Αδύναμοι πολίτες, αντιμέτωποι πάντα με τις αδικίες!

Θλίψη και μελαγχολία... προκαλεί η αναζήτηση της ερμηνείας των λέξεων Αδύναμος και Δυνατός, με βάση την κυπριακή πραγματικότητα. Ας πάρουμε όμως τα «ευρήματα» γρήγορα με τη σειρά:
Αδύναμος είναι κάποιος που ενώ έχει τις δυνάμεις, τις γνώσεις και τις ικανότητες να δημιουργήσει, εντέλει κάποιοι μηχανισμοί τού στερούν αυτήν τη δυνατότητα. Του ρουφούν τη δύναμη και του κόβουν τα φτερά.
Αδύναμος είναι ένας νέος Κύπριος που αποφασίζει να ιδρύσει τη δική του νέα επιχείρηση και πρέπει να πληρώνει στο κράτος εξωφρενικούς φόρους και εισφορές. Αδύναμος και απροστάτευτος είναι ο κάθε Κύπριος πολίτης που θέλει να απευθυνθεί στη δικαιοσύνη και τα παρατάει... λόγω της πολυπλοκότητας που υπάρχει στο δικαϊκό μας σύστημα.
Αδύναμος είναι κάποιος που έχει τα προσόντα να γίνει Διευθυντής Ημικρατικού ή Δημόσιου Οργανισμού και βλέπει την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας να τοποθετεί στην θέση του, παραμονές ή μετά τις εκλογές, τον «σύντροφο» ή το πρωτοκλασάτο... στέλεχος του Α η του Β κόμματος.
Αδύναμος και συκοφαντημένος είναι ο Κύπριος δημόσιος υπάλληλος που πληρώνεται για να ασκεί κάποιο λειτούργημα δίνοντας καθημερινά τον εαυτό του, με τη δουλειά του να μην αξιολογείται, να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι με όλους και την ίδια ώρα χιλιάδες συνάδελφοί του, ειδικότερα από τα σώματα ασφαλείας, να βρίσκονται αποσπασμένοι υπηρετώντας κόμματα και άλλους πολιτειακούς αξιωματούχους. Αδύναμος είναι ο κάθε Κύπριος πολίτης που καταβάλλοντας τις οικονομίες πολλών ετών, νόμιζε... ότι αγόραζε διαμέρισμα και σήμερα μένει απροστάτευτος από τον κάθε λογής «απατεώνα» εργολάβο και τις υποθήκες που ο ίδιος ο «κατασκευαστής» υπέγραφε στις τράπεζες, οι οποίες με «νομικίστικες» πρακτικές «βρυχώνται» σήμερα και θέλουν να διατηρήσουν στην κατοχή τους το ακίνητο, έστω και αν το πλήρωσε ο δύσμοιρος ο αδύναμος πολίτης.
Και ο δυνατός...; Ήταν ανέκαθεν κάποιος στην κυπριακή κοινωνία που είχε «υπόγειες» συνδιαλλαγές με την πολιτική και οικονομική τάξη. Το ξαναείπα και θα το λέω συνεχώς... ότι στην Κύπρο σπανίζουν οι περιπτώσεις λογικής και χρηστής διοίκησης, αφού ακριβώς το τιμόνι κρίσιμων φορέων που διαχειρίζονται τα λεφτά των φορολογουμένων περνάει κάθε φορά σε αρεστά πρόσωπα. Αυτοσκοπός των εκάστοτε κυβερνώντων δεν ήταν και δεν είναι η αποδοτικότητα της συγκεκριμένης δημόσιας θέσης και το αντίκρισμα στη λειτουργία του Δημοσίου, αλλά ποιο πρόσωπο θα βρούμε από τους «δικούς» μας να καταλάβει αυτήν τη θέση μέχρι να έρθει ο επόμενος.
Μια «βρόμικη» δηλαδή πρακτική, που αναπαράγει για δεκαετίες «αδύναμους πολίτες», ανήμπορους να αντιδράσουν στις όποιες αδικίες, έτσι, για να μπορούν να επιβιώνουν εις βάρος τους οι άλλοι... οι «δυνατοί».
ΣΟΛΩΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ (ΣΥΡΙΜΗ)
Υποψήφιος βουλευτής - Επαρχία Λευκωσίας με το Κίνημα Αλληλεγγύη