Από το 1956, η Τουρκία θέτει ενώπιον της ηγεσίας του κυπριακού Ελληνισμού ολόκληρο το σχέδιο διχοτόμησης, κατάληψης και τουρκοποίησης της Κύπρου. Οι Τούρκοι ηγέτες μεθοδεύουν και υλοποιούν σταδιακά, με υπομονή και διπλωματική μαεστρία, τη σταδιακή και πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου. Επί 42 χρόνια, η ηγεσία του κυπριακού Ελληνισμού, με την όλη συμπεριφορά και τις πολιτικές που επιλέγει, διευκολύνει την υλοποίηση των τουρκικών στόχων. Σήμερα, η πολιτική της κυπριακής ηγεσίας πού έχει καταλήξει; 1. Να κινδυνεύει η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. 2. Το 18% του πληθυσμού να εξισούται με το 82%. 3. Να συζητείται ως λύση η τουρκοποίηση. Πότε και υπό ποίες τοπικές και διεθνείς συγκυρίες επιχειρείται λύση του εθνικού προβλήματος; Ιδού: Η Τουρκία είναι πανίσχυρη. Στρατεύματά της βρίσκονται στη Συρία και στο Ιράκ. Πύραυλοί της καταρρίπτουν ρωσικό αεροπλάνο και η Ρωσία γονυπετής εκλιπαρεί επανασύνδεση σχέσεων. Η Ευρώπη υποκλίνεται προ του θρόνου του σουλτάνου και τον ικετεύει να συναινέσει στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Τα κέντρα αποφάσεων των ΗΠΑ συνεχίζουν να τη θεωρούν ως τον σημαντικότερο στρατηγικό εταίρο-χωροφύλακα στην περιοχή. Η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης και οι ΗΠΑ κουνούν αδιάφορα τους ώμους. Ο Ερντογάν δηλώνει πως τα νησιά του Αιγαίου είναι τουρκικά. Στη Θράκη προετοιμάζει κυπροποίηση. Και οι Τούρκοι ηγέτες δηλώνουν με πρωτοφανή αλαζονεία πως τίποτε δεν θα γίνεται πλέον στον κόσμο, χωρίς να το γνωρίζει και να το εγκρίνει η Τουρκία. Ποία είναι η κατάσταση του ελληνικού "μετώπου"; Η Ελλάδα είναι βυθισμένη στην οικονομική κρίση και στην απειλούμενη χρεοκοπία. Η Κύπρος δεν έχει ούτε έναν στρατηγικό σύμμαχο. Είναι στρατιωτικά ανοχύρωτη και οικονομικά χρεοκοπημένη. Και οι πολιτικές παρατάξεις, διαχειρίζονται το εθνικό θέμα παραδομένες σε ένα δόγμα εξημέρωσης του θηρίου και αφελούς κατήχησης του Ερντογάν, πως η λύση του Κυπριακού θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Τουρκίας.
Ωσάν ο Ερντογάν να μη γνωρίζει καλύτερα από τους μίζερους κατηχητές, ποία είναι, και πώς εξυπηρετούνται καλύτερα, τα συμφέροντα της Τουρκίας. Ο κυπριακός Ελληνισμός ζει μέσα σε ένα κλίμα καταστροφικού "ρεαλισμού" παράδοσης και υποταγής, το οποίο καλλιεργεί σκοπίμως και ενσυνειδήτως η ηγεσία του. Καλλιεργείται ο αφελληνισμός και εμπεδώνεται η τουρκολαγνεία. Ζητείται αποκοπή του ομφαλίου λώρου με την Ελλάδα, επιβάλλεται η "κυπριακή συνείδηση", κυριαρχεί η προπαγάνδα πως με την τουρκοποίηση η Κύπρος θα μετατραπεί σε Γη της Επαγγελίας, πως θα καταστεί το Χονγκ Κονγκ της Μεσογείου, πως θα ανοίξει η αχανής τουρκική αγορά στο ελληνοκυπριακό κεφάλαιο. Την ώρα που παραχωρείται στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος δικαίωμα σύναψης διεθνών συμφωνιών στον τομέα του εμπορίου και των επενδύσεων! Ο προσωρινός κυβερνήτης αυτής της χώρας, ο οποίος θα μεταλλαχθεί σε Πρόεδρο της κυπριακής συνομοσπονδίας, έχει συγχύσει την πολιτική τόλμη με την πολιτική δειλία. Παρακάθηται σε δείπνο με τον ηγέτη του αποσχισθέντος τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και αδυνατεί να διασφαλίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Προετοιμάζεται για την τελευταία πράξη της τραγωδίας. Προβάρει το νέο "νενικήκαμεν". Και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης ετοιμάζονται να παραστούν στην αυλαία. Βαυκαλιζόμενοι πως θα αποτρέψουν την τραγωδία. Κούνια που τους κούναγε... Τρεις οι εναλλακτικές διέξοδοι αποφυγής της τραγωδίας: 1. Να παραιτηθεί ο κυβερνήτης. 2. Να θέσει ενώπιον του λαού αίτημα έγκρισης ή απόρριψης της πολιτικής του. 3. Να φωτισθεί ο νους του την τελευταία στιγμή και να εγκαταλείψει την πορεία καταστροφής. Διαφορετικά, ο Νίκος Αναστασιάδης δεν θα καταστεί, απλώς, ο Μοιραίος ηγέτης, αλλά ο Καταστροφέας του κυπριακού Ελληνισμού...
