Για μια νέα αρχή, για μια καλύτερη πρόοδο

Οι πιο πολλοί από εμάς που παραλάβαμε τη σκυτάλη από εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για να γεννηθεί αυτό το κράτος, δεν παραπονεθήκαμε ποτέ. Αντίθετα, θεωρούμε τους εαυτούς μας προνομιούχους που ζήσαμε δύσκολα και γεμάτα στερήσεις χρόνια.
Πολλές φορές σκέφτομαι τι ήταν το καλύτερο που κάναμε στη ζωή μας. Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Γιατί, πολλές φορές κάναμε και λάθη, μερικά μάλιστα που συνοδεύτηκαν με εκατόμβες θυμάτων και που στιγμάτισαν την ιστορία και ακρωτηρίασαν την πατρίδα και τη ζωή τη δική μας και των μελλοντικών γενιών.
Ζήσαμε όμως, εξ ανάγκης αλλά και ενσυνείδητα, μια ζωή γεμάτη. Μια ζωή, σε έκταση και σε ένταση, μια ζωή που είχε απ’ όλα. Ήταν ένας πίνακας από τον οποίο δεν έλειψε σχεδόν κανένα χρώμα.
Μπορεί να μην τα καταφέραμε πάντα, για λόγους και ευθύνες όλων μας, αλλά διαβαθμισμένες από το «λίγο» των απλών πολιτών ώς το «ασυγχώρητο» των πολιτικών και των κομμάτων τους. Έστω και έτσι, αυτό που μας στιγμάτισε περισσότερο ήταν ο χρόνος, και το ταξίδι του και σε συνάρτηση μ’ αυτόν, το ταξίδι της ζωής της δικής μας και των παιδιών μας, και το πώς αυτό μπορεί να γίνει συνεχώς και καλύτερο.
Νομίζω ότι, ακριβώς, αυτό που κάναμε καλύτερα στη ζωή μας ήταν η προσπάθεια να διαχειριστούμε πιο αποδοτικά τον χρόνο. Σ’ αυτό δεν χωρά τελειότητα, όσο τελειομανής και να είναι κανείς, αλλά νομίζω πολύ καλά τα καταφέραμε.
Προσωπικά, θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που έζησα σ’ αυτά τα δύσκολα και πολυτάραχα χρόνια, γιατί έμαθα από νωρίς τι είναι η αληθινή ζωή και ωρίμασα, αναζητώντας κάθε μέρα τη συνεχή βελτίωση και την πρόοδο για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Παρά τις ανατροπές και τις πολλές συμφορές και δεινά που μας έφεραν, η ημιμάθεια, η μετριότητα, αλλά και η τοποθέτηση από κάποιους του συμφέροντος πιο πάνω και από τον πατριωτισμό, η καμπύλη της πορείας μας προς τη βελτίωση, με πρόσκαιρα σκαμπανεβάσματα, ήταν σφαιρικά ανοδική.
Αυτή η πρόοδος και η ευημερία που τη συνόδευε, δεν έμειναν απαρατήρητες από κάποιους άσπονδους φίλους (έτσι τους νομίζαμε γιατί έτσι μας τους διαφήμισαν και μας τους πλάσαραν, με ένα σωρό ψέματα, οι ανάξιοι και αχαΐρευτοι ηγετίσκοι μας).
Όλα τα περιμέναμε από αυτούς και το άδικο και σάπιο κατεστημένο τους. Ποτέ όμως δε φανταστήκαμε ότι θα αποδεικνύονταν τόσο ανάξιοι και αχρείοι να προβούν, μέσα από τα κομματικά και μασονικά τους κατεστημένα, σε μια τέτοιου μεγέθους ανελέητη προδοσία και καταστροφή έναντι του ταλαντούχου, δουλευτή και προοδευτικού λαού μας.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι αυτοί, οι λεγόμενοι «ηγέτες» (της κομματικής τους μιζέριας ηγέτες ΝΑΙ και χαλάλι τους), θα μας επέστρεφαν τόσα χρόνια πίσω; Σε περιόδους άσχημες που, με την ικανοποίηση αυτών που μάθαμε μια ζωή μόνο να δουλεύουμε, να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε για το καλύτερο, τις είχαμε τοποθετήσει στα χρονοντούλαπα της λησμονιάς.
Αδυσώπητα τα ερωτήματα και η θολούρα του μυαλού τόσο βαριά, που ένα μόνο αναζητά πια. Διαφάνεια επιτέλους, αποκάλυψη όλων των ενόχων και συνενόχων, δικαιοσύνη και απύθμενη παραδειγματική τιμωρία. Ανατροπή και εξυγίανση των πάντων.
Για όλους εμάς και τους νέους μας, υπομονή, κουράγιο, πείσμα και πολλή σκληρή δουλειά. Ευτυχώς μάθαμε να είμαστε αγωνιστές. Αλλάξαμε εποχή, μπήκαμε στην άνοιξη, τη δική μας ηλιόλουστη και πλημμυρισμένη από μεθυστικά αρώματα άνοιξη. Ας τη μετατρέψουμε στην άνοιξη μιας νέας ζωής.
Τι κι αν, αυτός ο κάποιος Σουηδός υπουργός αλλά και άλλοι, μας κοροϊδεύουν ότι, τώρα, τι θα κάνουμε που μας έμειναν μόνο ο ήλιος και η θάλασσα; Τι ξέρει αυτός από ήλιο, που τον μισό χρόνο δεν τον βλέπει και που οι συμπατριώτες του εδώ τον αναζητούν; Πού να ξέρει αυτός και οι βορειοευρωπαίοι όμοιοί του, πόση ζωτικότητα, πόση θετική ενέργεια, πόσο δυναμισμό και αισιοδοξία αντλούμε εμείς από αυτόν τον ήλιο, από τον ουρανό και τη φύση μας;
Φίλες και φίλοι μου, αντλώντας όση δύναμη και θετική ενέργεια έχουμε στην ψυχή μας, όμορφα και απλά ας ξεσηκωθούμε, ας κτυπήσουμε τη γροθιά μας δυνατά και ας τραβήξουμε μπροστά για να ξανακτίσουμε τη ζωή μας. Δεν είναι τυχαία που οι γεωργοί μας καψαλίζουν τους αγρούς. Το κάνουν γιατί ξέρουν ότι μετά από το καψάλισμα φυτρώνουν λιγότερα ζιζάνια και η παραγωγή είναι πλουσιότερη.
Ελάτε λοιπόν, μαζί να κάψουμε το σάπιο κομματικό κατεστημένο που μας κατέστρεψε, ας ξεριζώσουμε τα ζιζάνια και ας εξαλείψουμε τα κομματικά παράσιτα που μας πίνουν το αίμα. Ας πορευθούμε στις κάλπες να ψηφίσουμε πάνω απ’ όλα Ανθρώπους, δοκιμασμένους και μακριά από συμφέροντα, για να φέρουμε την καλή αλλαγή που έχουμε ανάγκη. Ας κάνουμε στις 22 του Μάη μια νέα αρχή, για μια καλύτερη πρόοδο.
ΛΟΥΚΑΣ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ
Αριστίνδην Υποψήφιος Λευκωσίας Συμμαχίας Πολιτών