Μια κοροϊδία που δεν λέει να τελειώσει

Και εκεί που όλα έδειχναν ότι ο διακαής πόθος κάποιων, να βρεθεί σώνει και καλά τρόπος να εισαχθεί φυσικό αέριο από τρίτους, παρά την ύπαρξη του δικού μας, εγκαταλείφθηκε οριστικά (ενδιάμεση λύση), ξαφνικά εμφανίζεται η ΡΑΕΚ (υπό νέα σύνθεση) να ζητεί επιτακτικά με επιστολή της στον Υπουργό Ενέργειας «να μην αναμένουμε έλευση αερίου από την ΑΟΖ μας, αλλά να προχωρήσουμε σε παράλληλη -μόνιμη- εισαγωγή LNG ή CNG από άλλες πηγές, για ασφάλεια και ανταγωνισμό»!
Διερωτώμαι ειλικρινά ποιος/ποιοι κρύβονται πίσω από αυτήν την περίεργη εμμονή. Και περί εμμονής πρόκειται αφού:
1.Μόλις πρόσφατα απερρίφθη η προσφορά της VITOL ως οικονομικά ασύμφορη, μετά μάλιστα από ατέρμονες προσπάθειες του Υπουργού Ενέργειας να επιτύχει μείωση της τιμής αγοράς σε αποδεκτά επίπεδα.
Άρα, δύο από τις νέες τέσσερεις προτάσεις της ΡΑΕΚ για μόνιμη εισαγωγή υγροποιημένου αερίου LNG, είτε δηλαδή από τερματικό της Αιγύπτου είτε με τη χρήση του λεγόμενου small scale LNG, καθίστανται αυτόματα ανάξιες αξιολόγησης.
2.Μια τρίτη πρόταση της ΡΑΕΚ, η πλέον προκλητική της νοημοσύνης μας, είναι η εισαγωγή συμπιεσμένου αερίου CNG! Μια επιλογή που, κατά τα τελευταία χρόνια της έκδοσης διαδοχικών προσφορών προμήθειας αερίου για την ενδιάμεση περίοδο, απορριπτόταν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, με το επιχείρημα ότι η τεχνολογία CNG είναι ανασφαλής και αβέβαιη, αφού ακόμη δεν έχουν κατασκευαστεί κατάλληλα πλοία μεταφοράς συμπιεσμένου αερίου.
3.Η τέταρτη εναλλακτική πρόταση της ΡΑΕΚ είναι η προμήθεια αερίου από κοιτάσματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου, με υποθαλάσσιο αγωγό από τα κοιτάσματα της Κύπρου ή / και του Ισραήλ ή / και της Αιγύπτου ή / και άλλων γειτονικών χωρών στο μέλλον. Να μην αναμένουμε δηλαδή, λέει η ΡΑΕΚ, έλευση αερίου από την ΑΟΖ μας, αλλά να το μεταφέρουμε με θαλάσσιο αγωγό από τα κοιτάσματα της Κύπρου.
Αν αυτή η αλλοπρόσαλλη και παρανοϊκή πρόταση κάνει νόημα στο μυαλό οποιουδήποτε, ας το εξηγήσει και σ' εμάς να καταλάβουμε με ποιον τρόπο, ενώ δεν θα αναμένουμε έλευση αερίου από την ΑΟΖ μας, το αέριο θα μεταφερθεί με αγωγό στο Βασιλικό από τα κοιτάσματα της Κύπρου!
Αφήνω κατά μέρος την πρόταση της ΡΑΕΚ για μεταφορά του αερίου με υποθαλάσσιους αγωγούς, χωρίς καν να θέτει την πρόταση αυτή υπό την προϋπόθεση απόδειξης της οικονομικής βιωσιμότητας του έργου. Τι θέλει λοιπόν να μας πει η ΡΑΕΚ, με αυτήν την αναπάντεχη έμπνευση;
*Μήπως ότι το δικό μας αέριο στο τεμάχιο 12 ή αλλού εντός ΑΟΖ τελικά δεν είναι δικό μας;
*Ότι αφού δεν είναι δικό μας και ανήκει στις διεθνείς εταιρείες που δρουν ή θα δρουν στο μέλλον εντός της ΑΟΖ μας, θα το αγοράζουμε τελικά απ’ αυτές σε τιμές που θα καθορίζουν ερήμην μας και άρα πιθανόν οι τιμές αγοράς θα είναι υψηλότερες από εκείνες που τώρα μπορεί να εξασφαλίσουμε για αγορά αερίου από τρίτους; Έστω και αν στην τιμή που θα μας πωλεί π.χ. η Noble, θα έχουμε και δικό μας σεβαστό ποσοστό κέρδους; (Είδε profit sharing contract).
*Ότι, ο πολλές φορές αναθεωρηθείς χρονικός στόχος εξόρυξης αερίου από το τεμάχιο 12 δεν προβλέπεται να υλοποιηθεί στο προβλεπτό μέλλον και άρα ξαναγεννάται η ανάγκη ενδιάμεσης λύσης, την οποία μάλιστα θα μετατρέψουμε και σε μόνιμη;
*Ότι είναι πιθανόν το ιδιόκτητο αέριο ενός κράτους (είτε το διαχειρίζεται εμπορικά το ίδιο είτε η εταιρεία που απέκτησε τα δικαιώματα της εμπορικής του διαχείρισης) να είναι ακριβότερο από το αέριο που μπορεί να προμηθευτεί από τρίτη χώρα, σε βαθμό μάλιστα που η αγορά από την τρίτη χώρα να αξίζει να συμφωνηθεί σαν μόνιμη ρύθμιση; Ότι, δηλαδή, έστω και αν η συμφωνία μεταξύ της ΚΔ και εταιρειών είναι τύπου Profit Sharing και όχι Production Sharing, το ποσοστό κέρδους της ΚΔ στην τιμή που θα αγοράζει το αέριο (π.χ. από τη Noble) δεν θα καθιστά την αγορά αυτή συμφερότερη εκείνης από τρίτο κράτος; Και αν υποθέσουμε ότι η αγορά από τρίτους δυστυχώς είναι συμφερότερη, πώς είναι δυνατόν να φιλοδοξούμε για πραγματοποίηση εξαγωγών;
Από τα πιο πάνω συμπεραίνω ότι οι προτάσεις της ΡΑΕΚ σαφώς υποδηλούν ότι η τύχη του αερίου στη ΑΟΖ της ΚΔ έχει ξεφύγει από τον δικό μας έλεγχο και ότι δυστυχώς το γεγονός αυτό δημιουργεί το υπόβαθρο για να δικαιολογούνται αλλοπρόσαλλες επιλογές στον πλέον καίριο τομέα της οικονομίας μας, αυτόν της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Νομικός, πρώην Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας, Τουρισμού και Ενέργειας