Τον Σεπτέμβριο του 1967, ο πρωθυπουργός της ελληνικής χούντας Κόλιας και ο ισχυρός ανήρ, Γ. Παπαδόπουλος, συναντήθηκαν στην Κεσάνη της Αν. Θράκης με τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ντεμιρέλ. Στόχος, η επίλυση του Κυπριακού. Οι συνομιλίες απέτυχαν. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο χουντικός Παπαδόπουλος επιχείρησε να εξηγήσει στον Ντεμιρέλ τα... συμφέροντα της Τουρκίας από μια πιθανή επίλυση του Κυπριακού. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός, με σαρκασμό για τη βλακώδη προσπάθεια Παπαδόπουλου, του υπέδειξε πως η Τουρκία ήξερε πάρα πολύ καλά ποια είναι τα συμφέροντά της στην Κύπρο και δεν είχε ανάγκη ελληνικών υποδείξεων. Το 1979, ο τότε πρόεδρος Βασιλείου δήλωσε με επισημότητα πως ήθελε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας με λύση στο Κυπριακό. Πιο ασυγκράτητος, ο σημερινός Πρόεδρος, Ν. Αναστασιάδης, δεν χάνει ευκαιρία και κάθε ημέρα υποδεικνύει ή υποβάλλει στον αδίστακτο σουλτάνο ποια είναι τα συμφέροντα της Τουρκίας και τα οφέλη της από μία λύση.
Σε ομιλία του προψές, σε εκδήλωση μεταθανάτιας τιμής σε υπερασπιστές και πεσόντες στην πόλη της Αμμοχώστου το 1974 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αμμοχώστου, είπε: «Δεν είμαι, βέβαια, εγώ αυτός που θα εξηγήσει στην Τουρκία το δικό της συμφέρον ή τα οφέλη από τη λύση, αλλά η δική μου εκτίμηση είναι πως βρισκόμαστε σε μία συγκυρία που η λύση θα μπορέσει να αποφέρει οφέλη προς όλους, και στην Τουρκία και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην περιοχή μας. Το σημαντικότερο για την Τουρκία είναι πως με τη λύση του Κυπριακού θα συμβάλει, ενδεχόμενα για πρώτη φορά, στην επίτευξη ειρήνης σε μια περιοχή που ταλανίζεται από αιματοκύλισμα, από καταστροφή, από περιπέτειες.
»Την ίδια ώρα ο δρόμος της προς την Ευρώπη, αν το εννοεί, λαμβάνει άλλες διαστάσεις και προοπτικές. Αλλά εξίσου σημαντική για την Τουρκία είναι η ανεύρεση υδρογονανθράκων στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Θα μπορεί να λύσει προβλήματα ενεργειακά, θα μπορεί να αποτελέσει ένα παράγοντα που θα συμβάλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, θα μπορεί απρόσκοπτα να αγοράζει από οπουδήποτε χωρίς τις ενστάσεις ή τα νομικά κωλύματα που μπορεί να αντιμετωπίσει, χωρίς τη λύση, από την Κυπριακή Δημοκρατία. Τα οφέλη είναι τόσα από τη λύση που είναι σίγουρα πολύ περισσότερα από το να προσαρτήσουν ένα κομμάτι γης». Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς... Την απύθμενη αφέλεια; Τη θλιβερή άγνοια της τουρκικής τεχνοτροπίας; Την αδυναμία κατανόησης της τουρκικής πολιτικής; Την αχαμπαροσύνη περί την τουρκική στοχοθεσία σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Ελλάδος και της ευρύτερης περιοχής; Τη βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης των εχθρών μας;
Η κατάσταση με τη συμπεριφορά του Ν. Αναστασιάδη ξεπέρασε τα όρια του τραγικού. Δεν περνά ημέρα χωρίς ο Πρόεδρος να καλοπιάνει το τουρκικό θηρίο με την απέλπιδα προσδοκία να το εξημερώσει. Μόλις την περ. Κυριακή, στην εκδήλωση των Μορφιτών αναφέρθηκε σε «θετική ρητορική» εκ μέρους της Τουρκίας! Πού την είδε; Στις δηλώσεις Ερντογάν, Τσαβούσογλου, Ακιντζί, που καθημερινά βροντοφωνάζουν τους αταλάντευτους επεκτατικούς στόχους τους κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας; Στην επιμονή τους να παρέχουν ένοπλες εγγυήσεις στους Τ/κ και μετά τη λύση; Στην παραμονή του Αττίλα; Στην άρνησή τους να επιστρέψουν τη Μόρφου; Στην υδατική και ηλεκτρική εξάρτηση των κατεχομένων; Στην αξίωση για μισό-μισό φυσικό αέριο; Ή στο θράσος τους να ισχυρίζονται ότι τα σύνορά τους φτάνουν στον Ακάμα μας;
Ο Ν. Αναστασιάδης είναι επικίνδυνα ασυγκράτητος στην επίτευξη λύσης Αναν-ικών προδιαγραφών, άσχετα αν στις ομιλίες του, για να χαϊδεύει τα αφτιά της πλέμπας, αναπετά λάβαρα απελευθέρωσης και ενδύεται φουστανέλες. Αν δεν είναι έτσι, γιατί τρέμει την ενημέρωση των κομμάτων και, κυρίως, του λαού; Τι κρύβει και φοβάται την αποκάλυψή τους; Αντί να εξηγεί στην κατοχική Τουρκία ποια είναι τα συμφέροντα και τα οφέλη της, γιατί δεν εξηγεί, επιτέλους, πόσο ικανά και με ποια αποφασιστικότητα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων του τόπου και αντιστέκεται στις τουρκικές αξιώσεις; Αντιστέκεται;
