Γυναίκα, δέντρα και πολιτική

Με αφορμή τις πρόσφατες εκδηλώσεις για την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, μερικές σκέψεις για ένα άλλο επίκαιρο θέμα, τα δέντρα και την πολιτική: τα δέντρα που κινδυνεύουν, από τα αστικά κέντρα της Κύπρου μέχρι τις άκρες του Ακάμα και της Καρπασίας.
Τα αιωνόβια δέντρα που κοσμούσαν την αδιέξοδο τώρα λεωφόρο, που πριν από τον πόλεμο οδηγούσε από τη Λευκωσία στην Αθηένου (το χωριό μου) και στη Λάρνακα. Τα δέντρα που δολοφονήθηκαν από νυχτοβάτες την Παρασκευή, 26 του Φεβράρη. Πριν από την αυγή 24 περήφανοι γίγαντες κείτονταν στη γη. Ύστερα οι δολοφόνοι διεμερίσαντο τα ιμάτιά των εαυτοίς. Και δεν ήταν ακόμα Μεγάλη Παρασκευή. Αυτά τα δέντρα ήταν συνόκαιρα των γιαγιάδων μας, αγαπημένα σαν τις γιαγιάδες μας, και ταυτόχρονα ολόρθα και γεμάτα ζωή.
Οι νυχτοβάτες δολοφόνοι δεν ήταν κοινοί εγκληματίες. Ήταν η κυπριακή Κυβέρνηση, κεντρική και τοπική μαζί. Το ξέραμε πως δεν ζούσαμε σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Όμως μας ξάφνιασε η αχρείαστη βαρβαρότητα της κυπριακής εξουσίας. Από τις οργανωμένες πολιτικές ομάδες μόνο το Κίνημα Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών στάθηκε δίπλα στους πολίτες, μαζί με τους πολίτες που φύλαγαν τα δέντρα, φυλάγοντας έτσι το οξυγόνο και την ομορφιά του τόπου, για μας και για τους ανθρώπους που θα έλθουν μετά από μας
Μια εβδομάδα μετά τη σφαγή, η Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, προσφωνώντας εκδήλωση στην κυπριακή Βουλή, με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, χαρακτήρισε «φεμινιστική» τη σουηδική κυβέρνηση. Ακούγοντας την Υπουργό, αναρωτήθηκα αν μια φεμινιστική κυβέρνηση θα έκανε τα εγκλήματα που διαπράττει η κυπριακή Κυβέρνηση ενάντια στο περιβάλλον και στην ποιότητα της ζωής μας, ενάντια στην ίδια τη ζωή. Υποθέτω πως όχι.
Για όλα αυτά, η Κύπρος έχει περισσότερο ανάγκη το Κίνημα των Οικολόγων με τους ενεργούς πολίτες, και πιο πολύ τις γυναίκες.
Καλούς αγώνες λοιπόν, για μια πιο οικολογική και πιο φεμινιστική Βουλή.
ΣΤΑΛΩ ΧΑΙΛΗ ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ
Υποψήψια βουλευτής Λάρνακας Κίνημα Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών