Ο Ντενκτάς το ανακήρυξε, ελληνικά χέρια το νομιμοποιούν...

15 Νοεμβρίου 1983: Ενάμιση περίπου μήνα προτού κλείσει το 1983, ο Ραούφ Ντενκτάς κάνει πράξη τις προειδοποιήσεις και ανακηρύσσει την κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή σε «κράτος».
15 Νοεμβρίου 2016: Ενάμιση περίπου μήνα προτού κλείσει το 2016, ο Νίκος Αναστασιάδης κάνει πράξη την πολιτική αυτοδικαίωσης και ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει το ψευδοκράτος.
Άρκεσαν 33 χρόνια, για να καταστεί πραγματικότητα ο εφιάλτης της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κυπριακού Ελληνισμού, και να παραβιασθούν τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, τα οποία ζητούσαν την άμεση ακύρωση της αποσχιστικής απόφασης. Και αντί η κυπριακή ηγεσία να διεκδικήσει αυτό που το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε, παραβιάζει η ίδια τα ψηφίσματα πάνω στα οποία, φραστικά, στηρίζει την επίλυση του Κυπριακού.
Ο Ραούφ Ντενκτάς ανακήρυξε ψευδοκράτος και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, και οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, το νομιμοποιούν. Χέρια ελληνικά επείγονται να υπογράψουν την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, από ένα παράνομο μόρφωμα σε ένα εκ των δύο κρατών, τα οποία θα απαρτίζουν τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Κύπρου».
Η διαπραγματευόμενη λύση δεν έχει κανένα άλλο νόημα και περιεχόμενο, εκτός από την αναγνώριση των τετελεσμένων της βίας και της κατοχής, και τη νομιμοποίηση τους με ελληνική υπογραφή.


Η «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» μετεξελίσσεται σε «τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος», αναγνωρίζεται με όλους τους θεσμούς και τις υπηρεσίες της, γίνεται αποδεκτή ως ένα εκ των ιδρυτικών μελών του νέου κυπριακού κράτους, αποκτά νομίμως έδαφος και κυριαρχία, δικαιούται να συνάπτει διεθνείς συμβάσεις, οι παράνομοι ηγέτες του αποκτούν ιδιότητα συμπροέδρων, και καθίσταται το δεύτερο τουρκικό κράτος στον κόσμο και το δόρυ της Τουρκίας στην περιοχή.


Παράλληλα, η Κυπριακή Δημοκρατία λαμβάνει θέση στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων που δημιουργήθηκε στα κατεχόμενα, επισήμως δικαιώνεται η θέση της Τουρκίας ότι αποτελεί εκλιπόν κράτος και ο κυπριακός Ελληνισμός υποβαθμίζεται σε κοινότητα.
Αλλά η τραγωδία δεν τελειώνει εδώ. Από εδώ ξεκινά νέος κύκλος δράματος για τον κυπριακό Ελληνισμό. Η Τουρκία επιστρέφει στην Κύπρο ως νόμιμος, πλέον, εταίρος, κηδεμόνας και επικυρίαρχος. Όχι ως παράνομος κατακτητής. Αλλά ως τροπαιούχος θριαμβευτής. Και επανερχόμενη ως νόμιμος επικυρίαρχος, βρίσκεται προ του τελικού στόχου της. Της τουρκοποίησης ολόκληρου του νησιού.
Αυτή θα είναι η κατάληξη της εφιαλτικής ιστορίας, η οποία ξεκίνησε το 1974 με την προδοσία, την τουρκική εισβολή, συνεχίστηκε με το σχέδιο Ανάν και καταλήγει στην επανέκδοσή του. Υπό τους παιάνες ενός νέου «Νενικήκαμεν», κάτω από ανήθικες, πολιτικά, ωραιοποιήσεις, τύπου «επανενώσαμε την πατρίδα», «απαλλαγήκαμε της κατοχής», «διώξαμε τον Αττίλα», «επανακτήσαμε απολεσθέντα εδάφη», «παραδώσαμε τη γη τους στους πρόσφυγες», συντελείται η νέα καταστροφή.
Περιγράφουμε ωμά τα πράγματα, σήμερα, αποφράδα ημέρα της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, και ενώ επίκειται η επίσημη και με ιστορική σφραγίδα επιβεβαίωση της αριστοτεχνικά σχεδιασμένης πολιτικής του Ραούφ Ντενκτάς και της Τουρκίας, και η πλήρης καταβύθιση της ανύπαρκτης, κωφής, τυφλής και ενδοτικής πολιτικής της ηγεσίας του Ελληνισμού...