Αν να ζεις μόνιμα σε ψευδαισθήσεις για δεκαετίες, το αποτέλεσμα είναι να βλέπεις κατά διαστήματα οράματα όπως εσύ τα φαντάζεσαι, ενώ η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Από αγώνες με ανέφικτους στόχους και οικτρά αποτελέσματα, καταλήξαμε σε μοντέρνους απατεώνες, των οποίων η χρηματολαγνία και η απληστία μετέτρεψα τη διαπλοκή και τη διαφθορά σε επιστήμη. Τυφλωμένοι από τον νεοπλουτισμό, την άρση της σεξουαλικής στέρησης και το κιτσαριό, απολαμβάναμε σαν Νέρωνες το κάψιμο της πατρίδας μας.
Αφήσαμε το παρελθόν μας και μαζί την ανθρωπιά μας, και γίναμε πολίτες της Ευρώπης. Η ψευδαίσθηση του σύγχρονου Ευρωπαίου και το τομαροβόλεμα μάς έκαναν ανεκτικούς, υποχωρητικούς, σε σημείο να μη βλέπουμε το θράσος της Τουρκίας, αλλά να πιστεύουμε ότι με τον Ταλάτ ή τον Ακιντζί θα λύναμε το πρόβλημά μας. Όταν εμείς γλεντούσαμε σε ένα πάρτι που είχε όλες τις διαστροφές, η Τουρκία έπαιρνε μια μειονότητα και της έδινε οντότητα, έδαφος, δικαιώματα, και συνάμα την αλλοίωνε και την αφομοίωνε σαν επαρχία της.
Θα πίστευε κανείς ότι με όσα περάσαμε, θα σταματούσαμε επιτέλους να έχουμε ψευδαισθήσεις και θα αντιμετωπίζαμε με ρεαλισμό την πραγματικότητα. Δυστυχώς, ακόμα ελπίζουμε και συνομιλούμε με τους Τουρκοκυπρίους, που θα υπάρχουν σαν κατευθυνόμενο παιγνιδάκι όσο θα τους χρειάζεται η Τουρκία.
Οι τραπεζίτες, μετά τη στήριξη των τραπεζών εις βάρος των πολιτών, εξακολουθούν το φαγοπότι, γιατί μερικά πράγματα δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη και αυτό θα φανεί στο σύντομο μέλλον. Τα κόμματα έχουν χάσει για πάντα την αξιοπρέπεια και τους λόγους ύπαρξής τους, στέλνοντας τους υποψηφίους τους στην αρένα αλληλοκατηγοριών και βρόμικου αγώνα, που δεν έχει καμία σχέση με ενότητα, σοφία, στόχους και πατριωτισμό, που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος για να σωθεί.
Όταν μιλούν για επανένωση της πατρίδας, δεν καθορίζουν για ποια πατρίδα και ποια επανένωση, μια και αυτές οι έννοιες αλλιώς ερμηνεύονται από το κάθε κόμμα, τους Τουρκοκυπρίους και γενικά από τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, την Τουρκία, τους ξένους κλπ.
Ο καθένας με τη δική του ψευδαίσθηση και όλοι μαζί για διαφορετικούς λόγους ανεβαίνουν τον Γολγοθά, που στην κορυφή φαίνεται μια λάμψη. Αυτή η ποθητή λάμψη είναι ο σταυρός όλων των Κυπρίων. Αν και σε άλλους τόπους μετά τη σταύρωση ήρθε η ανάσταση, στα δικά μας μέρη δεν υπήρξε ποτέ παρόμοιο περιστατικό.