Η χρήση ουσιών εξάρτησης αποτελεί ψυχοκοινωνικό φαινόμενο, αφορά ολόκληρη την κοινωνία και όχι το συγκεκριμένο άτομο-χρήστη, συνεπώς για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αυτού προβλήματος απαιτείται η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνούμε ότι η αύξηση της χρήσης και εμπορίας ναρκωτικών σχετίζεται με τη δραστηριότητα του υποκόσμου, που αφήνονται να δρουν ανενόχλητοι, με το παράνομο στοίχημα, με χαλάρωση των αξιών και των ηθών, που αποτελούν φαινόμενα παρακμής, ενώ ταυτόχρονα χρειάζεται ενίσχυση των ασθενέστερων ομάδων του πληθυσμού, που θίγονται περισσότερο από τα ναρκωτικά. Η χώρα μας εξακολουθεί να είναι από της πιο ασφαλείς χώρες όσον αφορά τη διακίνηση και χρήση ναρκωτικών. Ωστόσο τα ναρκωτικά, όπως και για άλλες σύγχρονες κοινωνίες, είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα. Φυσικά εκείνο που έχει σημασία είναι όλοι οι φορείς που μπορούν και έχουν πρόσβαση και γνώση να βοηθήσουν με τον δικό τους τρόπο, ούτως ώστε να σώσουμε τα παιδιά μας και την κοινωνία γενικότερα.. Η απομόνωση που νιώθει ο άνθρωπος μέσα στις μεγαλουπόλεις σιγά-σιγά τον καταβροχθίζει και τον κάνει να νιώσει μόνος και απομονωμένος από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο . Ας δούμε, όμως, ποιοι λόγοι οδηγούν τον νέο στα ναρκωτικά. Οι λόγοι που οδηγούν τον νέο στα ναρκωτικά είναι πολλοί. Οι κυριότεροι είναι οι εξής: α) Όχι σωστή διαπαιδαγώγηση του ατόμου, από τη μικρή του ηλικία. β) Η χαλάρωση του οικογενειακού θεσμού. γ) Η μείωση της προσωπικής επικοινωνίας, η αποξένωση, η μοναξιά. Νέοι που δυσκολεύονται να ενταχθούν στην κοινωνική ζωή μπορεί να ζητήσουν να ενταχθούν σε κάποιαν άλλη αντικοινωνική ομάδα, όπως είναι και αυτή των ναρκωτικών. δ) Η αντίδραση ενάντια στο κοινωνικό κατεστημένο είναι μια μορφή "ανεξαρτητοποίησης" και φυγής, μια προσπάθεια να γίνει "διαφορετικός" ο νέος από τους μεγάλους, τους οποίους αμφισβητεί. Πολλές οικογένειες καταστρέφονται οικονομικά, κατά τη διάρκεια του αγώνα που κάνουν ν' απαλλάξουν είτε το παιδί τους, είτε κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, απ' τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών. Δεν γνωρίζω εάν το κράτος εφαρμόζει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο και στρατηγική για έλεγχο του προβλήματος, εάν εφαρμόζει συγκεκριμένη ενιαία πολιτική για τα ναρκωτικά και έχει επικεντρωθεί στην πρόληψη και στην καταστολή. Φυσικά η πρόληψη και η καταστολή δεν μπορούν να καταπολεμήσουν απόλυτα τα αίτια του κακού. Η δράση μας πρέπει να εστιάζεται σε μια βαθιά παρέμβαση στην κοινωνία, προσαρμοσμένη στην κοινωνική πολιτική, στη συνοχή και στις αξίες του ανθρωπισμού. Πρέπει να εγκαινιάσουμε μια νέα φιλοσοφία για τον τρόπο αντιμετώπισης των ναρκωτικών, που να βασίζεται στη συνεχή πολυκλαδική συνεργασία της Αστυνομίας με τους κοινωνικούς φορείς, ώστε να καταστεί κοινή συνείδηση ότι ο περιορισμός και η καταστολή των ναρκωτικών αποτελεί υπόθεση όλων μας και όχι μόνο των διωκτικών μηχανισμών. Δηλώνω την αντίθεσή μου στις τακτικές της αυτοδικίας, του στιγματισμού και του αποκλεισμού των χρηστών από την κοινωνία και τη δραστηριότητα. Η κοινωνία μας καλείται ν' αντιμετωπίσει τη μάστιγα του αιώνα, γι' αυτό καλούνται οι γονείς να είναι έτοιμοι και ταυτόχρονα οπλισμένοι με όλα εκείνα τα εφόδια και μέσα ενίσχυσης, ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Πρέπει να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια απ' όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, γονιούς, σχολεία, κοινωνία. Πρέπει να αντικρίσουμε κατάματα την αλήθεια και να αντιληφθούμε ότι πράγματι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Στη σύγχρονη κοινωνία, η νεολαία και γενικά ο πολίτης είναι έκθετος και νιώθει πολλές φορές απροστάτευτος απέναντι στην παντοδυναμία και τον επηρεασμό από τους εμπόρους ναρκωτικών, γι' αυτό ας αναπτύξουμε μια δραστήρια προγραμματισμένη πολιτική και ας δημιουργήσουμε τις συνθήκες αντίστασης και προστασίας των ευάλωτων πληθυσμών μας. ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΑΚΟΣ BSC Business Administration - MBA
