Ερωτήματα για την ΑΟΖ και τη λύση

Τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν αναδειχθεί στη σημαντικότερη παράμετρο της λύσης του Κυπριακού, μετά που ο ΠτΔ αποδέχθηκε την πάγια τουρκική θέση και έβαλε το θέμα στην ατζέντα του Κυπριακού. Η παράμετρος αυτή μπορεί να κινείται αθέατη στα παρασκήνια της μυστικής διπλωματίας, αλλά αποτελεί τον πρώτο μοχλό των πιέσεων και τον καταλύτη της λύσης. Εμείς, φυσικά, βρισκόμαστε στο σκοτάδι. Αλλά αυτοί που ξέρουν, δεν είναι τυχαίο που πριν από αρκετό καιρό έκαναν λόγο για τον αγωγό μέσω Τουρκίας, μετά τη λύση του Κυπριακού. Σε αυτήν τη σχολή παραγωγής πολιτικής ανήκουν ο ΠτΔ, ο ΥΠΕΞ, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και μερικοί άλλοι, που εκφράζουν και την πολιτική των «στρατηγικών μας εταίρων».
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι τα πιο κάτω γεγονότα και διαπιστώσεις:
- Το φυσικό μας αέριο είναι εγκλωβισμένο στις διαθέσεις της Τουρκίας, που αποστέλλει το Μπαρμπαρός κάθε φορά που γίνεται απόπειρα αξιοποίησης του φυσικού μας πλούτου.
- Η Τουρκία απέσυρε το Μπαρμπαρός, όταν ο ΠτΔ, με την παρότρυνση των «στρατηγικών μας εταίρων», αποδέχθηκε το φυσικό μας αέριο να αποτελεί μέρος των διαπραγματεύσεων. Όλοι θυμούνται τη δήλωση του αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ, ότι «ούτε μια μποτίλια αερίου δεν μπορούμε να ανορύξουμε, πριν από τη λύση».
- Η διοχέτευση του αερίου μας μέσω αγωγού προς την Τουρκία μετά τη λύση παρουσιάζεται από κάποιους ως η μοναδική επιλογή, αφού οι άλλες επιλογές έχουν περιθωριοποιηθεί από τους ίδιους.
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω γεγονότα και διαπιστώσεις, δημιουργούνται μερικά λογικά ερωτήματα, τα οποία διατυπώνουμε, με τη βεβαιότητα ότι δεν θα ιδρώσει κανενός το αφτί, επειδή είναι στοχοπροσηλωμένοι στην κακή λύση που σχεδιάζουν οι «στρατηγικοί μας εταίροι»:
- Ποιες απόψεις διαβίβασε στην κυβέρνηση του Ισραήλ η Κυβέρνησή μας, σχετικά με την αναθέρμανση των σχέσεών της με τη Τουρκία και την πιθανότητα κατασκευής αγωγού προς την Τουρκία; Επικροτεί η Κυβέρνηση τη συμφωνία του Ισραήλ και την τουρκική λύση για το αέριο;
- Θεωρεί ότι η συμφωνία Τουρκίας - Ισραήλ είναι ευνοϊκή για την πλευρά μας;
- Πώς θα αντιδράσει η Κυβέρνησή μας, σε περίπτωση που το Ισραήλ ζητήσει την άδεια της Κ.Δ. για την κατασκευή του αγωγού; Και κυρίως πώς θα αντιδράσει, αν οι κατασκευαστές του αγωγού συνάψουν συμφωνία και με την παράνομη διοίκηση των κατεχομένων εδαφών της Κ.Δ.;
- Η διαφαινόμενη ως μόνη επιλογή κατασκευής του αγωγού για την Τουρκία μέσω της κυπριακής ΑΟΖ θα είναι ένας ισχυρός μοχλός πίεσης για λύση του Κυπριακού. Οι «στρατηγικοί μας εταίροι» και η Ε.Ε. ποιον θα πιέσουν άραγε; Οι πιέσεις θα στραφούν προς την Τουρκία, ή θα στραφούν προς τη δική μας πλευρά, απαιτώντας κι άλλες παραχωρήσεις για να πλησιάσουμε και να αποδεχθούμε όλες ανεξαιρέτως τις τουρκικές θέσεις;
- Πώς σχεδιάζει η Κυβέρνηση να αντιδράσει στις πιέσεις και στους εκβιασμούς; Θα θεωρήσει και πάλι ότι βρίσκεται με το πιστόλι στον κρόταφο και θα μας δώσει το σχοινί να το περάσουμε στον λαιμό μας;
- Να θεωρήσουμε ότι οι δηλώσεις του ΠτΔ και του ΥΠΕΞ, ότι μέρος των εσόδων από το Φ.Α. θα χρησιμοποιηθούν για χρηματοδότηση της λύσης, αποτελεί έμμεση, αλλά σαφέστατη, αποδοχή της πάγιας τουρκικής άρνησης να πληρώσει η ίδια η Τουρκία;
Η πολιτική των υποχωρήσεων Αναστασιάδη και ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ για δημιουργία δήθεν καλού κλίματος μάς έφερε μπροστά στο σημερινό αδιέξοδο. Το αέριο, από ενδεχόμενο κίνητρο προς τους Τουρκοκύπριους για λύση, έχει μετατραπεί σε εργαλείο πιέσεων προς την πλευρά μας για νέες υποχωρήσεις, για ικανοποίηση της Τουρκίας και για κλείσιμο του Κυπριακού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ευφάνταστης πολιτικής και της πλήρους υπακοής στους «στρατηγικούς μας εταίρους». Ο Μπάιντεν και η Νούλαντ πέτυχαν τους στόχους τους.