Ο Αχιλλέας Λυμπουρίδης

Ο Αχιλλέας Λυμπουρίδης έφυγε απ' τη ζωή σαν χθες, στις 20 Αυγούστου 2008, σεμνός, ταπεινός, περήφανος, έτσι όπως γεννήθηκε. Η καλή μας τύχη τού έδωσε πατρώα γη την Κύπρο. Έζησε για 91 τόσα χρόνια. Πνεύμα ανήσυχο, πολυμήχανο και δημιουργικό. Υπηρέτησε πιστά την κυπριακή κουλτούρα και τον κυπριακό πολιτισμό. Ασχολήθηκε σοβαρά με τη δημοσιογραφία αλλά η μεγάλη του αγάπη ήταν το θέατρο και η μουσική του.

Μαζί με τον ξάδελφό του Φοίβο Μουσουλίδη ίδρυσαν το Λυρικό Θέατρο, το πρώτο μόνιμο επαγγελματικό θέατρο στην Κύπρο. Σε συνεργασία με τον Κώστα Μόντη έγραψε και επένδυσε μουσικές επιθεωρήσεις και οπερέτες, και με τον Άνθο Ροδίνη κυπριακές ηθογραφίες. Καταπιάστηκε ιδιαίτερα με το έντεχνο κυπριακό λαϊκό/παραδοσιακό τραγούδι, του οποίου άνετα μπορεί να θεωρηθεί πατέρας. Μεγάλη η συνεισφορά του!
Ίσως το όνομά του να μην είναι και τόσο γνωστό στη νέα γενιά τού τόπου μας, όμως οι μουσικές του εργασίες, διαμάντια πλέον του κυπριακού τραγουδιού, βρίσκονται πολύ συχνά στα χείλη όλων μας. Οι μελοποιήσεις του Αχιλλέα Λυμπουρίδη πολλών ποιημάτων γνωστών Κυπρίων ποιητών όπως του Δημήτρη Λιπέρτη, του Βασίλη Μιχαηλίδη και του Κώστα Μόντη αλλά και δικών του στίχων, αποτελούν ουσιαστικό μέρος της κληρονομιάς μας. Ποιος δεν γνωρίζει π.χ. «Τα Μαύρα σου τα Μμάδκια», τη «Μαρικκού», τη «Δροσούλλα», το «Γιασεμί», τη «Βρύση» ή τη «Μηλιά»;
Είναι ευλογία που έχουμε συμπατριώτες αξιόλογους ανθρώπους του πνεύματος, της τέχνης και των γραμμάτων. Ο καθένας τους, από τη δική του σκοπιά, με τον δικό του τρόπο, τη δική του φιλοσοφία και τη δική του νοοτροπία, προσθέτει ένα πολύτιμο πετράδι, όσο μικρό και αν είναι, στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πατρίδας μας, στην κληρονομιά του τόπου μας. Σε όλους αυτούς, ιδιαίτερα σ' εκείνους που έχουν ήδη φύγει απ' τη ζωή, αξίζει ένα μεγάλο εύγε, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Το πιο λίγο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να τους θυμόμαστε. Να τους θυμόμαστε με αγάπη, με σεβασμό, με εκτίμηση!
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
Πολιτικός Επιστήμονας και Νομικός