ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΧΗΡΕΙΑΣ ΣΤΟ «μηδέν» ξαναβρίσκεται, μετά από οκτώ χρόνια διαβουλεύσεων, το θέμα της παραχώρησης σύνταξης χηρείας και στους άνδρες, προκειμένου να εξαλειφθεί η δυσμενής διάκριση που υφίσταται εδώ και πολλά χρόνια, αλλά και η ρύθμιση της καταβολής σύνταξης χηρείας στις περιπτώσεις που ο ή η σύζυγος που έχει αποβιώσει είχε συνάψει δύο ή περισσότερους γάμους. Όπως ενημέρωσε χθες την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εργασίας η εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας, αναφορικά με την περίπτωση καταβολής σύνταξης χηρείας στις περιπτώσεις που ο ή η σύζυγος που έχει αποβιώσει είχε συνάψει δύο ή περισσότερους γάμους, η σύνταξη θεωρείται περιουσιακό στοιχείο και θα πρέπει ο καταμερισμός της να γίνεται στο Δικαστήριο, κατά τη ρύθμιση των περιουσιακών στοιχείων των τέως συζύγων. Η βουλευτής του ΔΗΣΥ Μαρία Κυριακού τόνισε, από πλευράς της ότι το θέμα του καταμερισμού της σύνταξης χηρείας είναι ανοικτό ενώπιον της Βουλής από το 2009. Πρόσθεσε πως το καθεστώς που ισχύει σήμερα, με την τελευταία σύζυγο να απολαμβάνει καθ' ολοκληρίαν τη σύνταξη χηρείας, ακόμα και στις περιπτώσεις που ο γάμος με τον τεθνεώτα ήταν μικρής διάρκειας, δημιουργεί αδικία σε βάρος τής ή των προηγούμενων συζύγων, που είχαν μεγαλύτερης διάρκειας συμβίωση με τον τεθνεώτα. Η κ. Κυριακού είπε ότι μπορούμε να ακολουθήσουμε τα παραδείγματα άλλων κρατών στην Ευρώπη που έχουν ρυθμίσει το θέμα, ώστε να μην αφήνεται μεγάλο μέρος του πληθυσμού αβοήθητο και να μη λαμβάνει κανένα μερίδιο της σύνταξης. Στο τραπέζι όλα τα σενάρια Όσον αφορά το θέμα με τις συντάξεις χηρείας προς τους άρρενες, τέθηκαν στο τραπέζι της συζήτησης τα διάφορα σενάρια που εξετάσθηκαν ώς τώρα για ρύθμισή του. Ιδιαίτερη μνεία έγινε στην πρόταση για παραχώρηση μέρους της σύνταξης και πιο συγκεκριμένα του ποσοστού 75,2%, που ωστόσο δεν μπορεί να εφαρμοστεί, καθώς με βάση τη γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας δεν μπορείς να αφαιρέσεις ούτε ένα σεντ από σύνταξη, επειδή θεωρείται περιουσιακό στοιχείο και ως εκ τούτου θα πρέπει να παραχωρείται πλήρως. Από όλους έγινε αποδεκτό ότι επιβάλλεται ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στη σύνταξη χηρείας και ότι πρέπει να αρθεί η μη παραχώρηση σύνταξης χηρείας στους άνδρες.