Το φαινόμενο του «πολιτικού μαϊντανού»

Ο μαϊντανός ανήκει εις την τάξη των σκιαδανθών και είναι φυτό ιθαγενές της δυτικής Ασίας, της βορείου Αμερικής και της νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Ελλάδος και Κύπρου μη εξαιρουμένων. Κατά τον Διοσκορίδη δε, «φύεται εν αποκρήμνοις τόποις», φυτρώνει δηλαδή αδιακρίτως σε όλα τα εδάφη, ακόμα και στους τοίχους, τα ερείπια και τα χαλικώδη ή πετρώδη μέρη.

Τώρα, ας δούμε πώς ο μαϊντανός δύναται να εξηγήσει το φαινόμενο της πολιτικής παρουσίας και παρέμβασης, που επί καιρώ εκλογικών αναμετρήσεων, τυγχάνει ιδιαίτερης εξάρσεως με όλους τους (εκλελεγμένους και πρωτοεμφανισθέντες) υποψήφιους «εραστές» των βουλευτικών καρεκλών. Οι πολίτες γίνονται μάρτυρες καθημερινά του αδιάκριτου πολιτικού φυτρώματος, ακριβώς όπως και ο μαϊντανός, σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικοπολιτικής μας ζωής.
Ας πάρουμε τους νεοφανείς, που για κάποιον περίεργο λόγο και με κάποιον περίεργο τρόπο ακολουθούν όλοι την ίδια συνταγή. Κάποιος τους είπε προφανώς: «Πρέπει να αρθρογραφήσεις, πρέπει να παρουσιάζεσαι σε όλες τις εκδηλώσεις που ανακοινώνονται, πρέπει να δείξεις ότι ενδιαφέρεσαι για τα κοινά, πρέπει να βγάζεις φωτογραφίες και να τις αναρτάς στη βιβλιοφατσούλα σου (facebook), για να βλέπουν οι πολίτες ότι είσαι μέσα στην κοινωνία».

Όλα δηλαδή εκείνα τα πράγματα που δεν έκανες χτες (και ούτε μια στο εκατομμύριο θα συνεχίσεις να κάνεις την επαύριον των εκλογών), αλλά οι επικοινωνιολόγοι του κόμματός σου λένε ότι πρέπει να τα κάνεις, γιατί η κοινωνία ακόμη είναι επιρρεπής και παρασύρεται (με βάση τις μελέτες τους) από ευτελείς εντυπώσεις, κενές περιεχομένου.
Στην περίπτωση των ήδη εκλελεγμένων που επαναδιεκδικούν την καρέκλα τους, αφού επιτέλεσαν ένα τόσο αξιόλογο και αξιέπαινο έργο (ανακεφαλαιοποίηση Λαϊκής, πτώχευση Λαϊκής, μνημόνια, κουρέματα, αφερεγγυότητες, εκποιήσεις...) οι επικοινωνιολόγοι τούς θυμίζουν ότι πρέπει να κάνουν τις παραδοσιακές τους περιοδείες (οι προηγούμενες ήταν πριν από 5 χρόνια), πρέπει να εξασφαλίσουν τη στήριξη των κομματικών παραγόντων που «ελέγχουν» τη μάζα των ψηφοφόρων εκάστου κόμματος, πρέπει να ανασύρουν τους φακέλους των εξυπηρετηθέντων για να εξαργυρώσουν το ρουσφέτι, τη διευκόλυνση, την παρέμβαση (για πράγματα που στην ουσία έχουν φορολογηθεί οι πολίτες και θα έπρεπε οι εκλελεγμένοι τους αντιπρόσωποι να είναι θεματοφύλακες αυτών των δικαιωμάτων).
Πολλοί οι σημερινοί «μαϊντανοί» της πολιτικής παρουσίας και παρέμβασης, που έχουν εξελικτικά και βαθμιαία μετατρέψει την πολιτική αντιπαράθεση στη βάση συγκεκριμένων και δεσμευτικών προγραμμάτων σε ένα «πολιτικό πορνείο», όπου το μοναδικό κριτήριο είναι οι ευτελείς εντυπώσεις, που αφήνουν με το αδιάκριτο φύτρωμά τους παντού. Το μόνο πολιτικό διακύβευμα ήταν και παραμένει για όλα τα ιστορικά κόμματα η πρόσκαιρη εκλογική νίκη, που όπως έχει αποδειχθεί εκ των πραγμάτων και σε τελευταία ανάλυση, δεν τους ενδιέφερε και τόσο μια έδρα λιγότερη ή περισσότερη, αφού το όποιο αποτέλεσμα σήμαινε διανομή λαφύρων εξουσίας (βλέπε Διοικητικά Συμβούλια, κτλ, κτλ, κτλ) και καταλήστευση του κράτους.
Η μόνη διαφορά που θα μπορούσα να εντοπίσω μεταξύ του μαϊντανού (ενός πραγματικά διατροφικού θησαυρού) και του «πολιτικού μαϊντανού» είναι ότι ο δεύτερος απλώνει και ανεξέλεγκτα το χέρι του για την παραδοσιακή και απαραίτητη προεκλογική χειραψία, με την οποία επιδιώκει να σφραγίσει την υφαρπαγή της ψήφου του κάθε ανυποψίαστου πολίτη, που είναι οπαδός εδώ και σαράντα χρόνια σε αυτήν την πορεία πολιτικής παρακμής, όπου η εξουσία περιήλθε σε χέρια δημαγωγών και η Δημοκρατία εξέπεσε.
Η λύση στα προβλήματα της κοινωνίας δεν είναι να αναδείξουμε ξανά τους «πολιτικούς μαϊντανούς» του χτες, αλλά μέσα από τη δική μας αυτοκριτική, για τον τρόπο που επιλέγαμε, για τα κριτήρια που καθόριζαν τις επιλογές μας, να καταφέρουμε να σταθούμε στα πόδια μας, να καταφέρουμε να υπερβούμε τα κομματικά στεγανά που μας πνίγουν για δεκαετίες... Τότε μάλιστα, τότε ναι, θα έχουμε ελπίδα! Μπορούμε..!
ΔΩΡΟΣ ΠΑΦΙΤΗΣ
Α’ Αντιπρόεδρος Συμμαχίας Πολιτών, Υποψήφιος Βουλευτής Πάφου