Η τουρκική πλευρά εισπράττει ό,τι προσδοκά στις συνομιλίες, προκειμένου να νομιμοποιήσει το ψευδοκράτος και να διατηρήσει τον Βορρά εσαεί τουρκικό. Αυτή είναι η λύση. Και ιδού οι αποδείξεις: 1. Έχει γίνει δεκτή η απόκλιση αγοράς και πώλησης γης από τους Ελληνοκυπρίους στον Βορρά για χρονικό διάστημα ακαθόριστο, που σχετίζεται με την ανάπτυξη του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, μέχρι να φτάσει στο 85% του ΑΕΠ του ελληνοκυπριακού.
Ερώτημα: Και αν δεν το φτάσει; Η ρήτρα αυτή αφενός επιτρέπει στον κ. Ακιντζί να ισχυριστεί την επομένη της λύσης ότι έχει πλειοψηφία και επί του πληθυσμού και επί του εδάφους. Το μέτρο αυτό είναι συναφές με τις αποζημιώσεις ελληνοκυπριακών περιουσιών. Όσες περισσότερες πωληθούν τόσο περισσότερο έδαφος μένει υπό τουρκοκυπριακή ιδιοκτησία. Με την πληρωμή να γίνεται από εμάς τους ιδίους μέσω δανείων. Για να είναι ο Βορράς εσαεί τουρκικός. 2. Χωριστή παραχώρηση εξουσιών στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, για να συνομολογεί διεθνείς εμπορικές και τουριστικές συμφωνίες. Οι εξουσίες αυτές είναι τμήμα της κυριαρχίας που διχοτομείται. Στο Ιράκ, μάλιστα, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, για να μην τεμαχιστεί η κυριαρχία μεταξύ των περιφερειών και των αυτόνομων περιοχών όταν ιδρύθηκε η ομοσπονδία μετά τους πρόσφατους πολέμους, η σύναψη εμπορικών συμφωνιών παραμένει στην κεντρική κυβέρνηση.
Οι κυριαρχικού χαρακτήρα εξουσίες που δίδονται στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος ανοίγουν τον δρόμο στην εμπορική, τουριστική και οικονομική προσάρτηση του Βορρά και την εξάρτηση της οικονομίας του και της ίδιας της ομοσπονδίας από την Τουρκία.
Εάν λάβει υπ' όψιν κανείς την εξάρτηση υπό την οποία τελεί ο Βορράς και θα συνεχίσει να τελεί μέσω νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, κατανοεί ότι η ομοσπονδιακή λύση είναι πολιτειακό εργαλείο, αφενός, αναγνώρισης του ψευδοκράτους ως ισότιμου συνιστώντος κράτους και, αφετέρου, «νόμιμης» ενσωμάτωσής του στην Τουρκία. Και στην ουσία προτεκτοροποίησης του συνόλου της Κύπρου. Στα ανωτέρω προστίθενται ακόμη δυο σημεία: 1. Η παραμονή όλων των εποίκων, άλλων με τη διαδικασία της πολιτογράφησης και άλλων με εκείνη των νόμιμα εργαζομένων. Που σημαίνει εκ των πραγμάτων την αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα και τη δημιουργία μελλοντικών προβλημάτων, που αφορούν στη βιωσιμότητα της λύσης, όπως περιγράφουν οι Λάακσον και Κουκό στις σχετικές με το θέμα εκθέσεις τους, τις οποίες η Κυβέρνηση, αντί να χρησιμοποιήσει, έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων.
2. Στην αποδοχή ότι μόνο το 20% των Ελληνοκυπρίων που θα επιστρέψουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση θα έχουν δικαίωμα ψήφου σε τοπικές εκλογές. Η συμφωνία αυτή είναι συναφής με την απαγόρευση στους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι θα επιστρέψουν στον Βορρά, να έχουν δικαίωμα ψήφου στις εθνικές εκλογές. Έτσι διαφυλάσσεται και εξασφαλίζεται πολιτειακά ο τουρκικός χαρακτήρας των κατεχομένων για πάντα. Κατά τρόπον μάλιστα ρατσιστικό.
Το μέτρο δε, αυτό ουδεμία σχέση έχει με εκείνο του ετεροδημότη, ο οποίος ελεύθερα μπορεί να επιλέξει τον πραγματικό τόπο μόνιμης διαμονής του και μεταφοράς των εκλογικών του δικαιωμάτων χωρίς επιβολή περιορισμών λόγω εθνικής καταγωγής, ταυτότητας ή φυλής.
Πού είναι λοιπόν η πλήρης εφαρμογή των βασικών ελευθεριών της δημοκρατίας και των αρχών και αξιών της ΕΕ, στην οποία ενταχθήκαμε για να επιτύχουμε μια βιώσιμη λύση στο Κυπριακό; Πού είναι η επανένωση; Έχουν κάνει -όπως λέει και ο λαός μας- φτερά!
