Λύση με μνημόνιο σημαίνει καταστροφή

Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ υποστηρίζει ότι η Τουρκία θα πρέπει να αναλάβει τουλάχιστον αυτό που είχε συμφωνηθεί μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ, το χρέος της τ/κ κοινότητας, που ανέρχεται στα 17 δις. Και η ε/κ κοινότητα θα αναλάβει, βεβαίως, το δικό της το χρέος
Κάποια «επιθετικά» κόμματα στα κατεχόμενα μιλούν για προσάρτηση στην Τουρκία
Σε διαδικασία «πάρε-δώσε» να μπούμε μόνο αν υπάρχει κοινή αντίληψη ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε
Θα πρέπει να απαιτηθεί η υιοθέτηση ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο να είναι ισχυρό, κάτω από το Άρθρο 7, το οποίο θα απαιτεί από τα μέρη να εφαρμόσουν τη συμφωνία
Η Τουρκία θα πρέπει να αναλάβει τουλάχιστον αυτό που είχε συμφωνηθεί μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ, δηλαδή το χρέος της τ/κ κοινότητας, που ανέρχεται στα 17 δις. Και η ε/κ κοινότητα θα αναλάβει βεβαίως το δικό της το χρέος
Δεν μπορεί η Κύπρος να μπει σε διαδικασία πρόσθετου δανεισμού. Ένα νέο Μνημόνιο θα μας καταστρέψει
Το σχέδιο Ανάν επανέρχεται μόνο από εκείνους, οι οποίοι λένε ότι δεν πρέπει να επανέλθει. Κανένας άλλος δεν το επαναφέρει το σχέδιο Ανάν
Ο ΠτΔ έχει δεσμευτεί ότι θα υπάρξουν 3 μήνες, μετά την κατάληξη σε όλα τα θέματα, για να ενημερωθούν πρώτα και κύρια τα πολιτικά κόμματα και μετά ο κυπριακός λαός
Η οικονομική πτυχή της λύσης και το ζήτημα της ασφάλειας αποτελούν κομβικά ζητήματα, που απασχολούν το ΑΚΕΛ. Σε συνέντευξή του στη «Σημερινή», ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού δηλώνει πως συμφωνία με πρόσθετο δανεισμό σημαίνει αυτόματα καταστροφή. Ξεκαθαρίζει ότι δεν δεχόμαστε να υπάρξει σύστημα εγγυήσεων μετά τη λύση, ενώ προβληματίζεται για τις τουρκικές κινήσεις στα κατεχόμενα και για το γεγονός ότι υπάρχουν κόμματα, που μιλούν για προσάρτηση με την Άγκυρα.
Λάθος το πάρε-δώσε

Κύριε Κυπριανού, αυτό που φάνηκε και στην τελευταία συνάντηση των δύο ηγετών είναι ότι όλα τα θέματα είναι στο τραπέζι και δεν είναι τελικά μόνο το εδαφικό. Πάμε, τελικά, στην Ελβετία, για να ξεκαθαριστεί αν οι συνομιλίες αυτές θα οδηγήσουν σε ένα πλάνο προς σχέδιο ή σε ένα πλάνο προς ναυάγιο;

Αντιλαμβάνομαι ότι στην Ελβετία θα συζητηθούν όλα τα θέματα που συνθέτουν την εξωτερική πτυχή του Κυπριακού. Και όχι με τη μορφή βεβαίως «πάρε-δώσε», αυτή είναι τουλάχιστον η κατανόηση την οποία εμείς έχουμε και η συμβουλή που θα δώσουμε στον ΠτΔ. Δεν είναι σε απόσταση τέτοια τα ζητήματα, ώστε να μπει σε διαδικασία «πάρε-δώσε», θα πρέπει να συζητηθούν ξεχωριστά το κάθε θέμα, για να δούμε κατά πόσον υπάρχει δυνατότητα κατάληξης. Θεωρώ ότι είναι κρίσιμη αυτή η συνάντηση, με την έννοια ότι εκεί θα διαφανεί κατά πόσον υπάρχει η δυνατότητα να προχωρήσουμε σε συμφωνία, ή αν θα έχουμε ένα ναυάγιο και αυτής της διαδικασίας.
Είπατε ότι δεν βλέπετε διαδικασία «πάρε-δώσε», ωστόσο από τη στιγμή που θα συζητηθούν όλα τα ζητήματα, όπως διαφάνηκε, και επειδή σε αυτήν την πορεία των διαπραγματεύσεων είχαμε αυτήν τη συζήτηση των παράλληλων θεμάτων, αποκλείεται ένα είδος διαπραγμάτευσης πάνω σε χάρτες και την ίδια ώρα πάνω σε απαιτήσεις που έχει η τ/κ πλευρά, όπως π.χ. η εκ περιτροπής Προεδρία;

Θεωρώ ότι θα ήταν λάθος από τη μεριά του ΠτΔ να μπει σε διαδικασία «πάρε-δώσε». Τώρα, κατά πόσον θα γίνουν συζητήσεις σε επιμέρους θέματα, για να δούμε κατά πόσον μπορεί να υπάρξει κατάληξη στο ένα, ή στο άλλο, δεν θα ήταν για μένα εγκληματικό. Αλλά θεωρώ ότι θα ήταν λάθος να δεχτούμε να προωθηθεί μια διαδικασία «πάρε-δώσε» γιατί επαναλαμβάνω και επιμένω ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε εκείνο το σημείο, όπου είμαστε σε όλα τα κεφάλαια σε απόσταση συμφωνίας και θα γίνει το «πάρε-δώσε» για να δούμε πώς καταλήγουμε. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι το τεράστιο θέμα της ασφάλειας, δηλαδή των εγγυήσεων και των στρατευμάτων, δεν το έχουμε καν συζητήσει, παρά μόνο έτσι, επιφανειακά, γι' αυτό θεωρώ ότι θα ήταν λάθος.
Πιστεύετε, δηλαδή, ότι όταν θα φτάσουμε στο «πάρε-δώσε» θα πρέπει να είναι και η ασφάλεια και οι εγγυήσεις μέσα σε ένα γενικότερο πλάνο συζήτησης;

Θα πρέπει, κατά τη δική μας την άποψη, να είμαστε σε ακτίνα συμφωνίας σε όλα τα κεφάλαια, δηλαδή να υπάρχει η αντίληψη -δηλαδή μπορεί το θέμα της ασφάλειας να μην είναι συμφωνημένο, με την έννοια ότι αυτό θα επιλυθεί σε μια διεθνή διάσκεψη- αλλά πρέπει να υπάρχει αντίληψη ότι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Μόνο τότε θα πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία «πάρε-δώσε», δηλαδή να ξέρουμε ότι η τουρκική πλευρά βλέπει με κατανόηση κάποιες ανησυχίες δικές μας και είμαστε σε μιαν ακτίνα συμφωνίας και σε εκείνο το κεφάλαιο.

Τώρα, επανέρχομαι στην προηγούμενη ερώτηση. Νομίζω ότι θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, στην Ελβετία, προς τα πού πάμε. Εκείνο το οποίο εμείς λέμε στον ΠτΔ είναι ότι θα πρέπει να χειριστεί τα ζητήματα στη βάση των διαχρονικών θέσεων του Εθνικού Συμβουλίου. Με επιμονή στη θέση αρχών και με επίγνωση τού πώς τοποθετούμαστε ως πολιτικά κόμματα σε κάποια ζητήματα.
«Δεν δίνουμε λευκή επιταγή»

Ωστόσο, ο Πρόεδρος δεν πάει με τη σύμφωνη γνώμη του Ε.Σ. Στο Ε.Σ. διαφαίνεται ότι έχουμε δύο τάσεις ουσιαστικά, αυτοί οι οποίοι δίνουνε, να μην πω στήριξη, να πω μιαν άνεση κινήσεων στον Πρόεδρο για να διαπραγματευτεί, και η άλλη πλευρά, η οποία λέει ότι οι κινήσεις του Προέδρου είναι σε λάθος κατεύθυνση γενικότερα.

Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι δεν έχουμε μόνο αυτές τις τάσεις στο Ε.Σ. Υπάρχει μια τάση, η οποία απορρίπτει τη λύση της ομοσπονδίας, ως τέτοια, την ομοσπονδιακή λύση την απορρίπτει ως τέτοια και μιλάει για ενιαίο κράτος. Και καλά είναι όσοι υποστηρίζουν αυτήν την άποψη να το πουν δημόσια. Το ένα. Οπότε εφόσον διαφωνούν με τον στρατηγικό στόχο, φυσιολογικά θα διαφωνούν και με τους χειρισμούς, οι οποίοι είναι σε εξέλιξη. Υπάρχουν οι άλλοι, οι οποίοι λένε ότι συμφωνούν με τον στρατηγικό στόχο, δηλαδή τη λύση της ομοσπονδίας, διαφωνούν όμως με τους συγκεκριμένους χειρισμούς του ΠτΔ. Αυτούς τους κατανοώ. Και πάλι, όμως, κατά την άποψή μου πρέπει να λειτουργήσουμε όλοι εποικοδομητικά, σε μια προσπάθεια να βοηθηθεί ο Πρόεδρος να πετύχει ένα αποτέλεσμα και ας κρίνουμε το αποτέλεσμα.

Εμείς δεν δίνουμε λευκή επιταγή στον Πρόεδρο. Εμείς λέμε στον Πρόεδρο ότι «θα πρέπει να διαπραγματευτείς», γιατί αποφασίσαμε από το 74’ ότι το Κυπριακό επιλύεται μόνο με διαπραγματεύσεις. Πρέπει να διαπραγματευτείς, όμως, στα πλαίσια τα οποία έχουν συναποφασιστεί στο Ε.Σ. Έχουμε αποφάσεις του Ε.Σ. ανεξάρτητα με τις διαφωνίες που κάποιοι μπορεί να έχουν με αυτές τις αποφάσεις. Και θα σε κρίνουμε, κ. Πρόεδρε, από το τελικό αποτέλεσμα το οποίο θα μας παρουσιάσεις, εάν και εφόσον θα προκύψει, βέβαια, τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει το ενδεχόμενο να μην καταλήξουν πουθενά.

Κατά την άποψή μου έτσι θα πρέπει να λειτουργήσουμε. Να δούμε, δηλαδή, πως μπορούμε να είμαστε εποικοδομητικοί να καταθέσουμε προτάσεις, σκέψεις και απόψεις στον ΠτΔ και στη βάση αυτών των σκέψεων, απόψεων και προτάσεων, ο Πρόεδρος να διαπραγματευτεί και να τον κρίνουμε στη συνέχεια.
Επιστρέφω σε αυτό που είπατε λίγο νωρίτερα, ότι ακόμα δεν είμαστε σε μια τέτοια ακτίνα, για να πάμε στο «πάρε-δώσε». Με βάση την ενημέρωση που έχετε, τα κεφάλαια τα οποία έχουν συζητηθεί, σε τι επίπεδο βρίσκονται οι συμφωνίες και οι διαφωνίες ανάμεσα στις δύο πλευρές;

Με βάση την ενημέρωση, λοιπόν, που έχουμε μέχρι σήμερα από τον ΠτΔ, είναι προφανές ότι έχουν γίνει βήματα σε ό,τι αφορά 3 κεφάλαια: Το κεφάλαιο της διακυβέρνησης, το κεφάλαιο της οικονομίας και της Ε.Ε. Εξακολουθούν να παραμένουν σοβαρές διαφωνίες σε ό,τι αφορά το περιουσιακό, το οποίο εμείς θεωρούμε ότι είναι αλληλένδετο με το εδαφικό και βέβαια το εδαφικό, το οποίο τώρα συζητιέται, θα συζητηθεί στην Ελβετία. Είμαστε εδώ λοιπόν.

Έχετε απόλυτο δίκιο, ότι τα θέματα τα οποία παραμένουν σε εκκρεμότητα, δηλαδή το περιουσιακό, το θέμα του εδαφικού, της ασφάλειας, των εγγυήσεων δηλαδή και της αποστρατιωτικοποίησης, είναι κεφάλαια τεράστια, που από μόνα τους μπορούν να αποτελέσουν επαρκή λόγο για να μην έχουμε κατάληξη στο Κυπριακό. Με αυτήν την έννοια λέμε ότι κανένας δεν μπορεί να προκαθορίσει αν πάμε για συμφωνία, ή αν πάμε για ναυάγιο. Θα εξαρτηθεί από το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των συζητήσεων σε αυτά τα ουσιαστικά κεφάλαια.
Έχετε μιλήσει στον Πρόεδρο. Τι θα σήμαινε για την ε/κ πλευρά ένα ναυάγιο και του έχετε αναφέρει ποιες θα μπορούσαν να είναι οι «υποχωρήσεις» του ώς ένα σημείο;

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της διαπραγμάτευσης στην οποία θα προβεί ο Πρόεδρος, η δική μας ξεκάθαρη θέση είναι ότι θα πρέπει να διαπραγματευτεί στα πλαίσια, όπως έχουν καθοριστεί από το Ε.Σ. Τώρα, να μεταφέρουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν από ενδεχόμενη κατάρρευση των διαπραγματεύσεων στον Πρόεδρο; Δεν είναι θέμα να το μεταφέρουμε στον Πρόεδρο, είναι θέμα να το ξέρει ο κυπριακός λαός ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι, οι οποίοι υπάρχουν.

Μας ανησυχεί το γεγονός ότι ήδη υπάρχει μια προσπάθεια από την Τουρκία, αφομοίωσης των κατεχομένων. Η συμφωνία που έγινε για το νερό, η συμφωνία που έγινε για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η εξαγορά σημαντικότατων, ζωτικών τομέων της οικονομίας της τ/κ κοινότητας από τα τουρκικά συμφέροντα και μάλιστα του περιβάλλοντος του κ. Ερντογάν, η προσπάθεια να συσταθεί μια επιτροπή για τα θέματα νεολαίας, η οποία θα απέβλεπε στη θρησκευτική και πολιτιστική επίδραση πάνω στην τ/κ κοινότητα, δείχνουν ότι υπάρχει μια προσπάθεια από την Τουρκία αφομοίωσης των κατεχομένων, που δεν αμφιβάλλω ότι θα ενταθεί εάν και εφόσον αυτή η προσπάθεια ναυαγήσει.

Να μη μας διαφεύγει ότι ήδη ο κ. Ερντογάν απαιτεί την παραχώρηση υπηκοοτήτων σε μερικές χιλιάδες Τ/κ. Ενδεχομένως αυτός ο αριθμός να αυξηθεί. Θα δημιουργηθούν, λοιπόν, επί του εδάφους δεδομένα τέτοια, που θα καθιστούν πολύ δύσκολη την προσπάθεια επανένωσης της Κύπρου, δίχως να αποκλείουμε και ενέργειες ακόμα πιο τυχοδιωκτικές από την πλευρά της Τουρκίας.
Μέχρι και προσάρτηση;

Δεν αποκλείεται. Ξέρω ότι σε μερικά επιθετικά κόμματα στην Τουρκία έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια τέτοια θέση.
Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που είπατε ότι ισχύουν στα κατεχόμενα, ακόμα και τώρα την περίοδο που διανύουμε ακούει ο Ε/κ ότι στην οικονομία έχουμε μεγάλο θέμα με το τραπεζικό σύστημα στα κατεχόμενα, όπως είπατε και εσείς ήδη η Τουρκία έχει μπει δυναμικά σε πολύ ζωτικές εταιρείες και πολύ ζωτικούς οργανισμούς των κατεχομένων, όλα αυτά ο Πρόεδρος τα συζητάει στις διαπραγματεύσεις με τον κ. Ακιντζί ή μέχρι τώρα απλώς συζητούν το τι έχει γίνει και το μετά το αφήνουν για αργότερα;

Δεν συμμετέχω στις διαπραγματεύσεις για να γνωρίζω. Τα έγγραφα, τα οποία έχω διαβάσει, είναι απλώς περίληψη των διαπραγματεύσεων. Δεν έχουμε ολοκληρωμένη αντίληψη για το τι συζητιέται στις διαπραγματεύσεις. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι αυτά τα ζητήματα πρέπει να απασχολούν τον ΠτΔ και πρέπει να τα συζητά με τον κ. Ακιντζί. Απ' εκεί και πέρα, δεν μπορώ να γνωρίζω.

Με αφορμή όμως την ερώτησή σου, θέλω να πω κάτι. Εκφράζεται μια ανησυχία από τη δική μας την πλευρά -δικαιολογημένη- για όλες αυτές τις εξελίξεις. Και διερωτάται κάποιος, ενώ συζητούμε, εξελίσσονται αυτά. Ποια εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε ότι αν λύσουμε το Κυπριακό, η Τουρκία θα σεβαστεί αυτήν τη συμφωνία που θα επιτευχθεί; Εάν ξεκινούμε με δεδομένο ότι δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη, τότε είναι σαν να σηκώνουμε τα χέρια και να λέμε ότι δεν πρέπει καν να διαπραγματευόμαστε. Αφού και στην ιδανικότερη συμφωνία να καταλήξουμε, ο Ερντογάν δεν θα τη σεβαστεί.

Ως εκ τούτου, γιατί συζητούμε; Αυτή η προσέγγιση είναι αδιέξοδη. Και είναι μια προσέγγιση που νομίζω πως με μαθηματική ακρίβεια μάς οδηγεί στη διχοτόμηση. Δεν μπορεί το ΑΚΕΛ να δεχτεί την τοποθέτηση αυτή, την οποία αναπτύσσουν κάποια πολιτικά κόμματα αλλά και άλλοι φορείς της κοινωνικής ζωής. Επιμένουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να διαπραγματευτούμε. Θα έχουμε ασφαλιστικές δικλίδες εάν και εφόσον καταλήξουμε σε συμφωνία;

Η δική μας τοποθέτηση είναι ότι θα πρέπει να απαιτηθεί η υιοθέτηση ψηφίσματος από το Συμβούλιο Ασφαλείας, το οποίο να είναι ισχυρό, κάτω από το Άρθρο 7, που θα απαιτεί από τα μέρη να εφαρμόσουν τη συμφωνία. Βέβαια απ' εκεί και πέρα εκείνο που έχει τεράστια σημασία είναι οι άνθρωποι που θα αναλάβουν να εφαρμόσουν την όποια συμφωνία, να πιστεύουν σε αυτήν και να εργαστούν για την εφαρμογή της. Να εργαστούν για να πείσουν τους διαφωνούντες και στις δύο κοινότητες, ότι αυτή είναι η επιλογή και πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Πρέπει να μας προβληματίσει και το κόστος της λύσης

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι την ε/κ κοινότητα την απασχολεί πάρα πολύ η επόμενη μέρα στο κομμάτι της οικονομίας, δηλαδή η τσέπη του Κύπριου πολίτη και ο φόβος ενός νέου μνημονίου. Και ο δεύτερος φόβος είναι η ασφάλεια. Σας απασχολεί εσάς το θέμα αυτό, και το ΑΚΕΛ θα εναντιωθεί σε κάποια λύση που θα περιέχει, όχι αναγκαστικά τη λέξη μνημόνιο, αλλά κάτι σαν μνημόνιο;

Πολύ δικαιολογημένα προβληματίζουν και την ε/κ κοινότητα και τους πάντες θα πρέπει να προβληματίζουν αυτά τα δύο ζητήματα, τα οποία έχουν τεράστια σημασία για το μέλλον και την προοπτική της χώρας. Πρέπει να μας προβληματίσει και το κόστος της λύσης, το οποίο βέβαια κανείς δεν γνωρίζει, όλοι οι αριθμοί που ακούγονται είναι εικασίες, αφού δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το κόστος της λύσης χωρίς να ξέρουμε τις ρυθμίσεις για το περιουσιακό και το εδαφικό.

Μας απασχολούν λοιπόν εμάς του ΑΚΕΛ και είμαστε σίγουροι ότι και τον ΠτΔ τον απασχολούν. Και έχουμε τοποθετηθεί στα ζητήματα αρχής. Το πρώτο είναι ότι η Τουρκία θα πρέπει να αναλάβει τουλάχιστον αυτό που είχε συμφωνηθεί μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ, ότι δηλαδή αναλαμβάνει το χρέος της τ/κ κοινότητας που ανέρχεται στα 17 δις. Και η ε/κ κοινότητα θα αναλάβει βεβαίως το δικό της το χρέος. Απ' εκεί και πέρα θα πρέπει να δούμε τι άλλο θα πάρει η Τουρκία. Τι θα πάρουμε από την Ε.Ε. Ο κ. Γιούνκερ ερχόμενος εδώ έταξε πολλά πράγματα, δήλωσε «εσείς λύστε το Κυπριακό και η Ε.Ε. θα δηλώσει παρούσα για να στηρίξει οικονομικά αυτήν τη συμφωνία».

Πρέπει να δούμε και η σύνοδος των δωρητών τι θα αποφέρει για να στηριχτεί η λύση και βέβαια πρέπει να δούμε και τις προοπτικές που ανοίγονται με την ίδια τη λύση. Τι εννοώ: Πρώτα και κύρια θα δοθεί τεράστια ώθηση στον κατασκευαστικό τομέα, που είναι ο τομέας που υποφέρει περισσότερο σήμερα από τις επιπτώσεις της κρίσης στη χώρα μας. Θα υπάρξει ένας οργανισμός κατασκευών, που θα υπάρξει ανάγκη να γίνουν και αυτό θα δώσει μεγάλη ανάπτυξη στην οικονομία.
Δε θα χρειαστεί κάποιος χρόνος μέχρι να έρθει ένας επενδυτής να επενδύσει, να δει ότι η λύση αυτή είναι βιώσιμη και προχωράει; Γιατί να βάλει τα χρήματά του κατευθείαν, αμέσως;

Ο οργασμός των κατασκευών θα προκύψει από την ανάγκη έργων για τους ανθρώπους που θα μετακινηθούν. Το γεγονός ότι θα δημιουργηθεί ειρήνη και σταθερότητα, η οποία ναι, θα χρειαστεί χρόνο να φανεί πιο έντονα, θα προσελκυστούν επενδύσεις σε κάποιο χρονικό διάστημα. Και θεωρώ ότι και ο τομέας του τουρισμού θα έχει μια μεγάλη αύξηση, εφόσον καταφέρουμε να λύσουμε το Κυπριακό και να υπάρξει σταθερότητα και ασφάλεια σε ολόκληρο το νησί. Λέγοντάς τα αυτά καταλήγω με τη θέση ότι δεν μπορεί η Κύπρος να μπει σε διαδικασία πρόσθετου δανεισμού.

Ένα νέο Μνημόνιο θα μας καταστρέψει. Και όχι μόνο δεν θα δώσει την απαιτούμενη ώθηση να πάμε μπροστά, αλλά αντίθετα θα έλεγα ότι δεν θα βοηθήσει ώστε αυτή η λύση να εδραιωθεί και να δώσει τα αναμενόμενα σε όλους τους Κυπρίους, Ε/κ, Τ/κ κοκ. Σε ό,τι αφορά το κεφάλαιο ασφάλεια, η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Δεν δεχόμαστε να υπάρξει σύστημα εγγυήσεων μετά τη λύση, κατανοούμε ότι για ένα μεταβατικό στάδιο που πρέπει να είναι σύντομο, πρέπει να υπάρχει μια ρύθμιση στα θέματα ασφάλειας για να κατευναστούν οι ανησυχίες και των Ε/κ και των Τ/κ και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί.
«Διερωτώμαι γιατί κάποιοι επανέρχονται στο σχέδιο Ανάν»

Αυτές οι συζητήσεις, είναι κάτω από την ομπρέλα του σχεδίου Ανάν του 2004; Έχει κάποιες διαφορές;

Έχει τεράστιες διαφορές. Και ειλικρινά διερωτώμαι γιατί κάποιοι επανέρχονται στο σχέδιο Ανάν. Το σχέδιο Ανάν επανέρχεται μόνο από εκείνους, οι οποίοι λένε ότι δεν πρέπει να επανέλθει. Κανένας άλλος δεν το επαναφέρει το σχέδιο Ανάν. Ας αφήσουμε να εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις και ας κρίνουμε το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων. Επιμένω ότι οι συγκλίσεις Χριστόφια - Ταλάτ, οι πλείστες από τις οποίες έχουν επιβεβαιωθεί από τον Αναστασιάδη και τον Ακιντζί, ήταν πολύ πιο καλές σε σύγκριση με το σχέδιο Ανάν. Δε μπορούν να συγκριθούν.
Πρώτον, το 2004 υπήρξε και η αναφορά ότι ο κόσμος δεν είχε αρκετό χρόνο να ενημερωθεί για το σχέδιο και μάλιστα σε μια περίοδο που το ενδιαφέρον ήταν μεγαλύτερο κι ο κόσμος ασχολείτο. Και δεύτερον, μήπως και εδώ έχουμε αργήσει να ενημερώσουμε τον κυπριακό λαό;

Θα διαφωνήσω. Δεν είχαμε αποτέλεσμα για να τον ενημερώσουμε. Είναι λάθος ο κυπριακός λαός να ενημερώνεται με βάση ό,τι βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Πρέπει να ενημερωθεί με το τελικό αποτέλεσμα. Ο ΠτΔ έχει δεσμευτεί ότι θα υπάρξουν 3 μήνες, μετά την κατάληξη σε όλα τα θέματα, για να ενημερωθούν πρώτα και κύρια τα πολιτικά κόμματα και μετά ο κυπριακός λαός, ή παράλληλα και οι 2. Και θεωρώ ότι είναι υπεραρκετοί. Σε ό,τι αφορά το κλίμα που επικρατεί, είναι γεγονός ότι υπάρχει μια διστακτικότητα και επιφυλακτικότητα σήμερα. Τότε υπήρχε ένας φανατισμός αρρωστημένος, που είχε ξεφύγει από κάθε λογικά όρια. Ελπίζω και εύχομαι να μην οδηγηθούν τα πράγματα εκεί.