Ορθώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προβαίνει σε διαβήματα σε ξένους ηγέτες και οργανισμούς, ενημερώνοντάς τους για το αδιέξοδο το οποίο έχει προκύψει στο Κυπριακό. Αλλά να κρατά μικρό καλάθι. Από όλες τις ανακοινώσεις ξένων κυβερνήσεων και τις δηλώσεις ξένων ηγετών, δεν ακούστηκε ούτε μία καταγγελία εναντίον της Τουρκίας, η οποία προκάλεσε το αδιέξοδο. Το μόνο που συστήνουν Ηνωμένες Πολιτείες, Βρετανία, Ρωσία, Ηνωμένα Έθνη, Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλοι είναι η επιστροφή στον διάλογο. Προκειμένου να μη δημιουργηθεί ακόμη ένας μικρός πονοκέφαλος, στα μεγάλα καρκινώματα τα οποία απασχολούν τους μεγάλους...
Ουσιαστικά, αυτό που μας συστήνουν οι διάφοροι εταίροι και δήθεν φίλοι μας είναι στην απλοϊκή γλώσσα: «Να βάλετε όλοι νερό στο κρασί σας και να επιστρέψετε εκεί απ' όπου φύγατε, για να συνεχίσετε να διαπραγματεύεστε. Συνεχίστε τις συνομιλίες, ακόμη και αν χρειαστεί να σπαταλήσετε άλλη πενταετία διαλόγου, αλλά να έχουμε όλοι εμείς την κεφαλή μας ήσυχη και χωρίς περιττούς πονοκεφάλους».
Αλλά, δεν τους αδικούμε στο βάθος. Αφού η κυπριακή ηγεσία θέλει αυτή τη διαδικασία, αφού η κυπριακή ηγεσία δεν θέλει επίρριψη ευθυνών στην Τουρκία, γιατί οι ξένοι να παρέμβουν και να πιέσουν ή να καταγγείλουν την Τουρκία; Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σαφώς το έχει τονίσει: «Δεν θέλουμε να εμπλακούμε σε παιγνίδι επίρριψης ευθυνών». Αλλά η Τουρκία έχει ήδη εμπλακεί. Και ο στόχος της είναι να επιρρίψει ευθύνες στην ελληνοκυπριακή πλευρά, να θολώσει τα νερά, να αποφύγει επίρριψη ευθυνών εις βάρος της και να προκαλέσει, αργότερα, κατάρρευση του διαλόγου, με ευθύνη της δικής μας πλευράς.
Αλλά αφού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Δημοκρατικός Συναγερμός και το ΑΚΕΛ, με αυτή την τακτική, επιτρέπουν στην Τουρκία να αλωνίζει ανενόχλητη και την ίδια στιγμή να διευκολύνουν υποβολή προτάσεων επανάληψης του διαλόγου κάτω από συνθήκες που θα είναι εις βάρος του αδύνατου μέρους, γιατί να μην παίζεται το παιγνίδι στα μέτρα της Τουρκίας;
Η ευφυής τουρκική διπλωματία έχει επιτύχει να ανατρέψει όλα τα γεγονότα. Ενώ εξ υπαιτιότητός της επήλθε αδιέξοδο, όχι μόνο έχει αποφύγει επίρριψη ευθυνών από τον διεθνή παράγοντα, αλλά προσδοκεί τώρα σε παρεμβάσεις οι οποίες θα διευκολύνουν τον στόχο της, και θα της επιτρέπουν να αποκομίσει και κέρδη.
Επαναλαμβάνεται ό,τι έγινε και στην περίπτωση της εισβολής του «Μπαρμπαρός». Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έφυγε από τις συνομιλίες, ζήτησε από τον διεθνή παράγοντα να παρέμβει, ουδείς κατήγγειλε την Τουρκία για την εισβολή της, και στο τέλος η Τουρκία έλαβε και ως αντάλλαγμα της αποχώρησης του «Μπαρμπαρός» τη μη διεξαγωγή, από την κυπριακή κυβέρνηση, γεωτρήσεων στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Δεν θα διαφέρει και πολύ, όπως στην περίπτωση που προαναφέραμε, η κατάληξη και της περιπέτειας στα ελβετικά βουνά.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης θα υποχρεωθεί να επιστρέψει στις συνομιλίες υπό όρους και κάτω από προϋποθέσεις που θα θέσουν οι Τούρκοι. Χωρίς καμία απόδειξη αλλαγής της τουρκικής ακραίας στάσης. Και οι συνθήκες και οι προοπτικές για την ελληνοκυπριακή πλευρά θα είναι ακόμη περισσότερο ζοφερές.
Η κατάληξη της διαδικασίας θα είναι η ίδια με τις προοπτικές που είχε από την ημέρα που ξεκίνησε: Είτε τουρκική λύση, είτε επικίνδυνο αδιέξοδο...
