«Zημιώναμε πάντα, όταν κάναμε τους μάγκες και τα παλληκάρια», δήλωσε ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, σε προεκλογική συζήτηση με τον Πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού. Αλλά δεν διευκρίνισε αν ανεφέρετο σε πολιτικές, ή σε τυχοδιωκτισμούς κάποιων εξτρεμιστικών στοιχείων εντός της ελληνοκυπριακής κοινότητας. Διότι, αν αναφέρεται σε πολιτικές μαγκιές, δεν διαπιστώνουμε να υπήρξαν τέτοιες. Και αν υπήρξαν, ο πρώτος που πρέπει να δώσει λόγο είναι το ΑΚΕΛ, το οποίο έχει εκλέξει προέδρους της Δημοκρατίας από τα λεγόμενα απορριπτικά μέτωπα. Αν πολιτικές μαγκιές ήταν οι πολιτικές Σπύρου Κυπριανού και Τάσσου Παπαδόπουλου, χρήσιμο θα ήταν το ΑΚΕΛ να κάνει την αυτοκριτική του και να απολογηθεί στον λαό για τις επιλογές του.
Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, διαφορετικά είναι τα πράγματα. Δεν είναι οι πολιτικές της μαγκιάς και των παλληκαρισμών οι οποίες ζημίωσαν την εθνική υπόθεση. Είναι οι πολιτικές υποταγής, οι πολιτικές παραχωρήσεων και οι πολιτικές των ψευδαισθήσεων, οι οποίες έχουν φέρει το εθνικό θέμα στη σημερινή τραγική κατάσταση. Είναι οι Πρόεδροι της συγκεκριμένης σχολής σκέψης, στην οποία εθήτευσε και θητεύει η ηγεσία του ΑΚΕΛ, οι οποίοι, με τις παραχωρήσεις και τις αποδοχές μίας «πραγματικότητας», την οποία διαμόρφωσαν τα τουρκικά όπλα, είναι που έχουν οδηγήσει τον κυπριακό λαό σε μία κατάσταση νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, ως νέας «αδηρίτου ανάγκης». Δεν είναι η πολιτική της μαγκιάς και του παλληκαρισμού που έφεραν το σχέδιο Ανάν. Δεν είναι η πολιτική της μαγκιάς που οδήγησε στην αποδοχή παραμονής χιλιάδων εποίκων και μετά τη λύση. Δεν είναι η πολιτική της μαγκιάς που ονόμασε τον σφετεριστή «χρήστη», ούτε είναι η πολιτική των παλληκαρισμών η οποία έχει αποενοχοποιήσει την Τουρκία και έχει καταστήσει το Κυπριακό, από πρόβλημα εισβολής και κατοχής, σε δικοινοτικό πρόβλημα. Η διζωνική λύση δεν αποτελεί κυπριακής έμπνευσης ρύθμιση. Είναι τουρκο-βρετανικής έμπνευσης. Και την αποδέχθηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ, και την αναδεικνύει σήμερα ως λάβαρο αγώνα. Οδηγούμαστε σήμερα σε μία νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής, σε διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε εθνοτικό διαχωρισμό, εξαιτίας όχι πολιτικών μαγκιάς, αλλά πολιτικών παραχωρήσεων.
Ετοιμαζόμαστε να νομιμοποιήσουμε, με δική μας υπογραφή, την εσαεί παρουσία της Τουρκίας εδώ και την τουρκοποίηση της Κύπρου, εξαιτίας της αποδοχής της πολιτικής ότι το Κυπριακό ελύθη επί του εδάφους. Και χρυσώνουμε το χάπι της τουρκοποίησης κατηγορώντας τον... χρόνο, ότι αφήσαμε να διαρρεύσει άκαρπος δεν εσπεύσαμε να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα ενωρίτερα. Αλλά ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος ή εχθρός κανενός.
Ούτε η τσιμεντοποίηση των τετελεσμένων επήλθε εξαιτίας άσκησης πολιτικής μαγκιάς. Τα τετελεσμένα έγιναν υπό την κάλυψη ενός ψευδεπίγραφου διαλόγου, ο οποίος αποενεχοποιούσε την Τουρκία, αποκοίμιζε τη διεθνή κοινότητα, και παρέλυε κάθε ενέργεια καταγγελίας της Τουρκίας για τα εγκλήματα τα οποία διέπραττε στην Κύπρο. Δεν βλέπει τι γίνεται σήμερα ο Άντρος Κυπριανού; Διαρκούντος ενός διαλόγου, εν μέσω διακηρύξεων ότι επίκειται λύση, κυριαρχούσης μίας ακατανόητης ευφορίας ότι οι οιωνοί είναι άριστοι, η Άγκυρα και ο Ακιντζί έχουν καταστήσει τη Μόρφου κέντρο παράνομων επενδύσεων, απόδειξη ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση επιστροφής της στους νόμιμους κατοίκους της. Διαρκούντος ενός διαλόγου, ετοιμάζονται μαζικές πολιτογραφήσεις εποίκων. Διαρκούντος ενός διαλόγου, και ελλείψει κάθε μαγκιάς και παλληκαρισμού από δικής μας πλευράς, η Τουρκία επιμένει να θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία εκλιπούσα, να θεωρεί τη κυπριακή ΑΟΖ μέρος της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και να απαιτεί πλειοψηφία πληθυσμού και γης στο τουρκοκυπριακό κράτος. Μπορεί να καταγραφούν εκατοντάδες τετελεσμένων επί κυβερνήσεων και προέδρων της συγκεκριμένης σχολής σκέψης και της συγκεκριμένης γραμμής, την οποία υποστηρίζει η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Τουλάχιστον, αυτή η ηγεσία ας μην προκαλεί...
