Στην τακτική συνάντησή του με τον ιερέα-εξομολόγο του, ο Στρατής αυτή τη φορά ήταν πολύ ταραγμένος. «Πάτερ άγιε, πρέπει να με βοηθήσετε. Ο πειρασμός βρίσκεται παντού, γύρω μας, στις όμορφες γυναίκες, κυρίως, που μας βάζουν σε πειρασμό... Και δεν είμαστε και άγιοι, όπως ο ιδρυτής του Ασκητισμού, Άγιος Αντώνιος, που όταν κατά τη διάρκεια της απομόνωσής του στην έρημο, παρουσιάστηκε μπροστά του ο Διάβολος με μορφή όμορφης γυμνής γυναίκας, αντί να ενδώσει στον πειρασμό, δόξασε τον Θεό για τα υπέροχα-τέλεια δημιουργήματά Του...».«Παιδί μου, μην παρασύρεσαι. Να δείχνεις εγκράτεια και να προσεύχεσαι. Γνωρίζεις ότι είναι μεγάλη αμαρτία αυτό που μου λες;
Γνωρίζεις τι έλεγε ο Ιησούς σε τέτοιες περιπτώσεις; «Εγώ δε λέγω υμίν, ότι πας ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν, ήδη εμοίχευσεν αυτήν, εν τη καρδία αυτού...» (Ματθ. ε ́27-28).«Μα τόσο σοβαρό αμάρτημα είναι, να θαυμάζουμε τη γυναικεία ωραιότητα, πάτερ;», ρώτησε και πάλι ο Στρατής. «Βεβαίως, στην Καινή Διαθήκη, η λέξη μοιχεία, μνημονεύεται 56 φορές και κατακεραυνώνεται ως βαρύτατον αμάρτημα...», του απάντησε με αυστηρότητα ο εξομολόγος. Μετά την εξομολόγηση ο Στρατής ένιωθε κάπως καλύτερα.
Σκέφτηκε ότι δεν θα ήταν κακή ιδέα να αποσυρθεί από τα εγκόσμια κάπου σε μια ερημική σκήτη, όπως οι γέροντες Αγιορείτες. Βέβαια, θυμήθηκε και κάτι άλλο, που είχε διαβάσει: «Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσεις τον πειρασμό, είναι να ενδώσεις σε αυτόν...». Αλλά, αυτό δεν ελέχθη από Αγιορείτη γέροντα, αλλά από έναν Δυτικό, ...αμαρτωλό. Επίσης σκέφτηκε ότι είχαν δίκιο οι μουσουλμάνοι που επέβαλαν στις γυναίκες να καλύπτουν το πρόσωπο τους με τη γνωστή μπούργκα...! ΑΝΤΩΝΗΣ Μ. ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΗ