Η Αλεξανδρέττα

Ουδεμία υπάρχει αμφιβολία ότι οι Τούρκοι θα θεωρούν την κατεχόμενη Κύπρο σαν Τουρκική επαρχία...
Το 1918 τα γαλλικά στρατεύματα κατέλαβαν την Αλεξανδρέττα. Η Τουρκία είχε βγει στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας. Η κατάληψη της Αλεξανδρέττας ήταν ένα από τα τιμήματα που πλήρωσε τότε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το 1925 η Γαλλία την εκχώρησε στη Συρία. Το 1937 μια νέα Γαλλοτουρκική Συμφωνία επέτρεψε στα Τουρκικά Στρατεύματα να αστυνομεύσουν την πόλη. Ουσιαστικά πέρασε κάτω από Γαλλοτουρκική διοίκηση. Το 1938 η Τουρκία πραξικοπηματικά την ανακήρυξε Αυτόνομο Κράτος. Οι διαμαρτυρίες υπήρξαν έντονες... Τελικά οι Τούρκοι έδωσαν άλλα ανταλλάγματα και η Ευρώπη αναγνώρισε σιωπηρά τη νέα κατάσταση. Το 1939 η Τουρκία κατήργησε την Αυτονομία και την ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΕ. Το 1946 Τουρκία και Ουάσιγκτον συμφώνησαν να εγκατασταθούν εκεί Αμερικανικές βάσεις.
Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές διατυπώθηκε η εκτίμηση ότι η τύχη της Βόρειας Κύπρου θα είναι ανάλογη της τύχης της Αλεξανδρέττας... Προχθές Τούρκος δημοσιογράφος έγραψε σε Γαλλική Εφημερίδα ότι το λεγόμενο Τουρκοκυπριακό Κρατίδιο συνιστά ελιγμό. Όπως συνέβη με την Αυτονομία της Αλεξανδρέττας θα συμβεί (έγραψε) και με τη Βόρεια Κύπρο. Θα προσαρτηθεί πραξικοπηματικά από την Τουρκία. Όπως τότε και αύριο οι οποιεσδήποτε αντιδράσεις θα είναι ακαδημαϊκές. Όπως τότε και αύριο θα υπάρξουν φωνές, διαμαρτυρίες και καταγγελίες αλλ' η de facto εξέλιξη θα επιβληθεί...
Ουδεμία υπάρχει αμφιβολία ότι οι Τούρκοι θα θεωρούν την κατεχόμενη Κύπρο σαν Τουρκική επαρχία. Όχι μόνο την κατέχουν στρατιωτικά, αλλά ουσιαστικά την κυβερνούν. Η Άγκυρα αποφασίζει για όλα. Για το παρόν και το μέλλον. Έχει στην πράξη μεταβληθεί σε Τουρκική Επαρχία. Έχει τοποθετηθεί στους χάρτες της Τουρκίας σαν γεωγραφικό τμήμα της. Και σαν τέτοια προπαγανδίζεται στο εξωτερικό.
Πολλοί ρωτούν και διερωτούνται γιατί η Άγκυρα διατηρεί δεκάδες χιλιάδες άριστα εξοπλισμένο Στρατό Κατοχής στην Κύπρο. Είναι γιατί φοβάται επίθεση των Ελλήνων; Ασφαλώς όχι. Η Τουρκική υπεροχή είναι τέτοια που δεν ήταν νοητή μια τέτοια εξέλιξη. Γιατί λοιπόν η Κατοχή συνεχίζεται με τόσο Τουρκικό Στρατό; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Οι Τούρκοι δεν ήλθαν εδώ για να φύγουν. Ήλθαν για να κρατήσουν με τη βία και σταδιακά να προσαρτήσουν μέρος της Κύπρου. Και προφανώς εδώ δεν τελειώνουν τα σχέδιά τους. Τα μακροπρόθεσμα σχέδιά τους περιλαμβάνουν κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου...
Πρέπει να είναι κανείς εντελώς τυφλός, για να μη διακρίνει καθαρά τα σχέδια αυτά. Και θα πρέπει να είναι κανένας νοσηρά αφελής για να νομίζει ότι αν και όταν οι Τούρκοι κρίνουν κατάλληλη την ώρα, δε θα επιχειρήσουν 3ο Αττίλα. Δυστυχώς και πάλι αφαιρείται η νοοτροπία του: «Μα είναι δυνατό;». Και πάλι αφαιρείται η πραγματικότητα. Και πάλι ο λαός άρχισε να λησμονεί το τραγικό παρελθόν και να αδυνατεί να διαβλέπει το μέλλον.
Η ιστορία της Αλεξανδρέττας πάει πίσω στο 1938. Η ιστορία η δική μας πίσω στο 1974. Πέρασαν 9 χρόνια... Δεν έπρεπε ούτε λεπτό να εφησυχάσει το Έθνος των Ελλήνων. Ούτε ώρα δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ούτε μέρα δεν έπρεπε να αφήσει στον Τούρκο για να προωθήσει τα σχέδιά του. Δυστυχώς όμως ο χρόνος εδόθη στον Αττίλα ανενόχλητα και άνετα. Τον αξιοποίησε και τον αξιοποιεί διατηρώντας την υπεροπλία του. Και πάντοτε τις αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες...
Η πλευρά μας έχει περιορισθεί στις συνομιλίες, στα ψηφίσματα και στις διακηρύξεις. Στο «φως» και στο «παραθυράκι». Στον «ορίζοντα» και στη «σήραγγα». Μ' αυτά όμως και τις καθεχρονικές συγκεντρώσεις των ρητορειών... δεν αποτρέπεται η Αλεξανδρεττοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου. Αποτρέπεται μόνο με τη μόνη γλώσσα που κατανοεί ο Τούρκος. Κι αυτήν μόνον η Ελλάς μπορεί πειστικά να τη χρησιμοποιήσει: «Κάτω τα χέρια γιατί θα σας κοπούν».

Αυτό δεν το είπε ακόμα η Ελλάς... Γι' αυτό τα χέρια του Τούρκου αρπάζουν και στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Και μεις; Όπως πάμε «χέρι-χέρι» θα διολισθαίνουμε στην κατωφέρεια της απραξίας, της... «πολυδιάστατης» και της παθητικής αναμονής των νέων συμφορών. Δε θα βρεθούν έγκαιρα κάποιοι ηγέτες να πουν ΟΧΙ, ΕΜΠΡΑΚΤΑ και χωρίς ρητορισμούς στην Τουρκία; Ένα ΟΧΙ που να το εννοούν και να το επιβάλουν; Αυτό είναι το μέγα ερώτημα. Και το μέγα σημερινό δράμα του Έθνους!
ΚΩΣΤΑΣ Ν. ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΗΣ
Δημοσιεύθηκε στις 8.7.1983