Πόσες φορές ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, επανερχόμενος από συνομιλίες με τον κατοχικό ηγέτη, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι "έκλεισαν" τα κεφάλαια εσωτερικής διακυβέρνησης, οικονομίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης; Πάντοτε αυτό μας έλεγε. Τώρα ακούμε ότι, στο Μον Πελεράν, τα θέματα αυτά θα συζητηθούν εκ νέου. Πότε ήταν σωστός ο Πρόεδρος; Όταν δήλωνε πως τα κεφάλαια αυτά "κλειδώθηκαν", ή σήμερα που τα ξανανοίγει;
Είχαμε υπενθυμίσει ότι τα κριτήρια για το εδαφικό είναι συμφωνημένα από το 1977. Περιέχονται στη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς. Και τα κριτήρια καθορίστηκαν τότε, στα εξής τρία: Οικονομική βιωσιμότητα, παραγωγικότητα και ιδιοκτησία.
Συζητήθηκαν έκτοτε σε όλους τους γύρους συνομιλιών, οι οποίοι διεξήχθησαν. Γιατί επανασυζητούνται σήμερα; Και γιατί λέγεται ότι για πρώτη φορά θα συζητηθούν; Κουβέντα να γίνεται; Ή για να προσφερθεί ευκαιρία στην τουρκική πλευρά να υπαναχωρήσει και να εξεύρει νέες αιτιολογίες για να τα ανατρέψει; Αυτός ο "διάλογος", δεν είναι διάλογος. Είναι άρπα-κόλλα. Όλα όσα ανακοινώνει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ότι συμφωνήθηκαν, παραμένουν ανοικτά, ή τα ερμηνεύει διαφορετικά ο Μουσταφά Ακιντζί. Τελικά δεν πρόκειται να βγει καθαρή λύση από αυτήν τη διαδικασία. Θα βγει ένα κοινό ανακοινωθέν, ατελές, πλήρες αμφισημιών και διαφορετικών ερμηνειών, εφαλτήριο για σύντομη ανατροπή της λύσης. Η "λύση" θα γκρεμισθεί μέσα από πέλαγος πολιτικών και νομικών συγκρούσεων και πλήθος υπαναχωρήσεων της Τουρκίας.
Οι έποικοι δεν θα φύγουν, τα τουρκικά στρατεύματα δεν θα αποχωρήσουν, και όσοι Ελληνοκύπριοι τολμήσουν να επιστρέψουν στην υπό τουρκική διοίκηση περιοχή, θα καταστούν οι νέοι, μετά τη λύση, εγκλωβισμένοι. Θα υποχρεώνονται τα παιδιά τους να φοιτούν σε τουρκικά σχολεία, να μαθαίνουν και να μιλούν Τουρκικά (δήλωση Ακιντζί), θα υπόκεινται σε ανελεύθερους, αντιδημοκρατικούς και ρατσιστικούς νόμους του τουρκοκυπριακού κράτους.
Περικυκλωμένοι από Τούρκους εποίκους και Αττίλες. Νέοι Κούρδοι μέσα σε νέο τουρκικό κράτος. Με αποτέλεσμα να υποχρεώνονται να φεύγουν προς τις -προσωρινά- ελληνικές περιοχές... Τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών σαφώς διαλαμβάνουν για άμεση και πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων. Ο Νίκος Αναστασιάδης τα παραβίασε και αποδέχθηκε όπως παραμείνει το 25% και μετά τη λύση. Πώς η Κυβέρνηση διακηρύσσει σεβασμό στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας όταν τα παραβιάζει η ίδια; Και αφού η ελληνοκυπριακή πλευρά καταπατεί τα ψηφίσματα, γιατί να τα σεβασθεί η Τουρκία; Τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας απαιτούσαν, εδώ και χρόνια, την άμεση επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της. Ο Νίκος Αναστασιάδης παραβίασε και αυτό το ψήφισμα. Και δέχεται όπως συζητηθεί θέμα περίκλειστης πόλης, σε συνάρτηση με το εδαφικό. Και μας λέει ότι "συζητείται" η επιστροφή από την πρώτη μέρα της λύσης. "Συζητείται" ακόμη. Δεν αποφασίστηκε. Βρίσκεται στο "χάσε-δεφτέρι" του Ερντογάν... Ποιος θα υποχρεώσει τα τουρκικά στρατεύματα να αποχωρήσουν; Ποιος θα διώξει τους εποίκους; Ποιος θα υποχρεώσει τους Τούρκους να επιστρέψουν την Αμμόχωστο; Κανένας. Ο Πρόεδρος δέχθηκε τα πάντα, χωρίς προηγουμένως να διασφαλίσει τη βέβαιη εφαρμογή τους. Μας "καθησύχασε" στη διακαναλική συνέντευξή του, ότι τον ρόλο επιβολής της τάξης θα αναλάβει ενισχυμένη Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών. Τώρα σωθήκαμε! Θα πολεμήσει με την Τουρκία η ΟΥΝΦΙΚΥΠ; Εδώ και τόσα χρόνια δεν μπορεί να διασφαλίσει την επαναφορά του στάτους κβο στα Στροβίλια. Θα παρέμβει το Συμβούλιο Ασφαλείας; Εδώ έχουμε βέβαιο το βέτο των Αγγλοαμερικανών. Θα υπάρξει προσφυγή στον ΟΗΕ, μας είπε ο Πρόεδρος. Και θα στείλει ο ΟΗΕ στρατό να επιβάλει την τάξη; Πάμε στο άγνωστο, χωρίς καμία ελπίδα. Λύση άρπα κόλλα θα έχουμε. Λύση συμφοράς...
