Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού

Κατά πάσα πιθανότητα, σε λίγους μήνες ο κυπριακός Ελληνισμός να βρεθεί για δεύτερη φορά στη δυσάρεστη θέση να πει ΟΧΙ σε ένα απαράδεκτο σχέδιο λύσης, που θα του υποβάλει η πολιτική ηγεσία του.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη στήριξη των 2 μεγαλύτερων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ και τις ευλογίες των Αγγλοαμερικανών πατρώνων του, προχωρεί ολοταχώς στην ετοιμασία ενός νέου σχεδίου, το οποίο, όπως και το προηγούμενο, δεν θα διασκεδάζει καμία από τις βασικές ανησυχίες των Ελληνοκυπρίων, οι οποίες οδήγησαν στη συντριπτική απόρριψη του σχεδίου Ανάν τον Απρίλιο του 2004.

Παρόλο που αρκετές σημαντικές πτυχές της κυοφορούμενης λύσης ακόμη εκκρεμούν και πολλές άλλες πτυχές καλύπτονται με πέπλο συσκότισης, τα όσα έχουν εξαγγελθεί ως συμφωνηθέντα είναι αρκετά για να αποτρέψουν τους Ελληνοκύπριους από την υπερψήφιση της κυοφορούμενης λύσης. H κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ρατσιστικός διαχωρισμός του λαού βάσει θρησκεύματος, φυλής και εθνότητας, η αντιδημοκρατική εξίσωση του 82% με το 18%, η τυχοδιωκτική προσέγγιση στη λήψη όλων των σοβαρών αποφάσεων με την προσφυγή σε κληρώσεις, η εξάρτηση όλων των σημαντικών αποφάσεων του κυπριακού κράτους από την Τουρκία μέσω της συνιστώσας τουρκοκυπριακής πολιτείας, η σταδιακή αφομοίωση των ήδη μειοψηφούντων Τουρκοκυπρίων από τους ήδη πλειοψηφούντες εποίκους, η διατήρηση των προϋποθέσεων ελέγχου της βόρειας συνιστώσας πολιτείας από την Τουρκία μέσω της αναγνώρισης υφιστάμενων συμφωνιών του ψευδοκράτους αλλά και νέων που θα μπορούν να συναφθούν, οι περιορισμοί των βασικών ελευθεριών των πολιτών, το μικρό ποσοστό προσφύγων που θα επιστρέψουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση και οι σοβαροί περιορισμοί στην επιστροφή των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων στην Τουρκοπλειοψηφούσα βόρεια συνιστώσα πολιτεία είναι μερικά από τα σοβαρότερα.

Η απορριπτική τάση ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους προβλέπεται να ενταθεί σημαντικά όταν αποκαλυφθούν κάποια από τα υπό συσκότιση συμφωνηθέντα σημεία, που σταδιακά διαρρέουν στο λαό από αυτούς που έχουν μελετήσει τα έγγραφα στο Προεδρικό. Αναμένεται δε να κορυφωθεί όταν συμφωνηθούν και οι λοιπές σημαντικές πτυχές του προβλήματος όπως της κατάργησης των εγγυήσεων, της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων, της αποχώρησης των εποίκων, της επιστροφής των κατεχομένων εδαφών, της εκ περιτροπής προεδρίας, της νομισματικής ένωσης, του προσδιορισμού και της χρηματοδότησης του κόστους της λύσης, της ΑΟΖ και άλλων. Χωρίς να διαθέτουμε ή να διεκδικούμε προφητικές ικανότητες, προβλέπουμε ότι το υφιστάμενο λεκτικό χάσμα στα εναπομείναντα σημαντικά θέματα θα γεφυρωθεί με ευφάνταστα σχέδια (του τύπου κλήρωσης σε περίπτωση ισοψηφίας) όπως του καθορισμού μεταβατικής περιόδου για αποχώρηση των στρατευμάτων και των εποίκων, μεταβατικής περιόδου για υιοθέτηση του ευρώ καθώς και δημιουργία τρίτης ζώνης υπό ομοσπονδιακή διοίκηση.

Εύλογα διερωτάται κανείς γιατί η ελληνοκυπριακή πολιτική ηγεσία σέρνει εκ νέου τον λαό στην απόρριψη ενός σχεδίου; Γιατί δεν σέβεται την απόφαση του λαού του 2004; Γιατί ενισχύει την Τουρκία δίνοντάς της την ευκαιρία να επιρρίψει ξανά την ευθύνη για το ναυάγιο στην ελληνοκυπριακή πλευρά; Γιατί αναλώνει πολύτιμο χρόνο, φαιά ουσία και χρήμα συνομιλώντας για κάτι το οποίο είναι εκ προοιμίου απορριπτέο; Μήπως δεν αντιλαμβάνεται τις πεποιθήσεις του λαού; Ή μήπως τις αντιλαμβάνεται αλλά δεν τις υπολογίζει γιατί εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα;

Το βέβαιο είναι ότι χάσαμε 42 πολύτιμα χρόνια ακολουθώντας ένα δρόμο που οδηγούσε εκ προοιμίου σε αδιέξοδο. Λόγω εσφαλμένης διάγνωσης της τουρκικής στρατηγικής, αναλωθήκαμε σε ατέρμονες άκαρπες συνομιλίες, επιτρέποντας στην Τουρκία να απο-ενοχοποιηθεί, να εδραιώσει τα τετελεσμένα της κατοχής και να προσαρτήσει τα κατεχόμενα.

Παρόλα τα ξεκάθαρα τεκμήρια της τουρκικής στρατηγικής, όπως η καθημερινή ρητορική της τουρκικής ηγεσίας, το δόγμα Νταβούτογλου, η διαρροή των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ του 1956 και Ισμαήλ Τανσού του 1958 και τα πολλά αποχαρακτηρισμένα ιστορικά έγγραφα των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και Αγγλίας, η ελληνοκυπριακή ηγεσία τα αγνόησε και συνέχισε στον δρόμο που επέλεξε πριν από 42 χρόνια, όταν τα δεδομένα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, κομματικές τοποθετήσεις και προσωπικά συμφέροντα και δεν μπορεί να σκεφτεί και να δράσει ελεύθερα. Έκανε λάβαρο τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Κάποιοι προσπάθησαν να την ωραιοποιήσουν προσθέτοντας σε αυτήν την ουρά του ορθού περιεχομένου. Κάποιοι άλλοι, φοβούνται να την αποκηρύξουν και αναμασούν τα λόγια τους φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και το mea culpa.

Ο χρόνος δεν μας παίρνει άλλο. Ο καθένας πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του με θάρρος και παρρησία. Ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι ο έλεγχος ολόκληρης της Κύπρου. Η διχοτόμηση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Η Τουρκία θέλει να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία για να εξοντώσει τον μέγιστο συντελεστή ισχύος της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Θέλει να ιδρύσει ένα νέο κράτος, το οποίο να ελέγχει μέσω του προτεκτοράτου της στο βορρά.

Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε λύση δεν διαφυλάττει την διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αποκόπτει τον ομφάλιο λώρο της Τουρκίας με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, δεν απομακρύνει τους Τούρκους εποίκους και τα κατοχικά στρατεύματα και δεν αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις βασικές ελευθερίες, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις δημοκρατικές αξίες, δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από τους Ελληνοκυπρίους. Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν ανταποκρίνεται σε αυτές τις προδιαγραφές και, ως εκ τούτου, πρέπει να εγκαταλειφθεί.

Η ελληνοκυπριακή κοινότητα πρέπει να προσηλωθεί στην προάσπιση και θωράκιση της Κυπριακής Δημοκρατίας με στρατηγικές περιφερειακές συνεργασίες, την επανατοποθέτηση του Κυπριακού ως προβλήματος εισβολής, κατοχής και εποικισμού, την καταγγελία της Τουρκίας στα διεθνή σώματα, την προώθηση του ενεργειακού της προγράμματος και την εξυγίανση του πολιτικού της συστήματος. Πρέπει να επαναπροσδιορίσει την αντιμετώπιση των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι θα πρέπει να κληθούν να επιλέξουν μεταξύ της κυπριακής ευρωπαϊκής ταυτότητάς τους που τους κατοχυρώνει ίσα δικαιώματα με όλους τους Ευρωπαίους πολίτες ή της υποτέλειάς τους στη νεο-οθωμανική Τουρκία ως μειονότητα απέναντι στην πλειοψηφία των Τούρκων εποίκων.

ΑΘΩΣ ΚΟΙΡΑΝΙΔΗΣ
Πρόεδρος ΠΝΟΗΣ ΛΑΟΥ