ΡΙΝΓΚ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ Τα τρία χρόνια εσωτερικής διακυβέρνησης

Ποικίλες υπήρξαν οι αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο, αναφορικά με την ενημέρωση του Προέδρου για τα τρία χρόνια εσωτερικής διακυβέρνησης. Το κούρεμα των καταθέσεων, η πάταξη της διαφθοράς, αλλά και οι προσπάθειες της Κυβέρνησης για αναδιοργάνωση του κράτους ήταν μερικά από τα θέματα τα οποία συζητήθηκαν έντονα τις επόμενες μέρες. Στο «Ρινγκ» αυτήν τη βδομάδα φιλοξενούμε το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ Στέφανο Στεφάνου και τον υποψήφιο βουλευτή του ΔΗΣΥ στην επαρχία Λευκωσίας Χρίστο Ρότσα.
Ερωτήσεις
1) Πώς ερμηνεύετε τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης για μια σειρά από αναδιαρθρώσεις στα εσωτερικά του κράτους, δεδομένου ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος ελπίζει να καταλήξει σε λύση μέσα στο 2016;
2) Ο Πρόεδρος δήλωσε πως το μεγαλύτερό του λάθος ήταν η δέσμευση για μη κούρεμα των καταθέσεων. Ποιο θεωρείτε εσείς πως ήταν το μεγαλύτερο λάθος του;
3) Η Κυβέρνηση διαμηνύει πως για πρώτη φορά στα 56 χρόνια ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας υπάρχει αποφασιστικότητα για πάταξη των σκανδάλων. Γιατί άραγε αυτό δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια;
Απαντήσεις Στέφανου Στεφάνου
1) Συνεχώς ακούμε για αναδιαρθρώσεις και μεταρρυθμίσεις, αλλά επί της ουσίας τίποτα θετικό δεν βλέπουμε. Οι κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι αναδιάρθρωσαν την κοινωνική πολιτική του κράτους, αλλά αυτό που έκαναν είναι να τη συρρικνώσουν στο πλαίσιο του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, που δημιουργήθηκε με λογικές αποκλεισμού και όχι στήριξης. Παρέλαβαν έτοιμο σχεδιασμό για τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τελικά τον ξήλωσαν. Παρέλαβαν έτοιμη συμφωνία για την εφαρμογή του ΓΕΣΥ, την έριξαν κι αυτή στον κάλαθο των αχρήστων. Παρέλαβαν μια εν εξελίξει εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και της αφαίρεσαν όλα τα ουσιαστικά στοιχεία. Σε αντιδιαστολή με τις προεκλογικές τους διακηρύξεις, οι κυβερνώντες επιχειρούν να ξεπουλήσουν τους κερδοφόρους ημικρατικούς οργανισμούς, γεγονός που συνιστά αντιμεταρρύθμιση. Για δε την εξαγγελθείσα μείωση της στρατιωτικής θητείας, νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένας στην Κύπρο που να μη θεωρεί αυτήν την αιφνίδια απόφαση προεκλογικό πυροτέχνημα.
2) Το μεγαλύτερό του λάθος ήταν το κούρεμα καταθέσεων. Δεν είναι τυχαίο που ο ίδιος ρητά και πολλές φορές προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, είχε δεσμευτεί ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί κούρεμα καταθέσεων. Υπήρχε μια ομοφωνία από όλες τις πολιτικές δυνάμεις τότε, ότι το κούρεμα καταθέσεων αποτελεί καταστροφή για την οικονομία. Ο κ. Αναστασιάδης προεκλογικά επικεντρώθηκε στο ζήτημα της αποφυγής του κουρέματος, υποστηρίζοντας ότι είχε εξασφαλίσει δύο γεφυρωτικά δάνεια για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους, ενώ προέβαλλε ότι οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι του, επομένως θα μπορεί να συνεννοηθεί μαζί τους. Τελικά, ούτε δάνεια είχε ούτε οι όποιες σχέσεις του με τους Ευρωπαίους απέδωσαν. Στον ίδιο ανήκει άλλωστε η φράση «μού έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο». Προεκλογικά, ο Πρόεδρος καλλιέργησε ψευδαισθήσεις στον κόσμο, για να υφαρπάξει την ψήφο του. Μετεκλογικά, προσπαθεί να επιρρίψει τις δικές του ευθύνες σε άλλους.
3) Ό,τι γίνεται σήμερα για πάταξη σκανδάλων δεν είναι αποτέλεσμα της πολιτικής βούλησης ή των ενεργειών της Κυβέρνησης. Η Κυβέρνηση, με τις ενέργειές της έπεισε για το αντίθετο. Να θυμίσω ότι στην αντιπαράθεση που είχε ξεσπάσει μεταξύ του Γενικού Εισαγγελέα και του Βοηθού του Ρίκκου Ερωτοκρίτου, ο Πρόεδρος όχι μόνο επέλεξε να στηρίξει τον Βοηθό, αλλά είχε ανακοινώσει ότι θα διόριζε ποινικούς ανακριτές για να ερευνήσουν τις καταγγελίες του σε βάρος του Γενικού. Να θυμίσω, επίσης, ότι είναι το Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Αναστασιάδη-Συναγερμού που έβγαλε ανακοίνωση εναντίον του Γενικού Ελεγκτή. Γενικός Εισαγγελέας και Γενικός Ελεγκτής αποτελούν βασικούς πυλώνες στο θέμα της αντιμετώπισης των σκανδάλων κι όμως η Κυβέρνηση τα βάζει μαζί τους. Αυτό, κατά την άποψή μου, δηλοί ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της Κυβέρνησης. Επιπρόσθετα, πρέπει να πω ότι είναι αίσθησή μας ότι οι κυβερνώντες επενδύουν στη σκανδαλολογία για να αποσπάται η προσοχή του κόσμου από τα πολύ μεγάλα σκάνδαλα που έφεραν στην Κύπρο, και μιλώ για τα τραπεζικά σκάνδαλα.
Απαντήσεις Χρίστου Ρότσα
1) Η χώρα πρέπει να λειτουργεί, είτε έχει λύση είτε όχι. Οι αναδιαρθρώσεις που εξαγγέλλει η Κυβέρνηση είναι συνεπώς απαραίτητες για τον εκσυγχρονισμό και βελτίωση της δημόσιας υπηρεσίας και όχι μόνο. Επίσης, πολλές από τις αλλαγές θα είναι και καλές και κατάλληλες για τη «νέα» Κύπρο που θα προκύψει από την αποδοχή μιας λύσης. Σίγουρα, η πρόσληψη των 3.000 μόνιμων στρατιωτών θα ενισχύσουν το αξιόμαχο του στρατού μας, όμως δεν θα έχουν χώρο σε ένα λυμένο Κυπριακό.
Από την άλλη, όμως, το ΓΕΣΥ, ο περιορισμός των θητειών των αξιωματούχων, και οριζόντια ψηφοφορία είναι θετικοί στόχοι και μπορούν να υπάρξουν και μετά τη λύση. Η οριζόντια ψηφοφορία επίσης είναι επιθυμητή και καθολικά απαιτητή από μεγάλη μερίδα των πολιτών, οπότε είναι πρέπον και ορθό να εισαχθεί ανεξαρτήτως της λύσης, αφού μπορεί να υφίσταται και μετά. Είναι πιο δημοκρατική και συμβαδίζει με τις σύγχρονες απαιτήσεις της ζωής.
2)Η δέσμευση για μη κούρεμα δεν είναι, νομίζω, το μεγαλύτερο λάθος του, αλλά η μη κατανόηση των συνεπειών ενός κουρέματος για τη χώρα. Κανείς δεν είχε αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής που επήρχετο. Διότι δεν ήταν μόνο οι καταθέσεις, αλλά και τα αξιόγραφα, και οι μετοχές και η καθίζηση στις αξίες της γης, το ξεπούλημα των τραπεζών μας στην Ελλάδα, η μετανάστευση, η ανεργία. Δηλ. η γενική πτώχευση της χώρας.
Κανείς δεν ανέμενε από τον Πρόεδρο να γνωρίζει όλα αυτά, αλλά οι γύρω του, οι σύμβουλοί του έπρεπε να ξέρουν. Παρά ταύτα, αν άκουγε η Βουλή την έκκληση του Προέδρου, εν είδει διαγγέλματος, για καθολικό κούρεμα του 7%-8%, τότε σήμερα θα ζούσαμε σε άλλη από τη σημερινή χώρα. Δεν θα είχε κλείσει η Λαϊκή, ούτε θα γονάτιζαν την Τράπεζα Κύπρου, η ανεργία θα ήταν φυσιολογική και η οικονομία θα ήταν δυνατή.
3)Τα προηγούμενα χρόνια, είχαμε μια ευμάρεια και έτσι η όρεξή μας για τιμωρία των ενόχων δεν ήταν λαϊκή απαίτηση, όπως είναι τώρα. Η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων απαιτούν πλέον τιμωρία και όχι αδιαφορία. Τα πολλά ΜΜΕ που συνήθως μεγιστοποιούν ένα θέμα, και τα οποία δεν υπήρχαν παλαιότερα, απαιτούν καθαρές λύσεις. Όπως οι χιλιάδες των συμπατριωτών μας, των οποίων τώρα η φωνή ακούγεται.