Το μεγαλείο του αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959)

Η 1η Απριλίου 2016 ήταν η 61η επέτειος της έναρξης του επικού Αγώνα της ΕΟΚΑ για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον βρετανικό ζυγό και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Μπορεί ο αρχικός στόχος του Αγώνα να μην επετεύχθη, λόγω της απεχθούς και εκδικητικής βρετανικής πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε», των λανθασμένων χειρισμών της ελληνοκυπριακής ηγεσίας (λόγω απειρίας και έλλειψης διορατικότητας) και της μειοδοτικής στάσης της τότε ελληνικής κυβέρνησης έναντι του Αγώνα, αλλά το γεγονός αυτό ουδόλως μειώνει το μεγαλείο, την αξία και το νόημα του Αγώνα των Ελληνοκυπρίων για ελευθερία και δικαίωση.

Στα τέσσερα χρόνια της διεξαγωγής του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ η κυπριακή κοινωνία και κυρίως η κυπριακή νεολαία γαλουχήθηκε με πίστη σε ιδανικά, με φιλοπατρία, αρχές και αξίες. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ ενέπνευσε τη λογοτεχνία, την ποίηση, τη μουσική, το θέατρο και τις εικαστικές τέχνες όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στον ευρύτερο ελληνικό χώρο. Όλα αυτά βοήθησαν στην πολιτισμική και πολιτιστική ανάπτυξη του νεοσύστατου κυπριακού κράτους.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο πτυχές του Αγώνα της ΕΟΚΑ, που οι νεότεροι αγνοούν πλήρως:
(α) Μπορεί η τότε ελληνική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μην στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες του κυπριακού Ελληνισμού, όμως ο ελληνικός λαός στο σύνολό του συμπαραστάθηκε δυναμικά στον Αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου με ογκώδεις και αυθόρμητες διαδηλώσεις σε όλη την ελλαδική επικράτεια, στις οποίες δέκα τουλάχιστον Έλληνες έχασαν τη ζωή τους. Το οδωνύμιο «Καραολής και Δημητρίου» είναι το πιο διαδεδομένο στην Ελλάδα και ξεπερνά αριθμητικά τους δρόμους και τις πλατείες με τα ονόματα των «Ελευθέριου Βενιζέλου» και «Θεόδωρου Κολοκοτρώνη». Τόσο πολύ συντάραξε την ελλαδική κοινωνία ο θάνατος των δύο παλληκαριών!
(β) Από στρατιωτικής σκοπιάς, ο Αγώνας της ΕΟΚΑ θεωρείται από πληθώρα ξένων εμπειρογνωμόνων στον τομέα του «ανταρτοπολέμου», στρατιωτικών αναλυτών και ιστορικών, ως ένα από τα πιο πετυχημένα επαναστατικά κινήματα και ο αρχηγός της ΕΟΚΑ ως ένας από τους ικανότερους ηγέτες ανταρτικών κινημάτων. Πολλοί από τους προαναφερθέντες τον θεωρούν ισάξιο του Che Guevara, του Στρατηγού Giap, του Michael Collins, του Menachem Begin και του Mao Zedong. Άσχετα με την καταστροφική πορεία που ακολούθησε ο Γεώργιος Γρίβας αργότερα ως ιδρυτής και αρχηγός της ΕΟΚΑ Β, όσα αναφέρω πιο πάνω αποτελούν την ιστορική αλήθεια, την οποία έχω πιστοποιήσει ιδίοις όμμασι ως μελετητής της ξένης βιβλιογραφίας για τον Αγώνα της ΕΟΚΑ.
Σαν μια ελάχιστη ένδειξη τιμής και θαυμασμού προς τους Αθάνατους Ήρωες του ανεπανάληπτου Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), οφείλουμε όλοι μας σήμερα να ευαισθητοποιηθούμε, να παραδειγματιστούμε και να φανούμε αντάξιοι των Ηρώων που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου, βάζοντας φραγμό στις προσπάθειες της πολιτικής μας ηγεσίας για εξεύρεση μιας λύσης που θα προνοεί τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και που θα έχει ολέθριες συνέπειες για τον κυπριακό Ελληνισμό!
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΤΙΓΓΙΡΙΔΗΣ
Πρώην Πρώτος Ανώτερος Διοικητικός Λειτουργός της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου