Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η γλώσσα για τον άνθρωπο, αφού αποτελεί την εθνική μας ταυτότητα. Σήμερα, στην εποχή που ζούμε, εκφράζεται η ανησυχία πως η εθνική μας γλώσσα απειλείται. Η εισαγωγή ξενόφερτων στοιχείων στην καθημερινή μας ζωή έχει ως αποτέλεσμα τον εκβαρβαρισμό και αλλοτρίωση της γλώσσας μας. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένα πρόβλημα το οποίο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με αρκετούς τρόπους. Πολλά είναι τα αίτια που φθείρουν και ρυπαίνουν την ελληνική γλώσσα. Κατ’ αρχάς, επικρατεί παραίτηση από κάθε γλωσσοπλαστική προσπάθεια. Οι άνθρωποι προτιμούν τον εύκολο τρόπο για να επικοινωνούν μεταξύ τους, γραπτά ή προφορικά, κατά τον οποίο δεν χρειάζεται να υποβάλουν τον εαυτό τους στη διαδικασία σκέψης και αναζήτησης πλούσιου λεξιλογίου και σωστής έκφρασης. Γενικά, έχει χαθεί η παραγωγικότητα και δημιουργικότητα, και κυριαρχεί ο «φτωχός» τρόπος ομιλίας. Ακόμη, παρουσιάζεται έντονη τάση προς τον εκλατινισμό της ελληνικής γραφής, κυρίως από τους νέους. Αυτό συμβαίνει είτε με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, είτε του διαδικτύου, είτε ακόμη και μέσω μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα. Με τα «greeklish», όπως τα χαρακτηρίζουν οι νέοι, η ορθή γραφή έρχεται σε δεύτερη μοίρα, αφού συνήθως περνά απαρατήρητη από τα μάτια τους, και παράλληλα δεν χρησιμοποιείται τονισμός των λέξεων. Τέλος, τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) εισβάλλουν στα σπίτια μας, με ξένες διαφημίσεις και προγράμματα, όπου χρησιμοποιείται αγγλικό, κυρίως, λεξιλόγιο. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι σειρές χαμηλού ποιοτικού επιπέδου χρησιμοποιούν τη «γλώσσα της εποχής» ή αυτήν του «πεζοδρομίου» (όπως θέλετε μπορείτε να τη χαρακτηρίσετε), χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο πλούσιο λεξιλόγιο της ελληνικής γλώσσας. Συχνά την κακοποιούν, αφού χρησιμοποιείται χυδαία, την υποβαθμίζουν και έτσι προβάλλεται μια νέα «φτηνή» και παραποιημένη γλώσσα. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να προστατεύσουμε τη γλώσσα μας από τους κινδύνους που την ταλανίζουν, με τους ακόλουθους τρόπους. Πρώτιστα, σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση και κατά συνέπεια στην εξάλειψη του φαινομένου παίζει η οικογένεια. Οι γονείς είναι αυτοί που, μέσω της επικοινωνίας με τα παιδιά τους, θα μεταλαμπαδεύσουν τη γλωσσική μας ταυτότητα. Τα παιδιά θα μάθουν εξ απαλών ονύχων να αγαπούν και να σέβονται τη γλώσσα τους, καθώς και να αγωνίζονται συνεχώς γι’ αυτή. Οι γονείς θα υποβάλουν στα παιδιά τους αξίες αιώνιες και ιδανικά ανεξίτηλα. Επιπλέον, τα ΜΜΕ μπορούν να συμβάλουν στη διατήρηση της γλωσσικής μας ταυτότητας. Αποτελούν πλέον τον καθρέφτη της παιδείας ή της απαιδευσίας. Για να επιφέρουν μόνο θετικά αποτελέσματα στον άνθρωπο και κυρίως στους νέους, είναι αναγκαίο να χρησιμοποιούν, κατά πρώτο λόγο, την ελληνική γλώσσα ως κύρια, και κατά δεύτερο, να τη χρησιμοποιούν και να την αξιοποιούν σωστά. Μόνο τότε θα αποκτήσουν υψηλό ποιοτικό επίπεδο και θα συνειδητοποιήσουν ότι η ποιοτική σκέψη είναι αυτή που ωφελεί τον πολιτισμό. Κλείνοντας, το εκπαιδευτικό σύστημα έχει κι αυτό με τη σειρά του τη δύναμη για να διατηρήσει ακλόνητη την εθνική μας γλώσσα. Θα πλουτίσει τους μαθητές με γνώσεις, οι οποίοι θα αποτελέσουν το μέλλον της χώρας. Το σχολείο έχει την ευθύνη να διαδώσει τη γλώσσα στους μαθητές, προσεγγίζοντάς τους, μέσα από μαθήματα που ελκύουν το ενδιαφέρον τους. Τότε τα παιδιά θα μάθουν να αγωνίζονται φιλότιμα, για την κατάκτηση της γλώσσας και γενικότερα της γνώσης. Συνοψίζοντας, είναι σημαντικό να τονιστεί, γι' ακόμη μία φορά, ότι η γλώσσα μας είναι παντοδύναμη, αφού παραμένει αδιάσπαστη εδώ και σαράντα αιώνες. Η γλώσσα για τον άνθρωπο είναι θησαυρός, αφού αποτελεί μέσο επικοινωνίας, τρόπο έκφρασης και σκέψης, αλλά, το κυριότερο, αναδεικνύει την εθνική μας ταυτότητα. Μπορεί, η μητρική μας γλώσσα να απειλείται από πολλούς παράγοντες, όμως είναι χρέος μας να τη διατηρήσουμε αναλλοίωτη και ανόθευτη. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και είναι στο χέρι μας να τη διατηρήσουμε ζωντανή, εάν ενεργήσουμε σωστά και άμεσα. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ Μαθητής Α’ Λυκείου
