Σημαντικότατη από πάσης πλευράς, κρίνεται η επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στη Μόσχα και οι συνομιλίες που θα έχει εκεί με τον Πρόεδρο Πούτιν και άλλους κρατικούς και κοινοβουλευτικούς αξιωματούχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η επίσκεψη πραγματοποιείται σε μία καθοριστική στιγμή για το εθνικό θέμα, αλλά και για γενικότερα οικονομικά θέματα, όπως οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας από την Ε.Ε., οι επιπτώσεις τους στην πάσχουσα κυπριακή οικονομία, αλλά και για τις διμερείς κυπρο-ρωσικές σχέσεις. Αυτή τη στιγμή, κατά την οποία βρίσκεται σε έξαρση η τουρκική επιδρομικότητα και στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών προωθούνται απαράδεκτες μεθοδεύσεις, με εμπνευστές τους Αγγλοαμερικανούς, η μόνη ασφαλιστική δικλείδα απόκρουσης αυτών των μεθοδεύσεων είναι η Ρωσία και οι φιλικές χώρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η Ρωσία υπήρξε συνεπής προασπιστής των κυπριακών θέσεων και είναι χάρη στη σθεναρή της στάση, που αποκρούστηκαν μεθοδεύσεις, όπως εκείνη η έκθεση του Κόφι Ανάν, μετά το δημοψήφισμα του 2004, όπως και η πρόσφατη για απάλειψη της εισήγησης του Μπαν Κι Μουν υπέρ του απευθείας εμπορίου με το ψευδοκράτος.
Αναμένουμε, ότι η στήριξη της Ρωσίας θα συνεχιστεί, ανεξαρτήτως των οικονομικών συμφωνιών, οι οποίες έχουν συναφθεί προσφάτως μεταξύ της Μόσχας και της Άγκυρας. Διαρρέεται από κυβερνητικής πλευράς, ότι κατά την επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη θα υπογραφούν σημαντικές συμφωνίες σε όλα τα επίπεδα. Αναμένουμε ότι αυτό θα ισχύσει και η Κυπριακή Δημοκρατία θα επωφεληθεί και θα ενισχύσει τις θέσεις της, ως αποτέλεσμα αυτών των συμφωνιών. Η Κύπρος αποτελεί κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει αποφάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών, αλλά, την ίδια στιγμή, δεν μπορεί να συνοδοιπορεί με αποφάσεις και μέτρα, τα οποία πλήττουν τις διεθνείς της σχέσεις, αλλά και τα ίδια τα κυπριακά συμφέροντα. Η διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων, όπως άλλωστε πράττουν όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε., τίθεται υπεράνω των κοινοτικών συμφερόντων και η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να τοποθετείται αποφασιστικά εναντίον αποφάσεων, οι οποίες σε τελευταία ανάλυση πλήττουν τα δικά της συμφέροντα, πολιτικά και οικονομικά. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει συμμάχους σε μία δύσκολη πολιτική και οικονομική συγκυρία για τη χώρα. Με τη Ρωσία μάς συνδέουν διαχρονικοί ιστορικοί, πολιτικοί, οικονομικοί και πολιτισμικοί δεσμοί, οι οποίοι δεν μπορούν να διαγραφούν από καμία κυβέρνηση. Αντίθετα, το εθνικό συμφέρον επιβάλλει αξιοποίηση αυτών των διαχρονικών δεσμών, και ενίσχυση των σχέσεων προς αμοιβαίο όφελος.
Όταν ακόμη μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη αναπτύσσουν σχέσεις σε όλα τα επίπεδα με τη Ρωσία και αξιοποιούν προς όφελός τους τις σχέσεις αυτές , δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα «μουρμουρητά», όπως είπε ο Ιωάννης Κασουλίδης, τα οποία ακούονται, προφανώς από δυτικές χώρες, σχετικά με την επίσκεψη. Πολύ περισσότερο, όταν δυτικές δυνάμεις κινούνται κατά τρόπο εχθρικό στο εθνικό θέμα της Κύπρου, και άλλες τηρούν ποντιοπιλατική στάση έναντι των τουρκικών επιδρομικών κινήσεων. Η Κυβέρνηση οφείλει να τηρεί ισορροπίες, στις διεθνείς της σχέσεις. Ανήκει στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορεί να θυσιάζει εθνικά συμφέροντα, και να απεμπολεί συμμάχους, ιδιαίτερα όταν είναι σε θέση να αποτρέπουν και να ανακόπτουν εχθρικά σχέδια κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.
