Ουαί υμίν, πολιτικοί υποκριταί

Κλείνουν αυτό τον μήνα σαράντα δύο ολόκληρα χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και πέντε χρόνια από τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Κλείνουν τον επόμενο μήνα έντεκα χρόνια από την αεροπορική τραγωδία της Ήλιος, ενώ έχουν περάσει δεκαεφτά χρόνια από την κλοπή του χρηματιστηρίου και τρία χρόνια από το σκάνδαλο της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας.

Αποτελεί όνειδος για την Κυπριακή Δημοκρατία ότι κανένα από τα εφτά μέγιστα εγκλήματα εις βάρος του κράτους και του λαού μας, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των πολλών μικρότερων οικονομικών εγκλημάτων, δεν έχουν εξιχνιαστεί. Είναι δε εξωφρενικό το γεγονός ότι οι βασικοί ύποπτοι για αυτά τα εγκλήματα, αντί να βρίσκονται στη φυλακή, βρέθηκαν, και κάποιοι βρίσκονται ακόμη και σήμερα, με την ψήφο του λαού οι πλείστοι, σε ανώτερα πολιτειακά αξιώματα και διαχειρίζονται το μέλλον της χώρας μας.
Οι τρεις μαύρες επέτειοι αυτού του μήνα έχουν δυστυχώς καταντήσει και αυτές, όπως όλες οι εθνικές επέτειοι, ετήσιες παραστάσεις υποκριτικής από τους πολιτικούς, κατά τις οποίες εκφωνούνται βαρύγδουποι λόγοι, εκπέμπονται εύηχα συνθήματα και κατατίθενται κούφιες υποσχέσεις. Είναι τραγικό το γεγονός ότι οι πλείστοι εκ των ομιλητών διακηρύττουν αξίες και θέσεις, τις οποίες έχουν αναιρέσει προ πολλού διά των διαχρονικών τους πράξεων και απόψεων.

Είναι άξιον απορίας πώς τα άμεσα και έμμεσα θύματα αυτών των εγκλημάτων ανέχονται αυτές τις υποκρισίες. Το παράδειγμα της λεβέντισσας χαροκαμένης μητέρας των αδικοχαμένων διδύμων ναυτών στο Μαρί, για αποκλεισμό όλων των πολιτικών από το μνημόσυνο των παιδιών της, εκφράζει τα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Θα ήταν ευχής έργον αν και άλλοι ακολουθούσαν το παράδειγμα αυτής της λεβέντισσας μάνας, ώστε να δινόταν ένα δυνατό μήνυμα στους άθλιους αυτούς υποκριτές, ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο.
Ο αείμνηστος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης εύστοχα έγραψε στους «Έμπορους των Εθνών» πριν από ενάμιση αιώνα τα ακόλουθα:
«Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνήσια κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησεν την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν.Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσία. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε διά της βίας, τώρα διά του δόλου και διά της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγόμενους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά διά τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των».
Η ανάλυση του κοσμοκαλόγερου ποιητή είναι επίκαιρη. Πολλοί πολίτες βρίσκονται δέσμιοι των πολιτικών που με τις δόλιες πράξεις τους εξαγοράζουν τις συνειδήσεις τους και τους εκβιάζουν. Τους καταληστεύουν με αυθαίρετες ενέργειες χωρίς αυτοί να αντιδρούν. Γι’ αυτό και τους ψηφίζουν και τους ξαναψηφίζουν παρ' όλη την ανεπάρκεια, την ατιμία και την ασυδοσία τους.
Ως πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να αντιληφθούμε ότι είμαστε πρωταίτιοι για την κατάντια της πατρίδας μας και τον εξευτελισμό της πολιτικής και των πολιτικών, επειδή είτε τους ψηφίζουμε είτε τους ανεχόμαστε. Ο τόπος αυτός δεν πρόκειται να ορθοποδήσει αν ο λαός δεν ξεσηκωθεί να διεκδικήσει με παρρησία και λεβεντιά τον σεβασμό της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του από αυτούς που τον υπηρετούν, αιρετούς και μη.

Η χώρα μας δεν πρόκειται να ευημερήσει, αν δεν τιμωρήσει τους ενόχους των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί εις βάρος του και δεν αναδείξει τίμιους και ικανούς στα πολιτειακά αξιώματα. Η πατρίδα μας δεν πρόκειται να ελευθερωθεί από την μπότα του Τούρκου κατακτητή, αν ο λαός μας δεν ανορθώσει το αγωνιστικό του φρόνημα και επανεύρει την πνευματική αρχοντιά και τις αξίες που τον ανέδειξαν μέσα από τους αιώνες.
AΘΩΣ ΚΟΙΡΑΝΙΔΗΣ
Πρόεδρος ΠΝΟΗΣ ΛΑΟΥ