Όταν η αγάπη αλλάζει πρόσωπο

ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ

Σχέσεις αγάπης χωρίς έρωτα... σχέσεις αλληλοσεβασμού χωρίς πάθος... αλλιώς ξεκινούν και αλλού καταλήγουν. Η διάρκεια, η ποιότητα, η ένταση της ερωτικής αγάπης εξαρτώνται μόνο από εμάς τους ίδιους!
Πράξεις αγάπης
Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο έκφρασης. Μερικές όμως ενέργειες, που θα μπορούσε ο καθένας να εντάξει στις συνήθειές του ώστε να είναι αρεστές και αποδεκτές από τον/τη σύντροφό του, είναι οι εξής:
· Ποιοτικός χρόνος μαζί με τον/τη σύντροφό μου
· Αγοράζω δώρα που θα ικανοποιήσουν αυτόν/αυτή
· Προσφέρω μικρές εκπλήξεις
· Δεν ξεχνώ να αναφέρω τα αισθήματά μου γι' αυτόν/αυτήν καθημερινά
· Είμαι στοργικός/ή
· Εκτιμώ, σέβομαι και θαυμάζω τον άλλο/η
· Υποστηρίζω τις αποφάσεις, σκέψεις, ενέργειες του/της
· Δείχνω την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη στον άνθρωπό μου
· Συγχώρεση για τυχόν λάθη του/της
Αριστουργήματα έχουν γεννηθεί βασισμένα στην αγάπη. Το μόνο αίσθημα που σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο όταν το νιώσεις πραγματικά. Αγάπη μητρική, πατρική, φιλική, ερωτική... ανθρώπινη. Γεμάτη λέξη..., πολλές έννοιες, αλλά τεράστιο το μπέρδεμα τον τελευταίο καιρό στις ερωτικές ειδικά σχέσεις! Οι σχέσεις ξεκινούν με τις καλύτερες προσδοκίες, τα μεγαλύτερα κοινά όνειρα και όλα φαντάζουν τέλεια. Τι γίνεται όμως στην πορεία και όλα σιγά-σιγά καταρρέουν; Βλέπεις ζευγάρια αμίλητα να πορεύονται στο κοινό τους μονοπάτι δίχως να μοιράζονται πια τις ίδιες σκέψεις, βυθισμένα ατομικά στα δικά τους κρυφά «θέλω».
Αναρωτιούνται πού έχει γίνει το λάθος και καταλήγουν χώρια. Ξαφνικά η αγάπη αλλάζει πρόσωπο και μετατρέπεται σε ένα αδηφάγο εγωιστικό τέρας, που κατασπαράζει κάθε ερωτικό συναίσθημα και αφήνει μόνο λύπη, πίκρα και μοναξιά στο πέρασμά του. Η life coacher Λιάνα Νικολάου εξήγησε στη «Σ» τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι καταλήγουν στον χωρισμό και ξεκαθάρισε πως στο χέρι μας είναι να διορθώσουμε μια κατάσταση, η οποία δεν μας ταιριάζει, χωρίς όμως απώλειες!
Όταν φύγει ο έρως...
Η Ελένη λέει, «μετά από 10 χρόνια γάμου και δυο παιδιά, νιώθω ότι ο γάμος μου έχει τερματιστεί. Φταίει η καθημερινότητα, η ρουτίνα, το μεγάλωμα των παιδιών. Οι αντοχές μας έχουν μηδενιστεί». Ο Νίκος ισχυρίζεται ότι με τη σύντροφό του έχουν γίνει δυο απλοί συγκάτοικοι. «Ούτε καν φίλοι ούτε εραστές φυσικά. Ζούμε δυο ξένοι σε ένα σπίτι». Η Ιωάννα, αν και δεν έχει παράπονο από τον σύντροφό της, εντούτοις δηλώνει ότι νιώθει μοναξιά μέσα στην ίδια της τη σχέση. Από την άλλη, η Μαρίνα δηλώνει αποφασισμένη να χωρίσει, χωρίς, όμως, να έχει ξεκαθαρίσει μέσα της τους λόγους... «Νιώθω απλώς ότι ο κύκλος της σχέσης μου έχει κλείσει.
Δεν είμαι σε θέση να κάνω κύκλους γύρω από τον εαυτό μου. Ό,τι ένιωσα έχει εξατμιστεί και νομίζω το ίδιο ισχύει και για τον σύντροφό μου. Φυσικά ξεκινήσαμε ερωτευμένοι, φυσικά κάναμε όνειρα μαζί, φυσικά θέταμε κοινούς στόχους αλλά μάλλον στην πορεία άλλαξαν τα "θέλω" μας». Ο Αντρέας νιώθει αρκετά πληγωμένος από τη σχέση του: «Αν και την αγαπώ, εντούτοις δεν μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι με πρόδωσε. Το ιδανικό θα ήταν να χωρίσω, να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου και να συνεχίσω τη ζωή μου». Τόσες διαφορετικές μαρτυρίες που δηλώνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα: την έλλειψη επικοινωνίας που με τη σειρά της φέρνει μύρια τόσα προβλήματα σε μια σχέση.
Γιατί το μαζί θέλει προσπάθεια
Οι περισσότερες σχέσεις αναπόφευκτα ξεκινούν από τον έρωτα, το πάθος και η πάροδος του χρόνου θα φέρει την ώριμη αγάπη. «Οι επιτυχημένες σχέσεις θα κρατήσουν την πιο ώριμη αγάπη, χωρίς, όμως, απαραίτητα να χάσουν την ερωτική αγάπη», όπως μας εξήγησε η κ. Νικολάου. «Ο Γιώργος είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, που ήρθε κοντά μου. Κάθισε κοιτάζοντας το πάτωμα και μου ανέφερε: "Αγαπώ τη γυναίκα μου αλλά μετά από 14 χρόνια γάμου, νιώθω ότι ο γάμος μας είναι νεκρός. Ξέρω ότι με αγαπάει κι αυτή, αλλά δεν ξέρω τι έχει πάει λάθος...".

Τότε τον ρώτησα πώς γνωρίζει με σιγουριά ότι η σύζυγός του ξέρει για τα αισθήματά του γι' αυτήν. Η απάντησή του ήταν άμεση. "Καλά, γι' αυτό είμαι σίγουρος".
Συνέχισα εγώ με την ίδια ερώτηση και η απάντησή του ήταν: "Λοιπόν, δουλεύω σκληρά και προσπαθώ να μην της λείψει τίποτα". Έπειτα τον ρώτησα αν η σύζυγός του αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο τρόπος είναι η απόδειξη της αγάπης του. Τότε κόμπιασε... ακολούθησε μια παύση, σκέψη και η απάντησή του "δεν είμαι σίγουρος, δεν το έχω σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο"».

Το χαρακτηριστικό παράδειγμα που έδωσε η κ. Νικολάου δείχνει ότι οι άνθρωποι, βαθιά βυθισμένοι στις δικές τους έγνοιες, στη δική τους καθημερινότητα και στα δικά τους θέλω, δεν αντιλαμβάνονται τα «θέλω» των συντρόφων τους. Δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να σκεφτούν τι είναι αυτό που θα ικανοποιήσει τον άνθρωπό τους, αλλά δίνουν αυτό που οι ίδιοι θέλουν να δώσουν και δεν κατανοούν ότι αυτό που οι ίδιοι δίνουν δεν είναι αυτό που θέλουν οι άλλοι να πάρουν ή και το αντίστροφο.
Αφού αγαπώ, τι κάνω λάθος;
Λένε ότι με τα χρόνια η σχέση φθείρεται και ότι χρειάζεται τεράστιος αγώνας για να διατηρήσεις ζωντανή τη φλόγα του έρωτα. Η κ. Νικολάου μάς εξηγεί ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά απ' όσο τα κάνουμε εμείς να φαίνονται περίπλοκα. Ο λόγος είναι ο τρόπος που βλέπουμε τις καταστάσεις και τους ανθρώπους μας, ορίζοντάς τους στην κατηγορία του δεδομένου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε «ξέρει ότι την αγαπώ».

Και όταν τους ρωτήσεις «πώς είσαι τόσο σίγουρος/η», δεν μπορούν να δώσουν απάντηση. «Συχνά κάνουμε υποθέσεις στις σχέσεις μας. Ο τρόπος που εκφράζουμε την αγάπη μας μπορεί να μην είναι ο ίδιος τρόπος που ο/η σύντροφός μας εκφράζει ή αναγνωρίζει την αγάπη. Όλοι έχουμε διαφορετικούς τρόπους για να εκφράσουμε την αγάπη μας και παρόλο που δεν υπάρχει λάθος ή σωστός τρόπος, αυτόματα υποθέτουμε ότι ο δικός μας τρόπος θα αναγνωριστεί ή θα γίνει δεκτός ως μια πράξη αγάπης από τον σύντροφό μας. Μπορούμε όμως να διερωτηθούμε "πώς μπορώ να ξέρω ποια πράξη θα αναγνωριστεί σαν αγάπη από το σύντροφο μου;" Απλώς τους ρωτούμε!

Είναι εκπληκτικό το πόσο συχνά βλέπω ζευγάρια που λαμβάνουν αυτού του είδους τη συνομιλία ως δεδομένο. Αλήθεια, όμως, πόσο συχνά έχουμε πραγματικά σκεφτεί ποιες είναι οι ανάγκες του συντρόφου μας και με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να τις εκπληρώσουμε; Είμαστε όλοι διαφορετικοί με διαφορετικές ανάγκες. Όταν οι ανάγκες μας ικανοποιούνται, αισθανόμαστε αγάπη. Όταν νιώθουμε αγάπη, είμαστε πιο πρόθυμοι να δώσουμε αγάπη, έτσι ενισχύεται η σχέση μας».