Στον ιστό της παρακμής

Ανήμποροι όσο ποτέ άλλοτε ν’ αντισταθούμε, ζούμε με δέος τα περί πατρίδας αδιέξοδα και την αυτής λεηλασία. Και ας τολμούν οι του Προεδρικού μάντζιπες να μιλούν για προόδους, όταν συμμετέχουν εντελώς ανοικτά και «μεθοδικά» στην κατάργηση και τη διαγραφή της ως «εκλιπούσας» Κυπριακής Δημοκρατίας.
Βλέπουμε την επικράτηση των εμμονών και των ιδεοληψιών που απαγορεύουν στο αξιοπρεπές και δίκαιο να διεκδικηθεί και να ανατείλει. Με τους ισχυρούς και «πεφωτισμένους» να εξακολουθούν αμετανόητοι να συλλαμβάνουν τον Ελληνισμό, όχι όπως τον βλέπουν, αλλά όπως τον αντιλαμβάνονται μεμυημένοι ούτω πως.
Βλέπουμε και ζούμε τα κοντραμπάντα να βρίσκονται χυδαία και προκλητικά ενώπιόν μας.

Τον αντεθνικό κανιβαλισμό των δωσίλογων ελληνόφωνων να εδραιούται, τη διανόηση επωνύμως να ευνουχίζεται συμβιβασμένη και να μετατρέπονται σε υπηρέτες της «Λερναίας Ύδρας» της διεφθαρμένης μαζικά εξουσίας. Και τον Πολιτισμό και την Παιδεία να εμπορευματοποιούνται και την πείνα να θριαμβεύει. Τη δε λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση να ταπεινώνεται στον Τούρκο και να μας εξευτελίζει, χωρίς αντίδραση κτλ.
Οι άνθρωποι αισθάνονται, νιώθουν και βιώνουν την παρακμή. Σιωπούν εγκλωβισμένοι στο πρόσκαιρο, στη συστηματικά καλλιεργούμενη πλύση εγκεφάλου και απάθεια, στη δήθεν ασφάλεια της σιωπής, στην αποφυγή αντίστασης στον φόβο και στην επιβληθείσαν αντίληψη ότι ουδέν μπορούμε να πράξουμε πλέον. Και έτσι ο χρόνος διαβαίνει, ελπίζοντας μάταια στην αλλαγή του κακού του ριζικού μας.

Με τον Αττίλα να επιχαίρει, ομού με τους τουρκόφωνους και ελληνόφωνους συνεταίρους αυτού.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι λαοί ανακαλύπτουν σταδιακά το μέγεθος αλαζονείας, του φανφαρονισμού και της υποκρισίας στην οποία επιδίδονται οι τραπεζοφάγοι, οι στρατηλάτες της δήωσης του ανθρώπινου γένους και οι δυνάστες των λαών. Αλλά, σιωπώντας δεν κάνουμε τίποτε άλλο από του να συναινούμε!
Αφήνουν δηλαδή τείχη θεόρατα άορνα** να κτίζονται γύρω μας. Τείχη που προστατεύουν την παρακμή που οι αρχιτέκτονές της -από το 2004- την βάφτισαν πρόοδο, εκσυγχρονισμό, παγκοσμιοποίηση και προστατευόμενο τρόπο ζωής!
Αφήνουν στους νέους τον «αγώνα για αύριο». Πέφτουν στην παγίδα της απαξίωσης της πολιτικής. Και λησμονούν την ευθύνη του λογικού όντος για το μέλλον. Η ευθύνη αυτή ανήκει σε όλους. Όπως όμως και η άγρια τιμωρία και εκδίκηση κατ’ αυτών που υιοθέτησαν την ύβριν ως μέθοδο επικυριαρχίας και επιβολής. Και είναι αυτοί που «κοιτάνε και δεν βλέπουν» τα ερείπια που αφήνουν στο διάβα τους. Μα οι λαοί δεν ξεχνούν ποτέ και έρχεται πάντα η σειρά τους. Η σειρά μας. Διότι αυτά που έρχονται τώρα, είναι τρισχειρότερα από αυτά που υφιστάμεθα σήμερα.
Υ.Γ. Έχοντας υπόψη πως: Η αξία της Πολιτείας, είναι η αξία των ατόμων που την απαρτίζουν. Στη λογική πως τα κόμματα έχουν προ πολλού απολέσει τον καθοδηγητικό τους ρόλο. Και είναι η εικόνα και η ομοίωση της παρακμιακής κατάστασης που αναπαράγεται και συντηρείται σχεδόν από όλους. Ηγεσίες εν παρακμή ούσες!!
**τείχη άορνα = Τείχη απόρθητα
ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΡΥΔΑΣ
Πτυχιούχος Νομικών και Πολιτικών Σπουδών