Το εθνικό συμφέρον ο εθνικός πλούτος και οι ιδιωτικοποιήσεις

Αυτό το άρθρο γράφεται για να προληφθούν επιζήμιες για το εθνικό συμφέρον αποφάσεις, τώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη ο τρίτος γύρος αδειοδότησης οικοπέδων της ΑΟΖ μας. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη μάς έδωσε δείγματα γραφής σε τρεις περιπτώσεις για το πώς αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα. Λέω δυστυχώς, γιατί ακριβώς σε καμία από τις μέχρι τώρα περιπτώσεις ιδιωτικοποίησης ή εκχώρησης εθνικής περιουσίας και εθνικού πλούτου δεν λειτούργησε πρώτα και κύρια με βάση το εθνικό συμφέρον.

Αντίθετα, η παράμετρος αυτή απουσίασε από όλες τις προηγούμενες αποφάσεις και πράξεις της, αντ' αυτού δε πρυτάνευσε κατ' αποκλειστικότητα το οικονομικό συμφέρον, ή άλλως πως η οικονομική παράμετρος. Πόσα, δηλαδή, λεφτά θα δώσει στον τόπο και την οικονομία η Α ή Β ιδιωτικοποίηση ή παραχώρηση εθνικού πλούτου για εκμετάλλευση από ιδιώτες. Άλλως πως η Κυβέρνηση συμπεριφέρεται μέχρι στιγμής ως κυβέρνηση χώρας που δεν αντιμετωπίζει υπαρξιακά προβλήματα, που δεν απειλείται έξωθεν με διάλυση, που όλα είναι μία χαρά και τα μόνα μας κριτήρια είναι τα οικονομικά και τα τεχνικά.

Μήπως η απόφαση για ιδιωτικοποίηση της CYTA και της ΑΗΚ δεν είναι έτσι που αντιμετωπίζεται; Λες και η μεν CYTA δεν έχει κανένα ρόλο και καμιά σημασία για την ασφάλεια του κράτους και η ΑΗΚ δεν είναι μονοπώλιο, που από κρατικό θέλουν να το μετατρέψουν σε ιδιωτικό. Στην περίπτωση του λιμανιού της Λεμεσού, όπου βέβαια την ασφάλεια θα τη διατηρούσε το κράτος και άρα η ιδιωτικοποίηση δεν συνεπάγεται κινδύνους για την ασφάλειά μας, δεν μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν και να προβληματιστούν τι εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον περισσότερο.

Το χρήμα ή η παρουσία ενός πολύ μεγάλου παίκτη με γεωπολιτική σπουδαιότητα, που θα ενίσχυε και θα διασφάλιζε περισσότερο το κράτος μας. Τέτοια περίπτωση είναι η Κίνα, που στο πλαίσιο του δρόμου του μεταξιού ήθελε πολύ να πάρει το λιμάνι της Λεμεσού. Και η Κυβέρνηση δεν το έδωσε στην Κίνα, αλλά σε άλλη εταιρεία, επειδή πρόσφερε περισσότερα λεφτά. Σημειωτέον ότι σ' αυτή τη δεύτερη εταιρεία μέτοχος είναι και μία κυπριακή εταιρεία, η οποία φοβούμαι ότι έπαιξε βαρύνοντα ρόλο στην τελική απόφαση της Κυβέρνησης.

Να είστε σίγουροι ότι τέτοιες κυπριακές εταιρείες παίζουν ως μέτοχοι με πολύ μικρά ποσοστά, βέβαια, και σε κολοσσούς που ενδιαφέρονται για τη CYTA και την ΑΗΚ. Δηλαδή, τελικά τα ιδιωτικά συμφέροντα μπαίνουν πάνω από το εθνικό συμφέρον. Θα μου πείτε ότι αυτά δεν είναι πρωτοφανέρωτα στην Κύπρο, πήξαμε κυριολεκτικά στα σκάνδαλα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Γι' αυτό ακριβώς ανησυχώ. Γιατί τώρα μάς δίνεται η μοναδική ευκαιρία να εξυπηρετήσουμε μόνο το εθνικό συμφέρον στην αδειοδότηση των τριών οικοπέδων της ΑΟΖ μας: Η Ρωσία είναι ήδη ενδιαφερόμενη χώρα για τα οικόπεδα.

Η Ρωσία είναι μέγας παίκτης και ορκισμένος εχθρός της Τουρκίας. Η Ρωσία πάντα υποστήριζε την Κύπρο στον αγώνα της για επιβίωση. Η παρουσία της στην Κύπρο, έστω και στην ΑΟΖ μας, θα 'ναι τεραστίας σημασίας για την προστασία του κράτους και ισχυρότατο πλήγμα ενάντια στους σχεδιασμούς και τους στόχους της Τουρκίας για την πατρίδα μας. Απευθύνομαι εναγώνια στην Κυβέρνηση: Μη κάνετε το τεράστιο σφάλμα που κάνατε για το λιμάνι της Λεμεσού, βάζοντας τα ιδιωτικά συμφέροντα, ή ακόμα τα ξένα συμφέροντα, πάνω από τα εθνικά.

Μη διώξετε και τη Ρωσία, όπως κάνατε με την Κίνα. Συμπεριφερθείτε με βάση το συμφέρον της πατρίδας, που δεν είναι οικονομικό, είναι υπαρξιακό. Στο κάτω-κάτω το εθνικό συμφέρον ως κριτήριο περιλαμβάνεται και στους κανονισμούς της ΕΕ.
ΔΩΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Πρώην Βουλευτής, πρώην Υπ. Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξης και ιστορικό στέλεχος της ΕΔΕΚ