τις φρικαλεότητές του και τις γενοκτονίες του.

Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο πως ο Χίτλερ είχε ως πρότυπό του τον Μουσταφά Κεμάλ, τον «αναμορφωτή» της Τουρκίας, ο οποίος ουδέποτε τιμωρήθηκε για τα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας, τα οποία «ξεχάστηκαν». Έτσι, κατά τον Χίτλερ, σε λίγα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τη γενοκτονία των Εβραίων και των υπολοίπων. Το τραγικό και φρικτό αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους.
Σήμερα, καλείται η Τουρκία, ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες να συνασπισθούν προς αντιμετώπιση του φοβερού εφιάλτη, παρά το ότι είναι γνωστός ο ρόλος της στην τροφοδότηση αυτού του τέρατος. Και οι Κούρδοι, που μέχρι πρότινος χαρακτηρίζονταν «τρομοκράτες» -προς ικανοποίηση της Τουρκίας-, εξοπλίζονται από τις φίλιες πλέον δυνάμεις για να ανακόψουν το τέρας.

Αλλά η Ελλάδα και η Κύπρος -σίγουρα γνωρίζει ο κ. Κέρι- ουδέποτε χρειάστηκαν παραινέσεις για να συστρατευθούν και να προσφέρουν την όποια βοήθεια, ανθρωπιστική, στρατιωτική ή άλλως πως ενάντια σε βάρβαρα και παράνομα καθεστώτα που απειλούν την ελευθερία της ανθρωπότητας. Από την εποχή των περσικών πολέμων, μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν εκατόμβες νεκρών. Εμείς, ο Ελληνισμός στο σύνολό του, πονάμε για τα αθώα θύματα οποιασδήποτε φυλής και θρησκείας.

Το ερώτημα, όμως, που τίθεται προς τον κ. Κέρι είναι, εμάς ποιος και πότε μας πόνεσε; Αν δεν γνωρίζει ο αξιότιμος ΥπΕξ, μπορεί να ανατρέξει στις πλουσιότατες βιβλιοθήκες της χώρας του, στα επίσης πλουσιότατα αρχεία του κράτους του, ή απλώς στο διαδίκτυο, για να διαπιστώσει το μεγάλο «ευχαριστώ» που εισέπραξαν αμφότερες Ελλάδα και Κύπρος μετά την εκάστοτε συνεισφορά τους.
Ο Ελληνισμός του Πόντου και της Μικράς Ασίας αριθμούσε πέντε εκατομμύρια πριν από τις γενοκτονίες που υπέστησαν μέχρι το 1922. Σύμφωνα με τον Τζορτζ Χόρτον, Αμερικανό Πρόξενο στη Σμύρνη το 1922, ο οποίος υπήρξε αυτήκοος και αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής των Ελλήνων, ομολόγησε ότι αισθάνθηκε ντροπή γιατί ανήκε στο ανθρώπινο γένος. Τις φρικαλεότητες των Τούρκων κατά των Ελλήνων καθώς και των Αρμενίων εκείνης της εποχής τις κατέγραψε στο βιβλίο που εξέδωσε αργότερα, με τίτλο «Η μάστιγα της Ασίας».

Μελετώντας τις σφαγές που είχαν διαπράξει οι Τούρκοι πριν από τη Σμύρνη, κατάλαβε ότι η μαζική εξολόθρευση των Ελλήνων από τη Σμύρνη δεν ήταν η πρώτη και μοναδική μαύρη σελίδα στην ιστορία τους. Μπορεί ο κ. Κέρι, καθώς και όλοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι να δουν τις φωτογραφίες από τις σφαγές και τις πυραμίδες από κεφάλια που έφτιαχναν οι Τούρκοι και «περήφανα» στέκονταν δίπλα τους για μιαν αναμνηστική! Οι ναζί, βλέπετε, είχαν καλούς δασκάλους...

Το ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπων που κατόρθωσαν να διαφύγουν πρόσφυγες, οι περισσότεροι στην Ελλάδα και μερικοί στην Κύπρο, υπέφεραν τα πάνδεινα. Όσοι βέβαια κατάφεραν να επιβιώσουν από την πείνα και τις λοιμώδεις νόσους, όπως συμβαίνει σ' αυτές τις περιπτώσεις.
Αργότερα κάποιοι απ' αυτούς βρήκαν φρικτό θάνατο στην Ελλάδα κατά τη γερμανική κατοχή. Και το 1974, κατά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, κάποια από τα εγγόνια αυτών των καταταλαίπωρων ανθρώπων βρήκαν εξίσου φρικτό θάνατο από τον ίδιο εχθρό!
Επανέρχομαι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι καταγεγραμμένα τα όσα προσέφερε η Ελλάδα κυρίως σε έμψυχο υλικό, καθώς και η Κύπρος. Οι Έλληνες Κύπριοι, παρ' όλον ότι βρίσκονταν υπό αποικιακό ζυγό, αντιλαμβανόμενοι τον φοβερό κίνδυνο του ναζισμού, πολέμησαν στο πλευρό των αποικιοκρατών τους, λαμβάνοντας την ψευδή υπόσχεση από τη Βρετανία πως με τη λήξη του πολέμου θα έπαιρναν την ελευθερία τους.
Αντ' αυτού, εισέπραξαν το «ουδέποτε» του Χόπκινσον, κατέφυγαν σε ένοπλο αγώνα για να κερδίσουν το αυτονόητο για κάθε λαό, υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια, απαγχονισμούς κ.ά., αλλά καμία μεγάλη δύναμη δεν τους στήριξε. Στο τέλος πέτυχαν μια κολοβή ανεξαρτησία, με υπερπρονόμια της μουσουλμανικής μειονότητας που αναβαθμίστηκε σε τουρκοκυπριακή κοινότητα, με εγγυήτρια την Τουρκία. Μια Τουρκία η οποία κατά τον Β' Π. Πόλεμο ήταν ο επιτήδειος ουδέτερος -αν όχι και κάτι άλλο- και ουδέν προσέφερε.

Η δε Ελλάδα, που η γενναία αντίστασή της άλλαξε την πορεία του Πολέμου, κατά τον διαμοιρασμό των «λαφύρων» ουδέν εισέπραξε απ' ό,τι εθνικά εδικαιούτο. Και όπως ήταν λαβωμένη από τον πόλεμο, οδηγήθηκε εντέχνως από συμμαχική χώρα στον εμφύλιο. Σήμερα πλέον έχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλά. Και η Κύπρος εξακολουθεί μετά από 40 χρόνια να βρίσκεται υπό ημικατοχή, παρ' όλα τα υπέρ της ψηφίσματα του ΟΗΕ, που ουδέποτε εφαρμόστηκαν αφού ο στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ ουδέποτε υπέστη κυρώσεις από καμία συμμαχική μας χώρα.
Με λίγα λόγια, ο Ελληνισμός μετά από κάθε προσφορά του εξέρχεται λαβωμένος από τους εχθρούς και γελασμένος από τους φίλους. Γι' αυτό, απευθυνόμενοι προς τον κ. Κέρι, μετά το κάλεσμά του, του απαντούμε, εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Και μ' αυτό δεν εννοούμε το χρήμα, παρά τη δεινότατη οικονομική κατάσταση του Ελληνισμού στο σύνολό του, αλλά εννοούμε τα εθνικά μας δίκαια. Όλοι οι Έλληνες θα αναμένουμε την απάντηση του αξιότιμου κυρίου Τζον Κέρι.