Προς συνειδητή ανυπαρξία

Άνευ περιστροφών, ΝΑΙ. Ο Ελληνισμός της Κύπρου, με παντοίους τρόπους και «επιχειρήματα σφήνες», με προπαγανδιστικά επιχειρήματα -μηδέ και θρησκευτικών εξαιρουμένων- συντηρεί, αιμοδοτεί και εδραιώνει τον κατακτητή και τα λερά παράγωγά του, που κατέχουν και νέμονται γην τε και δικαιώματα κατά της πατρίδος.

Τα εξελισσόμενα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τους νέους «γύρους συνομιλιών» του εκπροσώπου των σφαγέων κατακτητών Τούρκων (και αθωωθέντων), με τους αθωωθέντες συνενόχους του δράματός μας.

Περί την ύπαρξη και την εθνική οντότητά μας, παζαρεύουν και διακωμωδούν τα σύμβολα της Δημοκρατίας και της κρατικής μας οντότητας ενώπιον του κατακτητή υποβολιμιαία, σαν άλλο ένα δείγμα επαίσχυντης νοοτροπίας και υποτέλειας. Ακόμα και τα θεία επιστρατεύοντας! (Θυμάστε;)
Τα δε πήγαινε-έλα διά των οδοφραγμάτων της ημών υπαρξίας, αυτοκαταργούμενοι και κρατικώς υποτελείς, μαρτυρούν πια το σάπισμα και την ενσυνείδητη αλλοτρίωση συνειδήσεων, την παράδοση σταδιακά ψυχών τε και σωμάτων στις ευωχίες της δουλείας και του εξανδραποδισμού που εμφωλεύουν εντός μας και καραδοκούν.

«Το δε την Πόλιν σοι - δούναι ουτ’ εμού εστί, ουτ’ ουδενός ετέρου των αυτή οικούντων», είχεν αντιτάξει ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος τότε στους βαρβάρους πολιορκητές της Πόλης. Αλλά, δυστυχώς, η Πόλη τελικώς εάλω. Και χάθηκε κατά ένα συνήθη, για τα ελληνικά/ ρωμεϊκά δεδομένα, τρόπο. Με προδοσία.

Καλοθελητές, καιροσκόποι τότε (π.χ. Αμιρούτζιης) και σήμερα δρώντες έργοις ανάμεσο του λαού, διευκολύνοντας τον εχθρό. Οι ριψασπίδες αυτοί οργανωμένα, με τα πολύπλοκα σίκλα (1), προσπαθούν να μας αποξενώσουν και από τις ίδιες τις εθνικές μας καταβολές και να μας καταποντίσουν σε απύθμενα βάθη εθνικής συνειδησιακής ανυπαρξίας. Όχι χωρίς ανταλλάγματα βέβαια. Πειθόμενοι «τοις κείνων ρήμασι ...».

Ποίων άραγε; Αλλά, «όστις ετέρους δέδοικεν, δούλος ων λέληθεν». Όποιος δηλαδή φοβήθηκε τον εχθρό -όπως και νυν- στο τέλος καταντά δούλος του. Σκολιές (2) ατραπούς ακολουθών, εν ψυχρώ και πλήρει συνειδήσει. Με τον τουρκομαζοχισμό στο απόγειό του. Πατρίς εκ των έσω ταπεινουμένη, όχι άδολα.
Υ.Γ.: Και τις ο αναμάρτητος (ηττημένα μυαλά όντες) ενώπιον του Τούρκου «αδελφού» αυτών; Ανθρωπόμορφα τρωκτικά με ροζ αγάπες, καιροφυλακτούντα διά το προδιαγραφόμενο μερίδιό τους!
Σημειώσεις:
1.τα σίκλα= Τα τριάντα αργύρια που δόθησαν στον Ιούδα άμα τη παραδόσει του Ιησού στους Εβραίους.
2. Σκολιές ατραπούς= Σκοτεινά, ασαφή μονοπάτια ακολουθών.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΡΥΔΑΣ
Πρώην Δήμαρχος Μόρφου