Το Αναστάσιμο Μήνυμα ας αποτελέσει το σημείο εκκίνησης μιας άλλης διαφορετικής προσωπικής και συλλογικής πορείας Η Μεγάλη Εβδομάδα των Αγίων Παθών. Η πορεία προς τον θρίαμβο, η σύλληψη, η δίκη, η Σταύρωση, η Ταφή και η Ανάσταση. Η Εκκλησία με πένθιμες τελετές και ανεπανάληπτους, γεμάτους νοήματα ύμνους επαναφέρει στη μνήμη των πιστών τις ταπεινώσεις και τα μαρτύρια που υπέστη ο Ιησούς Χριστός, πριν από τον σταυρικό θάνατό του. «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται..., Ω γλυκύ μου Έαρ..., Έραναν τον τάφο..., Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός, και δοξάσατε Χριστόν, Τον αναστάντα εκ νεκρών...». Η πορεία προς τον θρίαμβο, η σύλληψη, η δίκη, η Σταύρωση, η Ταφή και η Ανάσταση. Μια πορεία που αρχίζει με τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα. Ο Χριστός σ’ ένα μικρό γαϊδουράκι εισέρχεται στην πόλη, καθώς τα ωσαννά από το πλήθος που συγκεντρώθηκε να τον υποδεχθεί δονούν την ατμόσφαιρα. Είναι οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που λίγο αργότερα θα τον προδώσουν και θα τον παραδώσουν αναφωνώντας: «Σταύρωσον-Σταύρωσον Αυτόν», την ώρα που ο Πόντιος Πιλάτος θα νίπτει τας χείρας του. Δεν είχαν περάσει παρά μόνο τρία εικοσιτετράωρα από τη στιγμή της θριαμβευτικής εισόδου στην Ιερουσαλήμ, έως τον Μυστικό Δείπνο. Εκεί όπου ο Χριστός από αγάπη σαν δούλος και υπηρέτης ενδύεται το λέντιο, την υπηρετική ποδιά, παίρνει τον νιπτήρα, σκύβει, πλένει και σκουπίζει τα πόδια των δώδεκα μαθητών του. «Ο λίμνας και πηγάς και θάλασσας ποιήσας ταπείνωσιν ημάς εκπαιδεύων αρίστην, λεντίω ζωννύμενος, μαθητών πόδας ένιψε». Μετά από λίγο οι μαθητές θα πάρουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μέσα τους και ο Ιησούς θα τους αποκαλύψει τα όσα θα επακολουθήσουν... για τριάντα μόνο αργύρια!!! Το φιλί του Ιούδα έκτοτε μνημονεύεται ως η πλέον επαίσχυντη πράξη προδοσίας. Η επαίσχυντη πράξη της προδοσίας που αιώνες αιώνων επαναλαμβάνεται! Ακόμα και ο ισχυρότερος μαθητής του Χριστού, ο Πέτρος θα τον απαρνηθεί προς στιγμήν! Τα θεία Πάθη αρχίζουν. Τα μεγάλα διδάγματα από εκείνη τη Μεγάλη Πορεία, αναλλοίωτα στον χρόνο και πάντα επίκαιρα. Τους όρκους για κοινούς αγώνες και κοινή συμπόρευση θα ακολουθήσουν η συνωμοσία, η προδοσία και η παράδοση, ο Γολγοθάς, ο μαρτυρικός σταυρικός θάνατος, η ταφή και η λαμπροφόρος Ανάσταση. Ο Χριστός και από τον Σταυρό θα προσευχηθεί και θα συγχωρέσει. «Πάτερ, άφες αυτοίς, ουκ οίδασι τι ποιούσι». Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, η Ανάσταση του Κυρίου είναι η εορτή των εορτών της Εκκλησίας μας και το ακράδαντο θεμέλιο, πάνω στο οποίο στηρίζεται το οικοδόμημα της Πίστεώς μας. Το ότι υπάρχει μέχρι σήμερα Εκκλησία, παρά τους φοβερούς διωγμούς που υπέστησαν οι πιστοί μέσα στη δισχιλιετή ιστορία της, οφείλεται στο ότι ο Ιδρυτής της Κύριος Ιησούς Χριστός νίκησε τον θάνατο. Το φως νίκησε το σκοτάδι. Τα έθιμα κατά τον εορτασμό της Ανάστασης, για τους απανταχού της γης Ορθοδόξους Χριστιανούς, κρύβουν μέσα τους βαθύτατους συμβολισμούς. Το «φιλί της αγάπης» την ώρα της Ανάστασης, η συμφιλίωση και η συγχώρεση! Η Ανάσταση του Κυρίου παρουσιάζεται ως μια μοναδική ευκαιρία να τακτοποιήσουμε τις όποιες ανισορροπίες και εκκρεμότητες έχουμε μέσα μας. Η Ανάσταση είναι η θριαμβευτική και ένδοξη νίκη για κάθε πιστό. Ας την αντικρίσουμε λοιπόν ως μια μοναδική ευκαιρία, για να αφήσουμε πίσω μας μια για πάντα το ψέμα, την υπερβολή, τη φαυλότητα, τη μιζέρια, την υπεροψία, την αλαζονεία, την υποκρισία... Το Αναστάσιμο Μήνυμα ας αποτελέσει το σημείο εκκίνησης μιας άλλης διαφορετικής προσωπικής και συλλογικής πορείας. Με στόχο την ανόρθωση της πατρίδας και την αποτίναξη του δουλικού ξένου ζυγού που μας καταδυναστεύει... Και να θυμόμαστε πάντα. Μετά τον Γολγοθά, η Ανάσταση. Μετά τη δοκιμασία, η λύτρωση. Η κοινωνία, για να ορθοποδήσει, θέλει λέντιο (ποδιά). Όχι σκήπτρο, θέλει εργάτες και διακόνους, όχι αφεντικά... Καλό Πάσχα, αδέλφια. Και καλή Λευτεριά. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ (ΝΤΙΝΟΣ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας