Το deja vu της Αιώνιας Πόλης

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ 2015 ΚΑΙ 95 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΤΟΥ 2016
Η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και δημογραφική αλλοίωση της Ευρώπης, η αδυναμία φύλαξης των συνόρων, η πνευματική εξασθένιση και η πολιτική διαφθορά, θυμίζει την εποχή κατάρρευσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Επιχειρώντας κανείς μιαν αναδρομή στην αρχαία ιστορία της Ευρώπης, και συγκεκριμένα την περίοδο της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εντοπίζει πως μια από τις βασικότερες αιτίες της κατάρρευσης της πάλαι ποτέ ισχυρής Pax Romana ήταν ακριβώς ο κατακλυσμός πανταχόθεν από μεγάλα μεταναστευτικά κύματα
Σήμερα, όπως προειδοποίησε πρόσφατα ο Ολλανδός Πρωθυπουργός, αν η ΕΕ δεν ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της και σταματήσει τη «μαζική εισροή» προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, κινδυνεύει να υποστεί την ίδια τύχη με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία
Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης αναφέρει πως κάθε μέρα φθάνουν, κατά μέσον όρο, στην Ευρώπη μέσω θαλάσσης 2.000 μετανάστες
Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού, μέσα στο 2015 περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν φτάσει στην Ευρώπη, δημιουργώντας πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα στις χώρες τις πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα, από το έδαφος της οποίας πέρασαν, διαμέσου Τουρκίας, 88 χιλιάδες ψυχές
Ο πολιτισμός φτάνει συνήθως σε ένα στάδιο ωρίμανσης, κατά το οποίο όχι μόνο δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά κατά ένα φαινομενικά ακατανόητο τρόπο λατρεύει τον ίδιο τον εχθρό του, δήλωσε ο Νομπελίστας Ιμρέ Κερτέζ
Μια από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δυτικός Πολιτισμός, και ιδιαίτερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί αδιαμφισβήτητα η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και των προσφυγικών ροών. Αν και το μεταναστευτικό φαινόμενο δεν είναι πρόσφατο, εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, το όλο ζήτημα άρχισε παίρνει τρομακτικές διαστάσεις, σε σημείο που απειλεί με κατάρρευση πλέον το ίδιο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιχειρώντας κανείς μιαν αναδρομή στην αρχαία ιστορία της Ευρώπης, και συγκεκριμένα την περίοδο της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εντοπίζει πως μια από τις βασικότερες αιτίες της κατάρρευσης της πάλαι ποτέ ισχυρής Pax Romana ήταν ακριβώς ο κατακλυσμός πανταχόθεν από μεγάλα μεταναστευτικά κύματα.

Οι Βάρβαροι, οι Ούννοι του Αττίλα, οι Γότθοι (Οστρογότθοι-Βησιγότθοι), οι Μογγόλοι, οι Βουργουνδοί και οι Βάνδαλοι, βρήκαν την ευκαιρία να εισβάλουν και τελικά να αλώσουν τη μέχρι τον 4ο αιώνα παρακμάζουσα Ρώμη, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της να διαφυλάξει την ασφάλεια των συνόρων της. Οι συνειρμοί και οι αντιστοιχίες του ιστορικού αυτού γεγονότος με τη σημερινή κατάσταση είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς.
Διάβρωση συνόρων
Ιστορικά μιλώντας, γύρω στο 300 μ.Χ. περίπου, η Ρώμη αντιμετώπιζε μια πλειάδα προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας φύλαξης των απομακρυσμένων συνόρων, τις επαναλαμβανόμενες νομισματικές κρίσεις, την πνευματική πενία και την ηθική κατάπτωση. Ωστόσο, το βασικό πλήγμα εναντίον της Αυτοκρατορίας προκλήθηκε, κατά κύριο λόγο, από τη μαζική μετανάστευση-εισβολή των Ούννων στα τέλη του τέταρτου αιώνα. Όταν οι έφιπποι Ούννοι τοξότες, με αρχηγό τον Αττίλα(!), εισέβαλαν μέσω της βόρειας Ευρώπης, οδήγησαν πολλές γερμανικές φυλές στα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Οι Ρωμαίοι επέτρεψαν απρόθυμα στα μέλη της φυλής των Βησιγότθων, τους οποίους μεταχειρίστηκαν με σκληρότητα, να περάσουν νότια του Δούναβη, με σκοπό να τους χρησιμοποιήσουν προς όφελος της ασφάλειας της ρωμαϊκής επικράτειας. Η Ρώμη τότε επέλεξε να αφήσει μισό εκατομμύριο «βαρβάρους» να εισβάλουν στην επικράτειά της, ευελπιστώντας να τους χρησιμοποιήσει όχι μόνο ως στρατιώτες, αλλά και ως εργάτες. Η μέχρι τώρα στάση της Γερμανίας στο προσφυγικό αποδεικνύει ότι το ίδιο σκεπτικό ακολουθείται πιστά και στην εποχή μας.
Εχθρός εντός των πυλών
Η κτηνώδης, πολλές φορές, συμπεριφορά των Ρωμαίων εναντίων των Γότθων, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πλέον ενός επικίνδυνου εχθρού εντός των πυλών του ρωμαϊκού κράτους. Όταν η καταπίεση αυξήθηκε, οι Γότθοι ξεσηκώθηκαν και επαναστάτησαν, με αποκορύφωμα τη Μάχη της Αδριανούπολης το 378 μ.Χ., η οποία αποτέλεσε και τη ληξιαρχική πράξη της Αυτοκρατορίας. Σοκαρισμένοι οι Ρωμαίοι διαπραγματεύτηκαν μια σαθρή ειρήνη με τους βαρβάρους, αλλά η εκεχειρία κατέρρευσε το 410, όταν ο Γότθος βασιλιάς Αλάριχος κινήθηκε δυτικά και λεηλάτησε τη Ρώμη.

Με τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πλέον αποδυναμωμένη, οι γερμανικές φυλές, όπως οι Βάνδαλοι και οι Σάξονες, ήταν σε θέση κινηθούν, ως μετανάστες, κατά μήκος των συνόρων της και να καταλάβουν τη Βρετανία, την Ισπανία και τη Βόρεια Αφρική. Χαρακτηριστική αποτύπωση της κατάσταση της εποχής παραθέτει ο ιστορικός Ορόσιος: «Οι Γερμανοί, αφού διέσχισαν τις Άλπεις, τη Ραιτία και όλη την Ιταλία, έφθασαν κιόλας μπροστά στη Ραβέννα. Οι Αλαμαννοί οργώνουν τη Γαλατία και φθάνουν ακόμη και στην Ιταλία. Η Ελλάδα, η Μακεδονία, ο Πόντος και η Μικρά Ασία αφανίζονται από τον κατακλυσμό των Γότθων. Η Δακία πέρα από τον Δούναβη χάθηκε για πάντα. Οι Κουάδοι και οι Σαρμάτες καταστρέφουν την Παννονία. Οι Γερμανοί κατακτούν την εξαντλημένη Ισπανία».
Θρησκευτικές διαφορές
Πέραν από τις όποιες κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις της μετανάστευσης στην επικράτεια της Ρώμης, και ειδικά της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (το μετέπειτα επονομαζόμενο Βυζάντιο), η σύγκρουση εξελίχθηκε και σε θρησκευτικό επίπεδο. Ουδέποτε οι Γότθοι ασπάστηκαν την ορθόδοξη εκδοχή του Χριστιανισμού, την οποία υιοθέτησε ως επίσης θρησκεία του κράτους ο Μέγας Κωνσταντίνος, αλλά ασπάσθηκαν την αίρεση του Αρειανισμού, ακόμα και μετά την οριστική του καταδίκη. Λίγο μετά την εγκατάστασή τους (Γότθοι) σε διάφορες περιοχές χωρίς άδεια, ξέσπασαν σφοδρές δογματικές έριδες, που κλόνισαν την εσωτερική συνοχή του Κράτους.

Από την άλλη, οι Βάνδαλοι προέβησαν ακόμα και σε διώξεις των Ορθοδόξων. Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η θρησκευτική πολιτική των Βησιγότθων βασιλέων υπήρξε πολύ πιο ήπια, ενώ ο Θεοδώριχος (βασιλιάς των Βησιγότθων) εφάρμοσε μια πολιτική θρησκευτικής ανοχής, συνάπτοντας αγαστές σχέσεις με την Εκκλησία της Ρώμης. Εντούτοις, η δογματική αντίθεση δηλητηρίασε δραστικά τις σχέσεις της Ρωμαϊκής Εκκλησίας με τους Γερμανούς. Κατά παρόμοιο τρόπο σήμερα, οι λαθρομετανάστες, οι περισσότεροι από τους οποίους ασπάζονται το Ισλάμ, αρχίζουν με το πέρασμα του χρόνου να διεκδικούν όλο και περισσότερα θρησκευτικά δικαιώματα, διαβρώνοντας εν μέρει τον χριστιανικό χαρακτήρα της Ευρώπης. Η ριζοσπαστικοποίηση του Ισλάμ έχει ήδη εμφανίσει το φρικιαστικό πρόσωπό της εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, με τρομοκρατικές επιθέσεις και αναταραχές.
Στοιχεία που συγκλονίζουν
Σήμερα, όπως ορθά προειδοποίησε πρόσφατα ο Ολλανδός Πρωθυπουργός, αν η ΕΕ αν δεν ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων της και σταματήσει τη «μαζική εισροή» προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, κινδυνεύει να υποστεί την ίδια τύχη με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης αναφέρει πως κάθε μέρα φθάνουν κατά μέσο όρο στην Ευρώπη μέσω θαλάσσης 2.000 μετανάστες. Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού, μέσα στο 2015 περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι έχουν φτάσει στην Ευρώπη, δημιουργώντας πολλαπλά εσωτερικά προβλήματα στις χώρες της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα, από το έδαφος της οποίας πέρασαν, διαμέσου Τουρκίας, 88 χιλιάδες ψυχές.

Ήδη από τις αρχές του 2016 περισσότεροι από 95 χιλιάδες πρόσφυγες διείσδυσαν στη Γηραιά Ήπειρο. Το τελευταίο διάστημα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, σχεδόν η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, ο ίδιος ο Πάπας, οι ΜΚΟ, τα Ηνωμένα Έθνη και σύσσωμες οι δυτικές κοινωνίες βρίσκονται στο ίδιο πολιτικό χαράκωμα, διακηρύσσοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να καλωσορίσει 20 εκατομμύρια πρόσφυγες, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον των ευρωπαϊκών εθνών και της Χριστιανοσύνης.
Αυτοκτονικός φιλελευθερισμός
Στο νέο του βιβλίο «Το τελευταίο καταφύγιο», o επιζών του Ολοκαυτώματος και βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Ιμρέ Κερτέζ άσκησε δριμεία κριτική, στην προσπάθεια αντικατάστασης του ευρωπαϊκού πολιτισμού με τη μαζική μετανάστευση. «Η Ευρώπη σύντομα θα πέσει, εξαιτίας του φιλελευθερισμού της, ο οποίος έχει αποδειχθεί παιδαριώδης και αυτοκτονικός. Η Ευρώπη δημιούργησε τον Χίτλερ, και μετά τον Χίτλερ στέκεται σαν μια ήπειρος χωρίς επιχειρήματα: οι πόρτες είναι ανοικτές για το Ισλάμ, κανείς πλέον δεν τολμάει να συζητήσει για τη φυλή και τη θρησκεία, ενώ την ίδια στιγμή το Ισλάμ γνωρίζει μόνο τη γλώσσα του μίσους εναντίον όλων των ξένων φυλών και των θρησκειών», σημειώνει ο Κερτέζ, προσθέτοντας πως ο πολιτισμός φτάνει συνήθως σε ένα στάδιο ωρίμανσης, κατά το οποίο όχι μόνο δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά κατά ένα φαινομενικά ακατανόητο τρόπο, λατρεύει τον ίδιο τον εχθρό του».
Στο ίδιο έργο θεατές
Αυτό για το οποίο γινόμαστε μάρτυρες σήμερα στην Ευρώπη είναι ένα τρομακτικό deja vu της ιστορίας της πτώσης της αρχαίας Ρώμης. Οι ορθολογιστές Βολταίρος και Γίββωνας απέδωσαν την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην ηττοπάθεια, εμπνευσμένη από τον Χριστιανισμό. Κάτι παρόμοιο παρουσιάζεται και σήμερα, με την ύπουλη εισβολή του πνευματικού ρεύματος της Νέας Εποχής. Άλλοι αναλυτές, για να δικαιολογήσουν την πτώση, κατέφυγαν στη διοικητική σκλήρυνση των Ρωμαίων, τη διαφθορά των πολιτικών, την ασυδοσία των χρηματιστών και τη συνενοχή με τους εισβολείς.

Ένας Γάλλος ιστορικός, ο Μισέλ Ντε Γκεγκέρ, στο πρόσφατο ογκώδες βιβλίο του «Οι τελευταίες ημέρες», εξήγησε ότι η αιτία της πτώσης της αυτοκρατορίας ήταν η δημογραφική κατάρρευση, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά το επιχείρημα του άλλου Γάλλου καθηγητή της Σορβόννης, του Πιέρ Σονύ, ο οποίος στο βιβλίο του «Ένα μέλλον χωρίς μέλλον» ανέλυσε τη δημογραφική κατάρρευση της αυτοκρατορίας και τη μετάβαση από τα 60 εκατομμύρια κατοίκους κατά τη στιγμή του αυτοκράτορα Αυγούστου σε 25-30 εκατομμύρια. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πρόσφατο άρθρο του στο «Der Spiegel», θεωρεί ως «εύλογη» την ιδέα χρησιμοποίησης των μεταναστών για την επίλυση των δημογραφικών προβλημάτων της Γερμανίας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημογραφικά στοιχεία του εμπειρογνώμονα Herwig Birg, η Γερμανία χρειάζεται 2 εκατομμύρια μετανάστες τον χρόνο για να αποφευχθεί η κατάρρευση, αφού ο πληθυσμός της αναμένεται να μειωθεί κατά 19 τοις εκατόν από το 2060.
Αλλαγή πορείας
Εν κατακλείδι, όπως η Ρώμη βρισκόταν τον 4ο αιώνα μ.Χ. σε παρακμή, έτσι και η απώλεια της παγκόσμιας ηγεμονίας εκ μέρους των ΗΠΑ σήμερα δημιουργεί αναπόφευκτα ένα καινό ισχύος με πολλαπλές επιπτώσεις. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη επέκταση της γραφειοκρατίας, τον εγωιστικό τρόπο διακυβέρνησης των κρατών της Δύσης, μαζί με τις αυξανόμενες θρησκευτικές συγκρούσεις, συναποτελούν μια σταθερή προειδοποίηση, ότι η σημερινή Ευρώπη βαδίζει στο ίδιο καταστροφικό μονοπάτι με την Αρχαία Ρώμη.

Απομένει μόνο να δούμε αν υπάρχουν πλέον περιθώρια αντίστασης και χάραξης μιας διαφορετικής πορείας, προκειμένου η Ευρώπη θα διασώσει την πολιτιστική της κληρονομιά, το γόητρο και την κοινή της ιστορία. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, απαιτείται μια συλλογική, συντονισμένη, αποτρεπτική προσπάθεια από τους λαούς της Δύσης, ούτως ώστε να επιλύσουν το πρόβλημα της μετανάστευσης στον πυρήνα του, που είναι φυσικά η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης μέσα στις ίδιες τις χώρες, από τις οποίες ξεκινούν τα καραβάνια των μεταναστών.